Tomasz Palacz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tomasz Palacz
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

15 października 1934
Lubomierz

Data i miejsce śmierci

15 lipca 2009
Orońsko

Zawód, zajęcie

muzealnik

mgr
Specjalność: filologia polska, historia
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Praca zawodowa
Dyrektor
Instytucja

Muzeum Okręgowe w Radomiu

Okres spraw.

1 lipca 197531 października 1983

Poprzednik

Anna Apanowicz

Następca

Barbara Hrynkiewicz

Dyrektor
Instytucja

Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku

Okres spraw.

1 listopada 198331 marca 2004

Poprzednik

Janusz Przewoźny

Następca

Jacek Zapalski

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” Odznaka „Za opiekę nad zabytkami”

Tomasz Palacz (ur. 15 października 1934[1] w Lubomierzu, zm. 15 lipca 2009 w Orońsku) – polonista, nauczyciel, działacz oświaty i kultury.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1951–1956 studiował polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim. Następnie odbył roczną praktykę zawodową nauczyciela w I Liceum Ogólnokształcącym im. Jana Długosza w Nowym Saczu pod opieką Antoniego Sitka[2]. W 1957–1963 pracował jako nauczyciel języka polskiego i historii w Liceum Ogólnokształcącym im. Henryka Sienkiewicza w Szydłowcu. W tym czasie rozwijał własne zainteresowania historyczno-kulturowe. W 1962 współorganizował miejscowe koło Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego'"`UNIQ--nowiki-0000000A-QINU`"'2'"`UNIQ--nowiki-0000000B-QINU`"'[2]. 1 listopada 1962 objął stanowisko podinspektora w Wydziale Oświaty Urzędu Miejskiego, nadzorując działalność szkół wszystkich typów i stopni. W 1966 wraz z Aliną Czyż, Stanisławem Dworakiem, Tadeuszem Gogaczem, Ireną Przybyłowską-Hanusz i Danutą Słomińską-Paprocką zorganizował Towarzystwo Miłośników Ziemi Szydłowieckiej, którego został przewodniczącym (do 1972). W 1967–1972 pracował jako naczelnik wydziału oświaty Urzędu Powiatowego, inspirując do rozwoju instytucji kultury, m.in. powołania klubów „Ruchu” i „Rolnika” oraz domu kultury w Pawłowie. W 1970–1972 przewodniczył Powiatowemu Komitetowi Kultury i Sztuki. W 1972–1975 pracował na analogicznych stanowiskach w Radomiu'"`UNIQ--nowiki-00000010-QINU`"'1'"`UNIQ--nowiki-00000011-QINU`"'[1]. W 1975–1983 dyrektor Muzeum Okręgowego, następnie Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku (1983–2004)[1]. W 2001–2009 pełnił funkcję prezesa Fundacji im. Józefa Brandta. Zmarł w 2009 w Orońsku, gdzie został pochowany.

Był żonaty z Anną, także polonistką i nauczycielką[3]. Mieli córkę Grażynę, transfuzjolożkę oraz syna Andrzeja, wydawcę.

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

Był redaktorem naczelnym czasopism naukowych i kulturalno-artystycznych: „Rocznika Muzeum Radomskiego” (1977–1983), „Rzeźby Polskiej” (1983–2004) i „Orońska” (1987–2009). Ponadto opublikował wiele opracowań autorskich[4]:

  • 1970: Szydłowiec: 500 lat praw magdeburskich 1470–1970. Szydłowiec: UM.
  • 1971a: Szydłowiec. Kielce: Muzeum Świętokrzyskie. (współautor: Danuta Paprocka).
  • 1971b: Ziemia szydłowiecka w historii i kulturze Kielecczyzny. Szydłowiec: TMZS.
  • 1972: Michał Mosiołek (1867–1898): Działacz i pisarz chłopski z Wysokiej. „Biuletyn Kwartalny Radomskiego Towarzystwa Naukowego” T. 9: z. 3–4, s. 85–96.
  • 1975: Niemcewicz na drogach i bezdrożach Kielecczyzny 1811 roku. „Biuletyn Kwartalny Radomskiego Towarzystwa Naukowego” T. 12: z. 1–2, s. 59–80.
  • 1983: Czarnoleskie Muzeum Jana Kochanowskiego. „Biuletyn Kwartalny Radomskiego Towarzystwa Naukowego” T. 20: z. 1–2, s. 83–114.
  • 1985: Muzeum i sztuki plastyczne. [W:] Radom: Dzieje miasta w XIX i XX wieku. Red. Witkowski, Stefan. Warszawa: PWN, s. 405–410. (współautor: Anna Apanowicz).
  • 1986: Czarnolas Jana Kochanowskiego. Lublin: Wyd. Lubelskie.
  • 1998: Człek – Boże igrzysko: Jan Kochanowski w Radomskiem. Radom: ITE.
  • 2005: Skarbczyk pamięci: Poeci z okolic Orońska: Jacek (Hiacynt) Przetocki, Feliks Gawdzicki, Amelia Pruszakowa. Warszawa: „Inicjał”.
  • 2009: Z pogranicza Orońska. Warszawa: „Inicjał”.
  • 2018: Franciszek Ksawery Christiani (1772–1842). Oprac. Palacz, Andrzej. Warszawa: „Inicjał”.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Sekulski ↓, s. 207.
  2. a b c Palacz ↓, s. 84.
  3. Palacz ↓, s. 82.
  4. W spisie pominięto teksty opublikowane w czasopismach redagowanych przez Tomasza Palacza.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Berdyszak, Jan: Żadne wspomnienie nie potrafi być ekwiwalentem: Wspomnienie o Tomaszu Palaczu. „Arteria” 2010: nr 8, s. 104–105.
  • Książek, Tamara: Czas przeszły dokonany: Wspomnienie o Tomaszu Palaczu. „Arteria” 2010: nr 8, s. 101–103.
  • Palacz Tomasz. W: Jerzy Sekulski: Encyklopedia Radomia. Wojciech Stan (fot.). Radom: ITE, 2012, s. 207. ISBN 978-83-7789-106-3.
  • Tomasz Palacz: Moje szydłowieckie lata. W: 60 lat Liceum Ogólnokształcącego im. Henryka Sienkiewicza w Szydłowcu: 1945–2005. Marek Marcinkowski (red.). Skarżysko-Kamienna – Szydłowiec: AWP „PiS” – ZSO, 2005, s. 82–86.