Vladimír Martinec

Vladimír Martinec

Data i miejsce urodzenia	22 grudnia 1949 Lomnice nad Popelkou
Obywatelstwo	Czechy
Wzrost	175 cm
Pozycja	napastnik (lewoskrzydłowy)
Uchwyt	lewy
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1967–1981 Tesla Pardubice 1978 → Dukla Jihlava 21 (21) 1981–1985 ESV Kaufbeuren 163 (121)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1968–1969 Czechosłowacja U-20 1969–1981 Czechosłowacja 289 (155) Czechosłowacja B
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1985–1988 Tesla Pardubice U-20 1986–1988 Tesla Pardubice (asystent) 1988–1990 Tesla Pardubice 1990–1991 Tesla Pardubice (asystent) 1991–1994 ESV Kaufbeuren 1995–1996 Czechy U-20 (asystent) 1996–1999 Czechy U-20 1996–2002 Czechy (asystent) 2002 Czechy 2003–2004 Moeller Pardubice U-20 2004 Moeller Pardubice (menedżer) 2004 Moeller Pardubice 2005 Moeller Pardubice 2006–2007 Moeller Pardubice (menedżer) 2007 Moeller Pardubice 2016–2017 Dynamo Pardubice (konsultant)
Dorobek medalowy
Reprezentacja Czechosłowacja Igrzyska olimpijskie srebro Innsbruck 1976 hokej na lodzie brąz Sapporo 1972 hokej na lodzie Mistrzostwa świata złoto Czechosłowacja 1972 hokej na lodzie złoto Polska 1976 hokej na lodzie złoto Austria 1977 hokej na lodzie srebro Szwajcaria 1971 hokej na lodzie srebro Finlandia 1974 hokej na lodzie srebro RFN 1975 hokej na lodzie srebro Czechosłowacja 1978 hokej na lodzie srebro ZSRR 1979 hokej na lodzie brąz Szwecja 1970 hokej na lodzie brąz ZSRR 1973 hokej na lodzie brąz Szwecja 1981 hokej na lodzie Mistrzostwa Europy juniorów złoto Finlandia 1968 hokej na lodzie brąz RFN 1969 hokej na lodzie Canada Cup srebro Kanada 1976 hokej na lodzie Turniej Izwiestii złoto Moskwa 1977 hokej na lodzie srebro Moskwa 1979 hokej na lodzie

Vladimír Martinec (ur. 22 grudnia 1949 w Lomnicach nad Popelkou) – czechosłowacki hokeista grający na pozycji napastnika (lewoskrzydłowego), reprezentant kraju, olimpijczyk, trener, polityk.

Jeden z najlepszych zawodników w historii hokeja na lodzie. Reprezentował barwy: Tesli Pardubice (mistrzostwo Czechosłowacji), Dukli Jihlava oraz ESV Kaufbeuren. Z reprezentacją Czechosłowacji U-20 dwukrotnie uczestniczył na mistrzostwach Europy juniorów (mistrzostwo i brązowy medal), natomiast z seniorską reprezentacją Czechosłowacji trzykrotnie uczestniczył w zimowych igrzyskach olimpijskich (1972 – brązowy medal, 1976 – srebrny medal, 1980) oraz 11-krotnie uczestniczył w mistrzostwach świata (trzykrotne mistrzostwo świata, 5-krotne wicemistrzostwo świata oraz trzykrotnie brązowy medal), a także 2. miejsce w Canada Cup 1976 oraz dwukrotnie uczestniczył w Turnieju Izwiestii (triumf i 2. miejsce).

Był także nagradzany indywidualnie: czterokrotnie wybierany do Drużyny gwiazd mistrzostw Świata, 4-krotnie wybierany najlepszym lewoskrzydłowym mistrzostw świata, najlepszy napastnik oraz zawodnik mistrzostw świata, król strzelców ekstraligi czechosłowackiej, czterokrotny zdobywca Złotego Kija – nagrody dla najlepszego czechosłowackiego zawodnika roku, członek Galerii Sławy IIHF (2001), członek Galerii Sławy czeskiego Hokeja na Lodzie (2008) oraz członek klubu hokejowych strzelców dziennika Sport, w którym znajdują się zawodnicy, którzy zdobyli co najmniej 250 goli w Czechosłowackiej Lidze Hokejowej, czeskiej oraz w reprezentacji Czechosłowacji i Czech.

Vladimír Martinec w trakcie kariery sportowej zyskał pseudonim the Fox (pl. Lis), ze względu na nieprzewidywalność oraz manewry ofensywne.

