Vincenzo Ruffo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Vincenzo Ruffo
Data i miejsce urodzenia

ok. 1508
Werona

Pochodzenie

włoskie

Data i miejsce śmierci

9 lutego 1587
Sacile

Gatunki

muzyka poważna, muzyka renesansu

Zawód

kompozytor

Vincenzo Ruffo (ur. około 1508 w Weronie, zm. 9 lutego 1587 w Sacile[1][2]) – włoski kompozytor.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W latach 1520–1534 kształcił się w Scoula degli Accoliti przy katedrze w Weronie, przeznaczonej dla ministrantów i kleryków[1][2]. Zrezygnował jednak z przyjęcia wyższych święceń i około 1535 roku wstąpił w związek małżeński[1]. Między 1538 a 1541 roku przeniósł się do Mediolanu, gdzie wstąpił na służbę u gubernatora Alfonsa d’Avalos[1]. W 1542 roku otrzymał posadę kapelmistrza katedry w Savonie, następnie od 1545 do 1547 roku przebywał w Genui[1]. W 1547 roku wrócił do rodzinnej Werony, gdzie od około 1552 roku kierował zespołem przy Accademia Filarmonica[1]. Od 1554 do 1563 roku kierował także zespołem katedry werońskiej[1]. W latach 1563–1572 był kapelmistrzem katedry w Mediolanie[1][2]. Od 1573 do 1577 roku działał przy katedrze w Pistoi[1][2]. W latach 1578–1580 ponownie przebywał w Weronie[1][2]. Ostatnie lata życia spędził w Sacile[1]. Do grona jego uczniów należeli Gian Matteo Asola i Marc Antonio Ingegneri[1].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Jego obfita twórczość obejmuje około 200 madrygałów, ponad 120 motetów, 19 mszy, ponadto szereg utworów religijnych i instrumentalnych[1]. Opublikował łącznie 14 zbiorów kompozycji religijnych (1542–1592) i 10 zbiorów kompozycji świeckich (1545–1564)[2]. W pierwszym okresie swojej twórczości tworzył polifoniczne msze typu missa parodia o rozbudowanej formie, niekiedy oparte na chorałach cantus firmus[1]. Pod wpływem zetknięcia się w trakcie pobytu w Mediolanie z Karolem Boromeuszem włączył się w nurt reformy muzyki liturgicznej[1]. Odszedł wówczas od mszy typu parodia, zmniejszył ich rozmiary, ograniczył też polifonię na rzecz faktury akordowej, eksponując w ten sposób zrozumiałość tekstu[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k l m n o p Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 522–523. ISBN 978-83-224-0837-7.
  2. a b c d e f Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3088. ISBN 0-02-865530-3.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]