Trincadeira
 Trincadeira w atlasie Viali i Vermorela | |
| Gatunek |
winorośl właściwa |
|---|---|
| Inne nazwy |
tinta amarela |
| Pochodzenie |
Portugalia[1] |
| Ważne regiony uprawy | |
| Identyfikator VIVC |
15685[1] |
| Przeznaczenie owoców |
wino[1] |
| Kolor skórki |
granatowoczarny |
Trincadeira albo tinta amarela (szczególnie w regionie Douro[2]) – czerwony szczep winorośli, jeden z najważniejszych w Portugalii[2][3].
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Trincadeira pochodzi z Portugalii[1]. Prawdopodobnie wywodzi się z regionu Oeste na północ od Lizbony[4]. Odmiana jest plenna i dojrzewa stosunkowo wcześnie[5]. Szczep jest podatny na szarą pleśń i inne choroby grzybowe[4], ale odporny na upał i suszę[3][5]. Często mieszany z odmianami o bogatszej strukturze, np. touriga nacional albo tempranillo (aragonês)[3][4]. Wino z odmiany trincadeira jest cenione za intensywny kolor i wyrazisty, pikantny aromat (goździki, cynamon[4]) z nutami ziołowymi, śliwek i czekolady. Jakość zależy od rocznika i winnicy[2][3][5].
Uprawa i wykorzystanie[edytuj | edytuj kod]
Trincadeira jest jedną z odmian dozwolonych przez przepisy do produkcji porto i mieści się w grupie sześciu najlepszych[5]. Regulacje winiarskie licznych regionów uznają ten szczep za polecany albo dozwolony dla win kwalifikowanych[6]. Areał upraw sięgał w 2010 aż 14 220 ha[4]. W regionie Douro trincadeira jest często kupażowana z tourigą nacional, a w dorzeczu Tagu z aragonês[4].
Poza Portugalią niewielkie uprawy zarejestrowano w Republice Południowej Afryki[7].
Synonimy[edytuj | edytuj kod]
Spośród synonimów najczęściej spotyka się trincadeira preta (Ribatejo, Beira, Estremadura)[6], a także black alicante, black portugal, crato preto, mortágua, rosete espalhado, tinta manuola, toneiro[4]. Przyrostek amarela (żółty) w synonimie tinta amarela albo tinta amarella pochodzi od pędów rośliny przybierających żółtawe zabarwienie[4]. Inne synonimy to: castiço, crato tinto, espadeiro, espadeiro de setúbal, espadeiro do sul, espadeiro tinto, malvasia, malvasia rey, moreto mortágua, mortágua preto, mourisco branco, mourisco vero, mourteiro, murteira, padeiro bravo, portugal, preto martinho, preto rifete, rabo de ovelha tinto, rifete, rosete espalhado, rosete espanhol, tinta amerelha, tinta cavallera, tinta manuola, vinhão[1].
Castelao, espadeiro i prito martinho były używane jako synonimy, ale okazały się innymi odmianami[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Trincadeira w bazie danych Instytutu Uprawy Winorośli Geilweilerhof. [dostęp 2012-10-08]. (ang.).
- ↑ a b c Joachim Krieger: Portugalia. W: André Dominé: Wino. Wyd. 2. Ożarów Mazowiecki: Wydawnictwo Olesiejuk, 2009, s. 665. ISBN 978-83-7626-712-8. (pol.).
- ↑ a b c d Local Grape Varieties. vini portugal. [dostęp 2015-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (23 stycznia 2012)]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i Jancis Robinson, Julia Harding, José Vouillamoz: Wine Grapes. HarperCollinsPublishers, 2012, s. 1090-1091. ISBN 978-0-06-220636-7. (ang.).
- ↑ a b c d Tom Stevenson: The Sotheby's Wine Encyclopedia. Wyd. 4. Londyn: Dorling Kindersley, 2005, s. 335. ISBN 0-7566-1324-8. (ang.).
- ↑ a b Tom Stevenson: The Sotheby's Wine Encyclopedia. Wyd. 4. Londyn: Dorling Kindersley, 2005, s. 330–331. ISBN 0-7566-1324-8. (ang.).
- ↑ Area tabular listing. VIVC. [dostęp 2015-06-04]. (ang.).