Jako trener dwukrotnie prowadził Moellera Pardubice U-20, dwukrotnie był asystentem trenera Tesli Pardubice, czterokrotnie prowadził Moellera Pardubice (mistrzostwo Czech), ESV Kaufbeuren, był asystentem trenera reprezentacji Czech U-20, prowadził reprezentację Czech U-20, był asystentem trenera reprezentacji Czech, prowadził reprezentację Czech, dwukrotnie był menedżerem, a także konsultantem Moellera Pardubice.

Kariera

Vladimír Martinec karierę sportową rozpoczął w 1967 roku w Tesli Pardubice, w której grał do 1981 roku (z przerwą na wypożyczeniu w 1978 roku w Dukli Jihlava) oraz odnosił największe sukcesy w karierze sportowej: mistrzostwo Czechosłowacji w sezonie 1972/1973, dwukrotne wicemistrzostwo Czechosłowacji (1975, 1976), 3. miejsce w ekstralidze czechosłowackiej w sezonie 1973/1974, finał Pucharu Europy 1973/1974, w którym przegrał rywalizację (3:2, 1:6) z faworyzowanym, radzieckim CSKA Moskwa, był królem strzelców ekstraligi czechosłowackiej w sezonie 1978/1979 (42 gole), oraz czterokrotnie zdobył Złotego Kija, nagrodę dla najlepszego czechosłowackiego zawodnika roku.

W 1981 roku zainteresowanie zawodnikiem wyraził klub ligi NHL, Hartford Whalers, jednak transfer nie doszedł do skutku, w związku z czym przeniósł się do występującego w Bundeslidze niemieckiej ESV Kaufbeuren, w którym po sezonie 1984/1985, po rozegraniu w fazie zasadniczej 163 meczów, zdobyciu 241 punktów (121 goli, 120 asyst) oraz spędzeniu 63 minut na ławce kar, w fazie play-off 12 meczów, zdobyciu 11 punktów (6 goli, 5 asyst) oraz spędzeniu 4 minut na ławce kar, zakończył karierę sportową.

Kariera reprezentacyjna

Vladimír Martinec z reprezentacją Czechosłowacji U-20 dwukrotnie uczestniczył na mistrzostwach Europy juniorów (1968 – mistrzostwo, 1969 – brązowy medal). W seniorskiej reprezentacji Czechosłowacji w latach 1969–1981 rozegrał 289 meczów, w których zdobył 155 goli. Debiut zaliczył 12 marca 1969 roku w Pardubicach w wygranym 6:1 meczu towarzyskim z reprezentacją Stanów Zjednoczonych, w którym również zdobył pierwsze dwa gole w reprezentacji Czechosłowacji (w 15. minucie na 1:1 oraz w 56. minucie na 6:1, ustalając tym samym wynik meczu). Trzykrotnie uczestniczył w zimowych igrzyskach olimpijskich: na zimowych igrzyskach olimpijskich: na turnieju olimpijskim 1972 w Sapporo zdobył brązowy medal, natomiast na turnieju olimpijskim 1976 w Innsbrucku zdobył wicemistrzostwo olimpijskie oraz na turnieju olimpijskim 1980 w Lake Placid, a także 11-krotnie w mistrzostwach świata (1970 – 3. miejsce, 1971 – wicemistrzostwo świata, 1972 – mistrzostwo świata, 1973 – 3. miejsce, 1974 – wicemistrzostwo świata, 1975 – wicemistrzostwo świata, 1976 – mistrzostwo świata, 1977 – mistrzostwo świata, 1978 – wicemistrzostwo świata, 1979 – wicemistrzostwo świata, 1981 – 3. miejsce). Na tych turniejach był również nagradzany indywidualnie: 4-krotnie najlepszy lewoskrzydłowy (1974, 1975, 1976, 1977), najlepszy napastnik (1976), najlepszy punktujący (1976 – 20 punktów (9 goli, 11 asyst)), a także 4-krotnie wybierany do Drużyny Gwiazd (1974, 1975, 1976, 1977).

Zdobył także 2. miejsce w Canada Cup 1976 oraz dwukrotnie uczestniczył w Turnieju Izwiestii (1977 – triumf, 1979 – 2. miejsce, król strzelców (8 goli)). Ostatni mecz w reprezentacji Czechosłowacji rozegrał 26 kwietnia 1981 roku na Scandinavium w Göteborgu w zremisowanym 1:1 meczu z reprezentacją ZSRR, ostatnim meczu mistrzostw świata 1981 w Czechosłowacji. Po turnieju zakończył karierę reprezentacyjną.

