Szpat islandzki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Szpat islandzki

Szpat islandzki (spat islandzki) – tradycyjna nazwa minerału stanowiącego chemicznie czystą, przezroczystą wielokrystaliczną odmianę kalcytu (CaCO3), wykształconą w postaci romboedrów[1].

Właściwości[edytuj | edytuj kod]

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Najpiękniejsze kryształy pochodzą z Islandii, gdzie w rejonie Eskifjordhur k. Helgustadir (nad fiordem Eske) znajdowane były w pęcherzach pogazowych wśród bazaltów kryształy o kilkudziesięciocentymetrowej długości krawędzi. Obecnie złoża te są całkowicie wyczerpane[1].

Wysokiej jakości, idealnie przezroczyste kryształy wydobywane są w Rosji – w dolinie rzeki Dolna Tunguzka, w Meksyku – w Guanajuatao, w USA – w stanach Nowy Meksyk, Montana, Kalifornia, na Ukrainie – w rejonie Bajdaru na Krymie[1].

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

  • Ten bezbarwny kryształ jest wykorzystywany do wyrobu przyrządów optycznych (tzw. polaryzatorów) – pryzmatów Nicola[1].
  • Stosowany jest w mikroskopach petrograficznych (polaryzacyjnych)[1].
    • Roczne zapotrzebowanie na dobrze wykształcone, przezroczyste kryształy kalcytu do celów optycznych przekracza 500 kg. Obecnie zastępuje się je częściowo syntetycznymi polaroidami[potrzebny przypis].
  • Krystaliczny kalcyt znajduje zastosowanie w przemyśle szklarskim i ceramicznym (ceramika szlachetna)[potrzebny przypis].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Żaba 2014 ↓, s. 417.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]