Ulica Kotlarska w Krakowie
| Grzegórzki | |||||||||||||||||||||||||||||||
 Widok od strony Mostu Kotlarskiego w kierunku północnym. | |||||||||||||||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||||||||||||||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||||||||||||||||||||
| Długość |
0,5 km | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Przebieg | |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Krakowa  | |||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |||||||||||||||||||||||||||||||
| 50,055314°N 19,959194°E/50,055314 19,959194 | |||||||||||||||||||||||||||||||
Ulica Kotlarska – ulica w Krakowie, położona w całości w administracyjnej dzielnicy II Grzegórzki.
Przebieg[edytuj | edytuj kod]
Ulica rozpoczyna swój bieg na Rondzie Grzegórzeckim, gdzie staje się przedłużeniem Alei Powstania Warszawskiego, i właściwie bezprzecznicowo łączy je z Mostem Kotlarskim na którym kończy swój przebieg, a jej przedłużeniem za mostem staje się ulica Gustawa Herlinga-Grudzińskiego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Historia ulicy rozpoczyna się w latach 80. XX wieku, kiedy została wytyczona i zbudowana jako nowa arteria ze Śródmieścia do Podgórza. Przeszkodą w kontynuowaniu trasy była rzeka Wisła, gdyż zabrakło wówczas finansów na zbudowanie mostu. Arteria przez 20 lat kończyła bieg przed Wisłą na skrzyżowaniu z ulicą Podgórską (przebudowano je w 2001 roku podczas budowy mostu). Wcześniejsze plany zostały zrealizowane w 2001 roku, kiedy wybudowano Most Kotlarski, łączący omawianą ulicę z Zabłociem.
XXI wiek[edytuj | edytuj kod]
Ulica Kotlarska jest czteropasmową drogą z torowiskiem tramwajowym prowadzącym do pętli „Mały Płaszów”, ale przez estakadę tramwajową nad stacją Kraków Płaszów również w kierunku Kurdwanowa, Prokocimia i Nowego Bieżanowa. Jest ona częścią II obwodnicy Krakowa.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Demart – „Kieszonkowy atlas Krakowa” – wydanie z 2007 roku