Teratoscincus keyserlingii
| Teratoscincus keyserlingii | |||
| Strauch, 1863 | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Nadrząd | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
T. keyserlingii | ||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
 | |||
Teratoscincus keyserlingii – gatunek jaszczurki z rodziny Sphaerodactylidae. Występuje na Wyżynie Irańskiej oraz Półwyspie Arabskim. Został opisany w 1863 roku przez Alexandra Straucha[3]. Status T. keyserlingii jako odrębnego gatunku nie jest pewny – przez niektórych naukowców bywa uznawany za podgatunek gekona scynkowego (Teratoscincus scincus). Analiza filogenetyczna przeprowadzona przez J. Roberta Maceya i współpracowników (2005) wspiera hipotezę o gatunkowej odrębności T. keyserlingii od T. scincus, choć oba są taksonami siostrzanymi. Linie ewolucyjne tych gatunków rozeszły się prawdopodobnie około 5 mln lat temu. Całkowita allopatryczność T. keyserlingii, jego trwające kilka milionów lat odizolowanie oraz wysoka – wynosząca 8,5% – odmienność genetyczna od T. scincus również wspierają teorię o ich gatunkowej odrębności[4]. Stopień zróżnicowania pomiędzy populacjami arabskimi a irańskimi nie został jeszcze dokładnie ustalony – możliwe, że formy arabskie są endemiczne na poziomie podgatunkowym dla Zjednoczonych Emiratów Arabskich. Populacjom występującym na Półwyspie Arabskim zagraża utrata siedlisk, najczęściej zagospodarowywanych przez człowieka[5].
Teratoscincus keyserlingii jest pierwszym przedstawicielem grupy Gekkota, u którego zsekwencjonowano kompletny mitochondrialny DNA[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c P. Uetz & J. Hallermann, Teratoscincus keyserlingii, [w:] The Reptile Database [online] [dostęp 2024-01-21] (ang.).
- ↑ Teratoscincus keyserlingii, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Alexander A. Strauch. Characteristik zweier neuen Eidechsen aus Persien. „Bulletin de l'Académie Impériale des Sciences de St. Pétersbourg”. 6, s. 477–480, 1863. (niem.).
- ↑ a b J. Robert Macey, Jonathan J. Fong, Jennifer V. Kuehl, Soheila Shafiei, Natalia B. Ananjeva, Theodore J. Papenfuss, Jeffrey L. Boore. The complete mitochondrial genome of a gecko and the phylogenetic position of the Middle Eastern Teratoscincus keyserlingii. „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 36 (1), s. 188–193, 2005. DOI: 10.1016/j.ympev.2005.03.025. (ang.).
- ↑ Andrew S. Gardner: Mapping the terrestrial reptile distributions in Oman and the United Arab Emirates. W: Eike Neubert, Zuhair Amr, Stefano Taiti, Burçin Gümüş (red.): Animal Biodiversity in the Middle East. Proceedings of the first Middle Eastern Biodiversity Congress, Aqaba, Jordan, 20–23 October 2008. „ZooKeys” 31: 165–177, 2009. ISBN 978-954-642-521-8. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Teratoscincus keyserlingii voucher MVZ 243455 mitochondrion, complete genome. GenBank. [dostęp 2010-06-04]. (ang.).