Tadeusz Gunia

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tadeusz Gunia
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

14 lipca 1928
Palikówka

Data i miejsce śmierci

11 sierpnia 2015
Wrocław

Profesor nauk geograficznych
Specjalność: geologia stratygraficzna
Doktorat

1959

Habilitacja

1970

Profesura

1980

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Wrocławski

Stanowisko

dziekan Wydziału Nauk Przyrodniczych UWr

Jednostka

Muzeum Geologiczne im. Henryka Teisseyre we Wrocławiu

Stanowisko

kierownik (1993–1999)

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego

Tadeusz Henryk Gunia (ur. 14 lipca 1928 w Palikówce koło Rzeszowa[1], zm. 11 sierpnia 2015[2] we Wrocławiu[3]) – polski geolog i paleontolog.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był uczniem Józefa Zwierzyckiego[4][5]. Jego kariera zawodowa była związana z Uniwersytetem Wrocławskim. Doktorat uzyskał w 1959, a habilitację w 1970; mianowany profesorem nadzwyczajnym w 1980, profesorem zwyczajnym w 1985[6]. Pełnił funkcje kierownika Zakładu Geologii Stratygraficznej oraz dziekana i prodziekana Wydziału Nauk Przyrodniczych UWr[7]. W latach 1993–1999 był kierownikiem Muzeum Geologicznego im. Henryka Teisseyre[8]. Członek Komitetu Nauk Geologicznych PAN[9]. Od 1974 do 1977 pełnił funkcję I sekretarza Komitetu Uczelnianego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej[10].

Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[7], Odznaką 1000-lecia Państwa Polskiego i Złotą Odznaką Zasłużonego dla Województwa Wrocławskiego i Miasta Wrocławia[9].

Syn Antoniego i Stefanii[3]. Pochowany na cmentarzu parafialnym przy al. Brzozowej w Świdnicy.

Osiągnięcia naukowe[edytuj | edytuj kod]

Tadeusz Gunia zajmował się stratygrafią Sudetów, przedstawiając pierwsze poprawne (paleozoiczne) datowania niektórych utworów skalnych, uważanych uprzednio za prekambryjskie[6]. Opisał fauny dewońskie Depresji Świebodzic[11] i innych obszarów w Sudetach[12][13] oraz mikroflorę paleozoiczną z okolic Nowego Waliszowa w Kotlinie Kłodzkiej[14].

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

Na jego cześć nazwano Dicotylophyllum thaddaei-guniae Halamski & J.Kvaček, gatunek rośliny kredowej (koniackiej), znany z liści znalezionych w Idzikowie w Kotlinie Kłodzkiej[15].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Antoni Muszer, Ryszard Kryza, A celebration of 45 years of scientific work of Professors Jerzy Don, Tadeusz Gunia and Jerzy Niskiewicz, Wroclaw, March 18, 1999, „Geologia Sudetica”, 32 (1), 1999, s. 76–77, Identyfikator YADDA: bwmeta1.element.agro-article-444664a5-79a4-4947-b51f-0c397d622f64.
  2. ↑ Tadeusz Gunia, Wrocław, 14.08.2015 - kondolencje [online], nekrologi.wyborcza.pl [dostęp 2023-12-12].
  3. ↑ a b Rejestr Spadkowy PL: wyszukiwanie wpisu [online], rejestry-notarialne.pl [dostęp 2023-12-25].
  4. ↑ Wanda Dybalska, Część III - Żeby odkryć skarb, trzeba najpierw pomyśleć, [w:] Wyborcza.pl [online], wroclaw.wyborcza.pl, 18 listopada 2002 [dostęp 2023-12-12].
  5. ↑ Michał Paweł Mierzejewski, O splataniu się codzienności z wielkością na przykładzie życia i działalności Śp. Profesora Józefa Zwierzyckiego, „Przegląd Geologiczny”, 60 (11), 2012, s. 593-595.
  6. ↑ a b Michał Sachanbiński, Nauki geologiczne, [w:] Wrocławskie środowisko akademickie – Twórcy i ich uczniowie 1945–2005, Wrocław–Warszawa–Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2007, s. 433–439, ISBN 978-83-04-04823-2.
  7. ↑ a b Przegląd Uniwersytecki (Wrocław) R.21 Nr 4 (209) 2015 by Uniwersytet Wrocławski - Issuu [online], issuu.com, 29 października 2015 [dostęp 2023-12-12] (ang.).
  8. ↑ Muzeum Geologiczne [online], muzeum-geologiczne.uni.wroc.pl [dostęp 2023-12-12].
  9. ↑ a b Przegląd Uniwersytecki (Wrocław) R.21 Nr 4 (209) 2015 by Uniwersytet Wrocławski [online], issuu.com, 29 października 2015, s. 56 [dostęp 2023-12-25].
  10. ↑ Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej [online], katalog.bip.ipn.gov.pl [dostęp 2023-12-25].
  11. ↑ Tadeusz Gunia, Fauna, stratygrafia i warunki sedymentacji górnego dewonu depresji Świebodzic, „Geologia Sudetica”, 4 (1), 1968, s. 115-220.
  12. ↑ Tadeusz Gunia, Fauna otoczaków wapieni a zagadnienie wieku zlepieńców Witoszowa (Dolny Śląsk), „Rocznik Polskiego Towarzystwa Geologicznego”, 32 (4), 1962, s. 493–522.
  13. ↑ Tadeusz Gunia, Fauna i wiek otoczaków wapieni z kulmu Książa, „Geologia Sudetica”, 2 (1), 1966, s. 297-321.
  14. ↑ Tadeusz Gunia, Mikroflora z wapieni krystalicznych okolicy Nowego Waliszowa (Krowiarki - Sudety Środkowe), „Geologia Sudetica”, 19 (2), 1984, s. 75-86.
  15. ↑ A.T. Halamski, J. Kvaček, The Late Cretaceous (Coniacian) leaf and cone flora from the Sudetes, „Palaeontographica, Abteilung B”, 292 (4–6), 2015, s. 95–171.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Tadeusz_Gunia&oldid=72318535”