Twierdzenie Gelfanda-Najmarka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Twierdzenie Gelfanda-Najmarka - twierdzenie mówiące, iż każda przemienna C*-algebra A jest (izometrycznie) *-izomorficzna z algebrą C0(K) funkcji ciągłych znikających w nieskończoności na lokalnie zwartej przestrzeni Hausdorffa K. W przypadku, gdy A ma jedynkę, przestrzeń K jest zwarta.

Twierdzenie[edytuj | edytuj kod]

Niech A będzie przemienną zespoloną algebrą Banacha oraz niech ФA oznacza jej przestrzeń Gelfanda. Transformata Gelfanda

jest różnowartościowym homomorfizmem. W przypadku, gdy A ma jedynkę, to jej przestrzeń Gelfanda jest zwarta. Niech A będzie dalej przemienną C*-algebrą. W szczególności, A jest algebrą półprostą oraz transformata Gelfanda zachowuje operację inwolucji. Twierdzenie Gelfanda-Najmarka może więc zostać wypowiedziane w następujący sposób:

  • Jeżeli A jest przemienną C*-algebrą, to jej transformata Gelfanda o wartościach jest izometrycznym *-izomorfizmem na C0A), tj. A jest izometrycznie *-izomorficzna z C*-algebrą C0A) zespolonych funkcji ciągłych znikających w nieskończoności na swojej przestrzeni Gelfanda.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • W. Arveson, An Invitation to C*-algebra. Graduate Texts in Mathematics No.39. Springer-Verlag, 1976.
  • J. Dixmier, C*-Algebras, North Holland 1977.
  • H.G. Dales, Banach algebras and automatic continuity, Clarendon Press, Oxford, 2000.
  • M. Takesaki, Theory of Operator Algebras I. Berlin-Heidelberg-New York, Springer-Verlag 1979. VII.