W 1973 roku reprezentował reprezentację Czechosłowacji B podczas Pucharu Spenglera 1973.

Kariera trenerska

Vladimír Martinec po zakończeniu kariery sportowej rozpoczął karierę trenerska. Dwukrotnie trenował Moellera Pardubice U-20 (1985–1988, 2003–2004), dwukrotnie był asystentem trenera Tesli Pardubice (1986–1988, 1990–1991), czterokrotnie trenował Moellera Pardubice (1988–1990, 2004 – mistrzostwo Czech w sezonie 2004/2005, 2005, 2007), niemiecki ESV Kaufbeuren (1991–1994), był asystentem trenera reprezentacji Czech U-20 (1995–1996), prowadził reprezentację Czech U-20 (1996–1999), był asystentem trenera reprezentacji Czech (1996–2002), prowadził reprezentację Czech na turnieju olimpijskim 2002 w Salt Lake City, na którym drużyna Czeskich lwów została sklasyfikowana na 7. miejscu, po przegranej 1:0 w ćwierćfinale z reprezentacją Rosji, rozegranym 20 lutego 2002 roku na Peaks Ice Arena w Provo, dwukrotnie był menedżerem (2004, 2006–2007), a także w latach 2016–2017 konsultantem Moellera Pardubice.

Sukcesy

Zawodnicze

Tesla Pardubice

• Mistrzostwo Czechosłowacji: 1973
• Wicemistrzostwo Czechosłowacji: 1975, 1976
• 3. miejsce w Czechosłowackiej Lidze Hokejowej: 1974
• Finał Pucharu Europy: 1974

Reprezentacja Czechosłowacji

• Mistrzostwo świata: 1972, 1976, 1977
• Wicemistrzostwo świata: 1971, 1974, 1975, 1978, 1979
• 3. miejsce na mistrzostwach świata: 1970, 1973, 1981
• Wicemistrzostwo olimpijskie: 1976
• Brązowy medal zimowych igrzyska olimpijskich: 1972
• 2. miejsce w Canada Cup: 1976
• 2. miejsce w Turniej Izwiestii: 1977
• 2. miejsce w Turnieju Izwiestii: 1979
• mistrzostwo Europy juniorów: 1968
• 3. miejsce na mistrzostwach Europy juniorów: 1969

Trenerskie

Moeller Pardubice

• mistrzostwo Czech: 2005

Indywidualne

• Najlepszy lewoskrzydłowy mistrzostw świata: 1974, 1975, 1976, 1977
• Najlepszy napastnik mistrzostw świata: 1976
• Najlepszy punktujący mistrzostw świata: 1976 (20 punktów)
• Drużyna gwiazd mistrzostw świata: 1974, 1975, 1976, 1977
• Król strzelców ekstraligi czechosłowackiej: 1979 (42 gole)
• Złoty Kij: 1973, 1975, 1976, 1979
• Król strzelców Turnieju Izwiestii: 1979 (8 goli)
• Członek Galerii Sławy IIHF: 2011
• Członek Galerii Sławy Czeskiego Hokeja na Lodzie: 2008
• Członek klubu hokejowych strzelców dziennika Sport

Kariera polityczna

Vladimír Martinec próbował swoich sił również w polityce. Startował w wyborach do Senatu 2018 w 44. okręgu w powiecie Chrudim, jako kandydat bezpartyjny z ramienia SNK Europejskich Demokratów. Był również wspierany przez Partię Własnościową Republiki Czeskiej. Zajął w wyborach 9. miejsce, z wynikiem 4,60% głosów.

Życie prywatne

Vladimír Martinec ma syna Tomáša (ur. 1976) oraz wnuka Philipa (ur. 1998), którzy również są hokeistami.

Linki zewnętrzne

• Vladimír Martinec w bazie MKOl (ang.)

• Vladimír Martinec w bazie Olympic.cz (cz.)
• Vladimír Martinec w bazie Olympedia.org (ang.)
• Vladimír Martinec w bazie Olympijskytym.cz (cz.)
• Vladimír Martinec w bazie Eurohockey.com (ang.)
• Vladimír Martinec. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-03)]. w bazie Sports-reference.com (ang.)
• Vladimír Martinec w bazie Olympiandatabase.com (ang.)
• Vladimír Martinec w bazie Eliteprospects.com (trenerzy) (ang.)
• Vladimír Martinec w bazie Eliteprospects.com (zawodnicy) (ang.)
• Vladimír Martinec w bazie The Internet Hockey Database (ang.)