USS Caldwell (DD-69)
.jpg)
| |
| Historia | |
| Położenie stępki | |
|---|---|
| Wodowanie | |
 US Navy
| |
| Wejście do służby |
1 grudnia 1917 |
| Wycofanie ze służby | |
| Los okrętu |
skreślony z listy okrętów 7 stycznia 1936 i zezłomowany |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
standardowa: 1020 ton, |
| Długość |
na linii wodnej: 93,88 m, |
| Szerokość |
9,52 m |
| Zanurzenie |
2,44 m, |
| Napęd | |
| kotły Thornycroft, turbiny parowe Parsons, 2 śruby 20 000 shp | |
| Prędkość |
35 węzłów (65 km/h) |
| Uzbrojenie | |
| 4 × 102 mm/50 (4x1), 1 × 28 mm (1 funt) przeciwlotnicze (1x1); później 1 × 76 mm, 12 × 533 mm wyrzutnie torped (2x3 na każdej burcie) | |
| Załoga |
146 |
USS Caldwell (DD-69) – amerykański niszczyciel, okręt główny typu Caldwell będący w służbie United States Navy w czasie I wojny światowej. Nazwa okrętu pochodziła od Lieutenant Jamesa R. Caldwella (?–1804).
Okręt zwodowano 10 lipca 1917 w stoczni Mare Island Naval Shipyard, matką chrzestną była C. Caldwell. Jednostka weszła do służby 1 grudnia 1917, pierwszym dowódcą został Lieutenant Commander B. McCandless.
Niszczyciel został przydzielony do Floty Atlantyku. Do Norfolk dotarł 8 stycznia 1918, a do Queenstown w Irlandii 5 marca. Bazując w tym ostatnim porcie pełnił służbę patrolową i eskortową. Została ona przerwana gdy "Caldwell" został przydzielony do eksperymentalnych prac nad urządzeniem przeznaczonym do wykrywania okrętów podwodnych. Po zakończeniu I wojny światowej niszczyciel przewoził żołnierzy do Brestu. Gdy przebywał w tym porcie eskortował transportowiec "George Washington" na którego pokładzie przybył na konferencję w Wersalu prezydent Stanów Zjednoczonych Woodrow Wilson.
"Caldwell" wrócił do normalnej służby w Dywizjonie Norfolk Sił Niszczycieli Floty Atlantyku (ang. Norfolk Division, Destroyer Force, Atlantic Fleet). Wraz z 3 Eskadrą Niszczycieli (ang. Destroyer Squadron 3) pełnił służbę wzdłuż wschodniego wybrzeża USA w czasie 1919. Został umieszczony w rezerwie w sierpniu 1920 i operował ze zredukowaną obsadą z Charleston i Newport.
Został wycofany ze służby w Philadelphia Navy Yard 27 czerwca 1922. Został sprzedany 30 czerwca 1936.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Fitzsimons, Bernard, General Editor. The Encyclopedia of 20th Century Weapons and Warfare, Volume 5, pp.510-11, "Caldwell", and Volume 16, pp.1717-18, "Leeds". London: Phoebus, 1978.
- www.navsource.org
- Ten artykuł zawiera treści udostępnione w ramach domeny publicznej przez Dictionary of American Naval Fighting Ships. Treści te są umieszczone tutaj.