Władysław Cierpicki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Władysław Cierpicki
major piechoty major piechoty
Data i miejsce urodzenia

23 sierpnia 1886
Zaczepice

Data śmierci

?

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

24 pułk piechoty

Stanowiska

dowódca batalionu

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941, trzykrotnie)

Władysław Cierpicki (ur. 23 sierpnia 1886 w Zaczepicach, zm. ?) – major piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się we wsi Zaczepice, w gminie Bielica powiatu lidzkiego, w rodzinie Mikołaja.

Do Wojska Polskiego został przyjęty z byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej. 1 czerwca 1921, w stopniu kapitana, pełnił służbę w 6 Pułku Piechoty Legionów[1]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 255. lokatą w korpusie oficerów piechoty[2]. W lipcu tego roku został przeniesiony do 10 Pułku Piechoty w Łowiczu na stanowisko dowódcy batalionu sztabowego[3][4]. W 1924, po likwidacji batalionu sztabowego, został wyznaczony na stanowisko kwatermistrza[5]. W lipcu 1925 został przesunięty na stanowisko dowódcy II batalionu[6]. W czerwcu 1927 został przeniesiony do 24 Pułku Piechoty w Łucku na stanowisko kwatermistrza[7], a w kwietniu 1928 został przesunięty na stanowisko dowódcy I batalionu[8][9]. W marcu 1929 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr II[10], a z dniem 31 sierpnia tego roku przeniesiony w stan spoczynku[11].

W 1934, jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Wilno Miasto. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr III. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[12].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Spis oficerów 1921 ↓, s. 40.
  2. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 31.
  3. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 22 lipca 1922 roku, s. 545.
  4. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 152, 401.
  5. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 145, 346.
  6. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 77 z 24 lipca 1925 roku, s. 416.
  7. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 17 z 25 czerwca 1927 roku, s. 185.
  8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 173.
  9. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 40, 169.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 12 marca 1929 roku, s. 86.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 216.
  12. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 326, 890.
  13. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 152.
  14. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 40.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]