Tadeusz Derlatka

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tadeusz Derlatka
Data i miejsce urodzenia

24 lipca 1940
Zwoleń

Data i miejsce śmierci

16 sierpnia 2019
Radom

Zawód, zajęcie

architekt, samorządowiec, urzędnik państwowy

Alma Mater

Politechnika Wrocławska

Stanowisko

wicewojewoda radomski (1991–1994)

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Złoty Medal Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej (1976-2016)
Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”

Tadeusz Henryk Derlatka (ur. 24 lipca 1940 w Zwoleniu, zm. 16 sierpnia 2019[1] w Radomiu[2]) – polski architekt, urbanista i samorządowiec, w latach 1991–1994 wicewojewoda radomski, w latach 2002–2006 przewodniczący rady miejskiej Radomia.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Stanisława i Stefanii[2]. Absolwent Technikum Budowlanego w Radomiu. Ukończył studia na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej (1964) i podyplomowe studium planowania przestrzennego na Politechnice Warszawskiej (1967). Zdobył uprawnienia architektoniczne i urbanistyczne, posiadał status twórcy. Pracował w zespole urbanistycznym w Zwoleniu, następnie od 1970 do 1988 był projektantem w Zespole Miastoprojekt w Radomiu. W 1990 objął stanowisko radomskiego architekta wojewódzkiego[3].

Jako architekt wyróżniony licznymi nagrodami, m.in. pierwszą nagrodą w 1969 za projekt dzielnicy „Zachód” w Stargardzie. Był projektantem m.in. ołtarza z okazji wizyty Jana Pawła II w Radomiu w 1991, siedzib Komendy Wojewódzkiej Policji i Naczelnej Organizacji Technicznej w Radomiu, ohelu na cmentarzu żydowskim w Radomiu, osiedli mieszkaniowych w Połańcu i Tibissie w Algierii. Zaprojektował liczne kościoły w Radomiu i okolicach (w tym m.in. w Radomiu: św. Maksymiliana Kolbe na Firleju, Chrystusa Dobrego Pasterza na I Południu, św. Rafała Kalinowskiego na Ustroniu, w diecezji radomskiej: św. Maksymiliana Kolbe w Bogucinie, Niepokalanego Serca NMP w Bierwcach, św. Rocha w Mniszewie, MB Fatimskiej w Ługach, Zwiastowania NMP w Jastrzębi wraz z kaplicą przedpogrzebową, zwieńczenie wieży kościoła św. Wawrzyńca w Głowaczowie), a także liczne pomniki na ziemi radomskiej oraz kompleks Muzeum Wsi Radomskiej czy kościół w Kowalczukach na Litwie[3][4][5].

Od 1991 do 1994 pełnił funkcję wicewojewody radomskiego. Następnie kierował wydziałem rozwoju gospodarczego Urzędu Wojewódzkiego w Radomiu. Zasiadał też w Krajowej Radzie Gospodarki Przestrzennej i wojewódzkiej komisji urbanistycznej. W kadencji 2002–2006 zasiadał w radomskiej radzie miejskiej z listy KWW Radomianie Razem[6], pełniąc funkcję jej przewodniczącego (w 2006 nie uzyskał reelekcji). Działał także społecznie jako współzałożyciel Społecznego Komitetu Ratowania Zabytków oraz prezes Stowarzyszenia Miłośników Poezji Jana Kochanowskiego „Renesans”, a także działał na rzecz odnowy zabytkowych radomskich cmentarzy i Zamku Królewskiego. Publikował także artykuły dotyczące historii Radomia i okolic w lokalnej prasie[3].

Zmarł po długiej chorobie. Pochowany 21 sierpnia 2019 na cmentarzu wojskowym w Radomiu. Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2005)[7], Odznaką „Zasłużonego Działacza Kultury”, Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi, Złotym Medalem Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej, Srebrną Odznaką SARP (2019, pośmiertnie), Nagrodą im. biskupa Jana Chrapka oraz medalem Bene Merenti Civitas Radomiensis (pośmiertnie)[1][3].

Galeria projektów Tadeusza Derlatki[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b arch. Tadeusz Henryk Derlatka. inmemoriam.architektsarp.pl. [dostęp 2019-10-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-10-06)]. (pol.).
  2. ↑ a b Tadeusz Derlatka. rejestry-notarialne.pl.
  3. ↑ a b c d Michał Kaczor: Ostatnie pożegnanie Tadeusza Derlatki. Radio Plus, 21 sierpnia 2019. [dostęp 2020-05-22].
  4. ↑ Stanisław Piekielnik: Zmarł architekt Tadeusz Derlatka. Diecezja Radomska, 17 sierpnia 2019. [dostęp 2020-05-22].
  5. ↑ Zmarł Tadeusz Derlatka, architekt, były przewodniczący rady miejskiej. Gazeta Wyborcza Radom, 16 sierpnia 2019. [dostęp 2020-05-22].
  6. ↑ Serwis PKW – Wybory 2002. [dostęp 2020-05-22].
  7. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 25 sierpnia 2005 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2005 r. nr 74, poz. 1024)
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Tadeusz_Derlatka&oldid=71794914”