Van Gogh (film)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Van Gogh
Gatunek

biograficzny

Rok produkcji

1991

Data premiery

30 października 1991

Kraj produkcji

Francja

Język

francuski

Czas trwania

158 min

Reżyseria

Maurice Pialat

Scenariusz

Maurice Pialat

Główne role

Jacques Dutronc
Alexandra London
Bernard Le Coq
Gérard Séty
Elsa Zylberstein

Zdjęcia

Gilles Henry
Emmanuel Machuel

Montaż

Yann Dedet
Nathalie Hubert
Hélène Viard

Dystrybucja

Gaumont

Van Gogh – francuski film biograficzny z 1991 roku w reżyserii Maurice’a Pialata. Tematem filmu są ostatnie dni z życia holenderskiego malarza Vincenta van Gogha, poświęcone rywalizacji między nim a jego bratem Theo van Goghiem, desperackim romansom z kobietami, w tym z córką fizyka Paula Gacheta, Marguerite. Zdjęcia kręcono w Saint-Rémy-sur-Creuse (departament Vienne) oraz w Richelieu i Marigny-Marmande (Indre i Loara).

Jeden z ostatnich filmów Pialata nie został nakręcony w celu powielenia utrwalonego w kulturze masowej wizerunku van Gogha jako szaleńca. Intencją Pialata było oddramatyzowanie przebiegu ostatnich chwil z życia artysty, który w wykonaniu Jacques'a Dutronca daje się poznać jako zachowawczy, powściągliwy melancholik[1]. Wbrew tradycyjnemu przedstawieniu artystów jako ofiar kobiet Pialat ukazał van Gogha jako człowieka od kobiet uzależnionego, zarówno uczuciowo, jak i materialnie (aby zostać zaakceptowanym przez szerszą społeczność, a tym samym przetrwać)[2]. W ujęciu Pialata artysta popełnia samobójstwo nie w akcie twórczym albo przez kobietę, lecz dlatego, że nie ma środków potrzebnych do przeżycia[2].

Van Gogh brał udział w konkursie głównym na 44. MFF w Cannes. Został nominowany do Cezara w dwunastu kategoriach, ale ostatecznie statuetkę zdobył jedynie Dutronc za swoją rolę tytułową[3]. Francuski krytyk Joël Magny ocenił film Pialata jako „bezsprzecznie jedno z najważniejszych dzieł kinowych z ostatnich dwudziestu lat”[4].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Warehime 2006 ↓, s. 144-145.
  2. a b Warehime 2006 ↓, s. 147.
  3. Warehime 2006 ↓, s. 1-2.
  4. Warehime 2006 ↓, s. 2.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Marja Warehime, Maurice Pialat, Manchester: Manchester University Press, 2006.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]