Triggo
| Producent | |
|---|---|
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Silniki |
2 silniki elektryczne o łącznej mocy 15 kW[1] |
| Napęd |
elektryczny |
| Długość |
2600 mm[1] |
| Szerokość |
860 mm (tryb manewrowy) – 1500 mm (tryb drogowy)[1] |
| Wysokość |
1680 mm[1] |
| Rozstaw osi |
1975 mm[1] |
| Masa własna |
450 kg[1] |
| Zbiornik paliwa |
baterie o pojemności 10 kWh[1] |
| Liczba miejsc |
2 |
| Dane dodatkowe | |
| Konkurencja | |
Triggo – dwuosobowy, czterokołowy pojazd elektryczny polskiej konstrukcji przeznaczony do poruszania się w mieście. Dzięki zastosowaniu przedniej osi o zmiennym rozstawie kół mikrosamochód łączy cechy motocykla i samochodu, zapewniając ułatwione poruszanie się po zatłoczonych ulicach aglomeracji miejskich oraz bezpieczeństwo przy wyższych prędkościach.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pomysłodawcą mikrosamochodu Triggo jest motocyklista i przedsiębiorca Rafał Budweil. Inspiracją do stworzenia pojazdu sprawnie pokonującego trasy w zatłoczonych aglomeracjach miejskich było codzienne, frustrujące doświadczenie pokonywania zakorkowanej drogi do miejsca pracy. Dotarcie do celu przy użyciu konwencjonalnego samochodu osobowego, zajmowało konstruktorowi 4-krotnie dłużej niż pokonanie tego samego odcinka na motocyklu. Analiza powyższych danych zrodziła pomysł stworzenia pojazdu łączącego zalety obu tych środków transportu[2].
W konkursie Narodowego Centrum Badań i Rozwoju na projekty „B+R” projekt zajął 14. miejsce na 609 podmiotów i otrzymał 4,3 mln zł na przygotowanie prototypów[3]. W 2017 r. prototyp samochodu został zaprezentowany na I Targach Elektromobilności w Warszawie[4] oraz na „Kongresie 590” w Rzeszowie-Jasionce. Strategia producenta skupiona jest na użytkowaniu pojazdu w systemach miejskiego wynajmu krótkoterminowego (car-sharing)[5].
W 2017 mikrosamochód został zaprezentowany na I Targach Elektromobilności w Łodzi. W 2018 w organizowanym przez PARP i NCBiR konkursie Polski Produkt Przyszłości zdobył 1. nagrodę w kategorii produkt przyszłości przedsiębiorcy[6].
Koncepcja Triggo jest wdrażana we współpracy z Przemysłowym Instytutem Motoryzacji w biurze konstrukcyjnym i warsztatach zlokalizowanych w pobliżu dawnej fabryki FSO na warszawskim Żeraniu[7].
Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]
Istotą innowacyjnego pojazdu miejskiego jest unikatowe w skali światowej, chronione patentami w Japonii, Korei, USA, Chinach oraz wielu krajach Europy, przednie zawieszenie o zmiennej geometrii. W początkowych fazach projektu Triggo był trójkołowcem. Przepisy europejskie, które w tym przypadku wymagają od kierowcy posiadania prawa jazdy kat. A, spowodowały podjęcie decyzji o zmianie konstrukcji na czterokołową – do której prowadzenia upoważnia prawo jazdy kat. B. Zabieg ten pozwolił na poszerzenie grupy odbiorców. Po modyfikacji jest to auto czterokołowe o masie własnej ok. 450 kg i dopuszczalnej masie całkowitej 750 kg, które może być prowadzone przez kierowców posiadających prawo jazdy kat. B i B1. Istotą auta jest opracowane w 2010 r. przednie zawieszenie, które użytkownik aktywuje za pomocą dedykowanego przycisku na swoje żądanie przy wyższych prędkościach (w trybie drogowym) rozsuwa koła na szerokość 150 cm, zaś w czasie jazdy wolniejszej (w trybie manewrowym) rozstaw kół zmniejsza się do 86 cm[1]. Rozwiązanie techniczne podwozia, które uzyskało międzynarodowe patenty, zapewnia przy wyższych prędkościach stateczność, stabilność i bezpieczeństwo, a przy niewielkich prędkościach manewrowość, mały promień skrętu i niewielką szerokość, pozwalające na poruszanie się między pasami ruchu zajętymi przez samochody w czasie zatorów na drogach, a tym samym płynne pokonywanie trasy. Kierowca łatwiej i szybciej może też znaleźć miejsce parkingowe. Auto ma wymiary, które umożliwiają parkowanie w poprzek miejsc parkingowych – na miejscu jednego samochodu o normalnych gabarytach zmieścić się może pięć mikrosamochodów Triggo, ustawionych prostopadle do osi jezdni[3][8].
