Trude Herr
 Mural z podobizną Trude Herr | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Gatunki | |
| Aktywność |
1955–1987 |
Trude Herr (ur. 4 maja 1927 w Kolonii, zm. 16 marca 1991 w Lauris) – niemiecka piosenkarka, artystka estradowa, aktorka i reżyserka teatralna.
W 1988 odznaczona Krzyżem Zasługi Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Trude Herr urodziła się jako trzecie dziecko maszynisty Roberta Herra (1891-1961) i jego żony Agathe (1893-1973) w dzielnicy KoloniiKalk, a dorastała w Mülheim. Jej ojciec jako działacz partii komunistycznej, był więźniem obozu koncentracyjnego. Uczęszczała do szkoły podstawowej w Mülheim, jednocześnie pomagając w miejscowej w piekarni. W 1943 wraz z rodzicami przeniosła się do Dietzhölztal w Hesji. Tam pracowała jako maszynistka w administracji miejskiej. Po zakończeniu wojny powróciła do Kolonii, gdzie znalazła pracę w dziale reklamy gazety Die Volksstimme wydawanej przez KPD. W 1946 roku została statystką w objazdowym teatrze Aachener Wanderbühne, a od 1948 roku występowała w Millowitsch Theatre w Kolonii[1].
W 1949 roku wraz ze Gustavem Schellhardtem założyła grupę teatralną Cologne Lustspielbühne. Po upadku projektu, Herr pracowała do 1954 jako barmanka w jednym z kolońskich barów[1].
Od 1954 roku wielokrotnie występowała na imprezach karnawałowych w różnych klubach w Kolonii jako Büttenrednerin (mówca komedii karnawałowej). W 1955 roku zagrała swoją pierwszą dużą rolę w komedii telewizyjnej Der verkaufte Großvater u boku Willy'ego Millowitscha. Wystąpiła w ponad 30 filmach, wielokrotnie pojawiała się w programach telewizyjnych i odnosiła sukcesy w muzyce szlagierowej. Do jej najpopularniejszych utworów należały Ich will keine Schokolade, In der Spelunke zur alten Unke czy Spiegel-Twist[2].
W latach 1970-1976 ponownie należała do zespołu kolońskiego Millowitsch Theatre. We wrześniu 1977 roku otworzyła własną scenę teatralną Theater im Vringsveedel przy Severinstraße w Kolonii, który był jednym z najczęściej odwiedzanych teatrów prywatnych w kraju. W lutym 1986 teatr został jednak zamknięty z powodu narastających problemów zdrowotnych Herr. W 1987 roku ukazał się jej ostatni album studyjny Ich sage, was ich meine . Singiel Nie geht man so ganz zajął 20. miejsce na niemieckich listach przebojów[1].
W lipcu 1987 roku, po kilku poważnych operacjach, z powodów zdrowotnych wycofała się z życia publicznego i przeniosła się na wyspy Fidżi w pobliże stolicy Suvy[2]. W tym roku udzieliła swojego ostatniego wywiadu telewizyjnego Güntherowi Jauchowi[3]. W lutym 1991 roku przeniosła się do Lauris, małej wioski w pobliżu Aix-en-Provence w południowej Francji, gdzie miesiąc później zmarła na niewydolność serca w wieku 63 lat. Została pochowana na Cmentarzu Północnym w Kolonii[1].
W 1966 roku poślubiła pochodzącego z Tunezji Ahmeda M'Bareka. Małżeństwo trwało do 1976 roku[4]. Na początku lat dziewięćdziesiątych na Fidżi poznała swojego ostatniego partnera, Samuela Bawesi[5].
Filmografia (wybór)[6][edytuj | edytuj kod]
- 1959: Alle Tage ist kein Sonntag
- 1962: Drei Liebesbriefe aus Tirol
- 1964: Freddy und das Lied der Prärie
- 1967: Heubodengeflüster
- 1971: Hurra, bei uns geht's rund
- 1976: Tango
- 1983: Schöne Bescherung
- 1984: Geschichten aus der Heimat
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Trude Herr | Portal Rheinische Geschichte [online], rheinische-geschichte.lvr.de [dostęp 2024-04-20] (niem.).
- ↑ a b Trude Herr [online], koeln-magazin.info [dostęp 2024-04-20].
- ↑ Günther Jauch im Gespräch mit Trude Herr 1988. [dostęp 2024-04-20].
- ↑ Andreas Rickmann, Trude Herr: Ihr Leben, ihre Lieder, ihre unbekannte Seite [online], Verliebt in Köln, 9 marca 2024 [dostęp 2024-04-20] (niem.).
- ↑ 50 Jahre EXPRESS: Trude Herr: Niemals geht sie so ganz [online], EXPRESS, 29 stycznia 2014 [dostęp 2024-04-20] (niem.).
- ↑ Trude Herr | filmportal.de [online], www.filmportal.de [dostęp 2024-04-20].