Torpedowce typu Lamongan
| Kraj budowy | |
|---|---|
| Użytkownicy | |
| Stocznia | |
| Wejście do służby |
1891 |
| Wycofanie |
1910–1919 |
| Zbudowane okręty |
3 |
| Dane taktyczno-techniczne[1][2] | |
| Wyporność |
normalna: 59 ton |
| Długość |
32,92 m |
| Szerokość |
4,04 m |
| Zanurzenie |
1,58 m |
| Napęd |
1 maszyna parowa |
| Prędkość |
20,4 węzła |
| Zasięg |
1000 Mm przy prędkości 10 węzłów |
| Załoga |
15 |
| Uzbrojenie | |
Torpedowce typu Lamongan – holenderskie torpedowce z lat 90. XIX wieku. W latach 1890–1891 w stoczni Rijkswerf w Amsterdamie zbudowano trzy okręty tego typu. Jednostki weszły w skład Koninklijke Marine w 1891 roku, a z listy floty skreślono je w latach 1910–1919.
Projekt i budowa[edytuj | edytuj kod]
Okręty typu Lamongan były torpedowcami I klasy[1].
Wszystkie torpedowce typu Lamongan zbudowane zostały w stoczni Rijkswerf w Amsterdamie[1][3]. Jednostki zostały zwodowane w latach 1890–1891[4].
| Okręt | Stocznia | Wodowanie | Wejście do służby | Los |
|---|---|---|---|---|
| „Lamongan” | Rijkswerf | 15 listopada 1890 | 1891 | wycofany 1910, złomowany |
| „Makjan” | 2 sierpnia 1890 | wycofany 1919 | ||
| „Nobo” | 22 kwietnia 1891 | wycofany 1912, złomowany |
Dane taktyczno-techniczne[edytuj | edytuj kod]
Okręty były torpedowcami o długości całkowitej 32,92 metra, szerokości 4,04 metra i zanurzeniu 1,58 metra[1][2]. Wyporność normalna wynosiła 59 ton[1][2][a]. Siłownię jednostek stanowiła maszyna parowa mocy 780 KM, do której parę dostarczał jeden kocioł lokomotywowy[1][3]. Prędkość maksymalna napędzanych jedną śrubą okrętów wynosiła 20,4 węzła[3][2]. Okręty zabierały zapas 10 ton węgla, co zapewniało zasięg wynoszący 1000 Mm przy prędkości 10 węzłów[1][3].
Na uzbrojenie artyleryjskie okrętów składały się dwa pojedyncze działa kalibru 37 mm L/20 Hotchkiss[1][2]. Broń torpedową stanowiły dwie dziobowe wyrzutnie kal. 450 mm[1][2].
Załoga pojedynczego okrętu składała się z 15 oficerów, podoficerów i marynarzy[1][3].
Służba[edytuj | edytuj kod]
Torpedowce typu Lamongan zostały przyjęte w skład Koninklijke Marine w 1891 roku[1]. Jednostki wycofano ze składu floty między 1910 a 1919 rokiem[1][4].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Brassey 1894 ↓, s. 349 podaje, że wyporność okrętów wynosiła 50 ton.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Roger Chesneau, Eugene Kolesnik: Conway’s All The World’s Fighting Ships 1860-1905. London: Conway Maritime Press, 1979. ISBN 978-0-85177-133-5. (ang.).
- Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
- Ivan Gogin: LAMONGAN 1st class torpedo boats (1891). Navypedia. [dostęp 2021-05-08]. (ang.).
- The Naval Annual, 1894. T.A. Brassey (red.). Portsmouth: J. Griffin and Co., 1894. (ang.).
