Tomanowy Potok
| |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Województwo | |
| Lokalizacja | |
| Potok | |
| Źródło | |
| Wysokość |
1405 m n.p.m. |
| Współrzędne | |
| Ujście | |
| Recypient | Kościeliski Potok |
| Miejsce |
w okolicy Polany Smytniej |
| Wysokość |
1075 m n.p.m. |
| Współrzędne | |
Położenie na mapie powiatu tatrzańskiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Tomanowy Potok, dokładniej Tomanowy Potok Polski – jeden z głównych dopływów Kościeliskiego Potoku w Tatrach Zachodnich, zbierający wodę z Doliny Tomanowej[1]. W górnej części doliny brak powierzchniowych cieków wodnych, niewielkie wycieki pojawiają się tylko w Kamienistym Żlebie i Czerwonym Żlebie. Właściwe źródła Tomanowego Potoku znajdują się na wysokości 1405 m w morenach Doliny Suchej Tomanowej, poniżej jednak potok gubi wodę w przepuszczalnym podłożu[2]. Stały potok, płynący nawet podczas najbardziej suchych lat, pojawia się dopiero poniżej Niżniej Polany Tomanowej, po zasileniu dopływem spod Nadspadów. Dopływami Tomanowego Potoku są potoki wypływające z dolin spod grani głównej Tatr. Prawdopodobnie zasilany jest też podziemnymi przeciekami ze Smreczyńskiego Stawu. Brak natomiast dopływów prawostronnych z krasowych obszarów[3]. W rejonie Polany Smytniej, na wysokości 1075 m łączy się z Pyszniańskim Potokiem[4].
Powierzchnia zlewni wynosi 6,308 km², długość potoku 2,86 km, a średni spadek 8%. Koryto wyżłobione jest w materiale akumulacyjnym, koryta dopływów natomiast docierają do stałego podłoża skał krystalicznych. Występują liczne załamania spadku[2].
Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]
wzdłuż potoku, na znacznej jego długości prowadzi zielony szlak z Doliny Kościeliskiej przez Dolinę Tomanową i Czerwone Żlebki na Chudą Przełączkę. Czas przejścia: 3 h, ↓ 2:10 h[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ a b Krystyna Wit-Jóźwik, Hydrografia Tatr Zachodnich. Objaśnienia do mapy hydrograficznej „Tatry Zachodnie”'' 1:50 000, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Geografii, 1960.
- ↑ Władysław Cywiński, Czerwone Wierchy, część zachodnia, t. 3, Poronin: Wyd. Górskie, 1996, ISBN 83-7104-011-3.
- ↑ Geoportal. Mapa topograficzna 1:10 000 [online] [dostęp 2022-04-02].
- ↑ Tatry Zachodnie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1: 25 000, Warszawa: Wydawnictwo Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, październik 2009, ISBN 83-87873-36-5.