Poprzeczne ustawienie pojazdów umożliwia również zastosowanie stacji dokujących, w których doładowywane są akumulatory[9]. Istnieje również możliwość łatwej wymiany rozładowanych akumulatorów, którymi napędzany jest pojazd. Użytkownik zyskuje zatem możliwość kontynuowania podróży, bez tracenia czasu na wielogodzinne ładowanie, jak w przypadku konwencjonalnych pojazdów elektrycznych[1]. Baterie o łącznej pojemności 10 kWh zapewniają zasięg ok. 100 km[10].
Sterowanie pojazdem odbywa się przy użyciu wolanta, którego przełożenie jest uzależnione od prędkości tak, by zapewnić bezpieczeństwo manewrów. Układ kierowniczy nie ma bezpośredniego, mechanicznego połączenia z realizowanym przegubowo systemem sterowania kierunkowego. Rozwiązanie to, inspirowane techniką lotniczą, nosi nazwę drive by wire. Fotel pasażera mieści się bezpośrednio za fotelem kierowcy (układ tandem)[1]. Szerokość przestrzeni pasażerskiej zbliżona jest do tej, którą oferuje większość popularnych samochodów osobowych[3]. Do wykonania nadwozia zastosowano opracowaną w Polsce pionierską technologię termoformowania materiałów kompozytowych, która pozwala na niedrogą, seryjną produkcję lekkich i wytrzymałych komponentów. Wymienione rozwiązania czynią Triggo produktem idealnym dla rynku platform współdzielenia środków transportu: car-sharing lub mobility as a service[1].
Pojazd zbudowany jest na aluminiowej ramie, nadwozie wykonane jest z materiałów kompozytowych, co umożliwia utrzymanie masy własnej poniżej 450 kg, konieczne do spełnienia warunków homologacji „L”[3].
Prędkości osiągane przez Triggo to 25 km/h w trybie manewrowym i 90 km/h w trybie drogowym[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k l Triggo. Dane techniczne. triggo.pl. [dostęp 2018-03-11]. (pol.).
- ↑ Triggo. Historia. triggo.pl. [dostęp 2018-03-06]. (pol.).
- ↑ a b c d Robert Przybylski: Triggo – skuter i auto w jednym. RP, 9 marca 2017. [dostęp 2018-03-11]. (pol.).
- ↑ Samochody elektryczne będą zwolnione z akcyzy. Interia.pl, 25 października 2017. [dostęp 2018-02-21]. (pol.).
- ↑ Jakub Dybalski: Triggo. Polski pomysł na połączenie samochodu i motocykla. transport-publiczny.pl, 12 lutego 2017. [dostęp 2018-02-21]. (pol.).
- ↑ Triggo. Aktualności. triggo.pl. [dostęp 2018-03-06]. (pol.).
- ↑ Ten polski samochód-cudo korkom się nie kłania. Marzenie korpoludków wreszcie się spełnia. innpoland.pl, 25 kwietnia 2017. [dostęp 2018-03-15]. (pol.).
- ↑ Justyna Smolińska: Triggo, czyli samochód i motocykl w jednym. PB, 16 listopada 2017. [dostęp 2018-02-21]. (pol.).
- ↑ Triggo. Stacja ładowania. triggo.pl. [dostęp 2018-02-21]. (pol.).
- ↑ Triggo. System wymiennych baterii. triggo.pl. [dostęp 2018-02-21]. (pol.).