Urszula Doroszewska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Urszula Doroszewska
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 grudnia 1954
Warszawa

Ambasador RP w Gruzji
Okres

od 2008
do 2013

Poprzednik

Jacek Multanowski

Następca

Andrzej Cieszkowski

Dyrektor Instytutu Polskiego w Mińsku
Okres

od 2013
do 2015

Poprzednik

Piotr Kozakiewicz

Następca

Mateusz Adamski

Ambasador RP w Litwie
Okres

od 2017
do 2023

Poprzednik

Jarosław Czubiński

Następca

Konstanty Radziwiłł

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Komandorski Orderu „Za Zasługi dla Litwy” Gwiazda Dyplomacji Litwy
Prezydencki Order Zasługi (Gruzja)
Multimedia w Wikimedia Commons

Urszula Doroszewska (ur. 2 grudnia 1954 w Warszawie) – polska socjolożka, dyplomatka i działaczka społeczna, opozycjonistka w okresie PRL. W latach 2008–2013 ambasador RP w Gruzji, w latach 2015–2017 doradca prezydenta RP, w latach 2017–2023 ambasador RP na Litwie.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwentka VI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana w Warszawie (1973)[1]. W 1978 ukończyła studia socjologiczne na Uniwersytecie Warszawskim.

Była harcerką 1 Warszawskiej Drużyny Harcerskiej im. Romualda Traugutta Czarna Jedynka[2]. W okresie studiów zaangażowała się w działalność opozycyjną. Współpracowała z Komitetem Obrony Robotników[3], a następnie, w latach 1977–1980, z KSS „KOR”. Była redaktorem „Głosu”. Od 1978 należała do warszawskiego Studenckiego Komitetu Solidarności. W latach 1980–1981 pracowała w zespole redakcyjnym codziennego biuletynu „Wiadomości Dnia”, wydawanego przez Ośrodek Badań Społecznych i Biuro Informacyjne NSZZ „Solidarności” Regionu Mazowsze. Publikowała w wydawnictwach drugiego obiegu, takich jak „Wiadomości” (1982–1990), „Głos” (1985–1987), „ABC” (1987). W latach 1984–1985 była zatrudniona w Autorskich Pracowniach Architektonicznych, a od 1986 w Wydawnictwie Archidiecezji Warszawskiej.

Od 1992 związana była z Fundacją Instytutu na rzecz Demokracji w Europie Wschodniej (IDEE) w Warszawie, gdzie pełniła m.in. funkcję członkini zarządu. Zajmowała się projektami pomocowymi na rzecz rozwiązywania konfliktów i wspierania demokracji na Kaukazie Południowym, Ukrainie i Kubie. Publikowała w prasie polskiej („Rzeczpospolita”, „Arcana”) i zagranicznej („Uncaptive Minds”). Współpracowała z Ośrodkiem Studiów Wschodnich i Studium Europy Wschodniej Uniwersytetu Warszawskiego.

Od sierpnia 2006 pracowała w Kancelarii Prezydenta RP, najpierw jako ekspert w Biurze Doradców, Ekspertyz i Opinii, w kwietniu 2007 przeszła na funkcję zastępczyni dyrektora Biura Spraw Zagranicznych[4].

26 listopada 2008 otrzymała nominację na stanowisko ambasadora RP w Gruzji[5]. Misję zakończyła 28 lutego 2013[6]. W tym samym roku została dyrektorem Instytutu Polskiego w Mińsku. 24 września 2015 objęła stanowisko doradcy prezydenta RP Andrzeja Dudy[7]. W maju 2017 została powołana na ambasadora RP w Litwie[8]. Stanowisko to zajmowała do 19 marca 2023[9][10].

Posługuje się językami: rosyjskim, francuskim, angielskim[4].

Wnuczka językoznawcy Witolda Doroszewskiego[11], córka botaniczki Aliny Doroszewskiej[12]. Jej mężem jest Wiktor Krzysztoporski, artysta grafik[13].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Wojciech Rylski, Absolwenci Reytana 1973, wne.uw.edu.pl [zarchiwizowane 2013-02-01].
  2. ↑ Kryptonim „Pegaz”. Służba Bezpieczeństwa wobec Towarzystwa Kursów Naukowych 1978–1980, Łukasz Kamiński, Grzegorz Waligóra, ) (oprac.), Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej, 2008, s. 89, ISBN 978-83-60464-63-2.
  3. ↑ Kryptonim „Wasale”. Służba Bezpieczeństwa wobec Studenckich Komitetów Solidarności 1977–1980, Łukasz Kamiński, Grzegorz Waligóra, ) (oprac.), Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej, 2007, s. 62, ISBN 978-83-60464-38-0.
  4. ↑ a b Zapis przebiegu posiedzenia Komisji Spraw Zagranicznych /nr 65/, sejm.gov.pl, 10 maja 2017 [zarchiwizowane 2023-03-08].
  5. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 26 listopada 2008 r. nr 110-51-2008 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2008 r. nr 94, poz. 805).
  6. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 11 kwietnia 2013 r. nr 110-18-13 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2013 r. poz. 456).
  7. ↑ Prezydent powołał Doradców i Doradców Społecznych, prezydent.pl, 24 września 2015 [zarchiwizowane 2015-09-24].
  8. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 29 maja 2017 r. nr 110.25.2017 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2017 r. poz. 603).
  9. ↑ Ambasador Doroszewska kończy misję dyplomatyczną na Litwie [online], lrt.lt, 20 marca 2023 [dostęp 2023-03-23].
  10. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 9 marca 2023 r. nr 110.31.2023 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2023 r. poz. 365).
  11. ↑ Urszula Doroszewska: Konfrontacja z systemem była wojną cywilizacji [online], kurierwilenski.lt, 8 czerwca 2018 [dostęp 2021-07-20].
  12. ↑ Piotr Węgleński, Wspomnienia, [w:] 50 lat Wydziału Biologii we wspomnieniach, Tomasz Jagielski i Izabela Wyszomirska i inni, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2019, s. 27, ISBN 978-83-235-3835-6 [dostęp 2021-07-20].
  13. ↑ Ambasador Urszula Doroszewska, gov.pl [dostęp 2020-01-14] [zarchiwizowane 2020-01-14].
  14. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 21 września 2006 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2006 r. nr 84, poz. 848).
  15. ↑ Urszula Doroszewska, prezydent.pl [zarchiwizowane 2015-10-19].
  16. ↑ Urszula Doroszewska odznaczona przez Grybauskaitė, zw.lt, 22 lutego 2019 [zarchiwizowane 2021-08-05].
  17. ↑ Ambasador RP na Litwie została odznaczona „Gwiazdą Dyplomacji Litwy”, gov.pl, 6 lutego 2023 [zarchiwizowane 2023-02-09].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Urszula_Doroszewska&oldid=73007673”