Włochatka jasna
.JPG)
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
włochatka jasna |
| Nazwa systematyczna | |
| Trametes trogii Berk. Mittheil. d. schweiz. Naturf. Ges. in Bern 2: 52 (1850) | |
.JPG)
.jpg)
Włochatka jasna (Trametes trogii Berk.) – gatunek grzybów z rodziny żagwiowatych (Polyporaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Trametes, Polyporaceae, Polyporales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Synonimów łacińskich ma ponad 30. Niektóre z nich[2]:
- Coriolopsis trogii (Berk.) Domański 1974
- Funalia trogii (Berk.) Bondartsev & Singer 1941
- Trametella trogii (Bertol.) Domański 1968 var. trogii
Polską nazwę nadał Władysław Wojewoda w 2003 r., wcześniej gatunek ten opisywany był przez Stanisława Domańskiego jako brunatka Trogiusza[3], inne źródła wymieniają też nazwę brunatka kosmata[4]. Wszystkie te nazwy są jednak niespójne z obecną nazwą naukową, według Index Fungorum gatunek ten należy bowiem do rodzaju Trametes (wrośniak)[1].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Jednoroczny, do podłoża przyrasta zazwyczaj bokiem, rzadko tylko jest rozpostarty. Ma półokrągły, wydłużony kształt, szerokość do 12 cm, grubość 2-4 cm, na przekroju poprzecznym ma trójkątny profil (podstawa przyrośnięta jest do podłoża). Górna powierzchnia jest niestrefowana, lub lekko strefowana pokryta włoskami o długości 1-2 mm. Mają białawy kolor, ale na szczycie szarawy lub rdzawobrązowy. Młode owocniki owłosione są jednolicie, u starszych tworzą się kępki nadające owocnikowi szorstki wygląd. Brzeg owocnika ostry. Hymenofor rurkowy. Pory dość duże, na jednym cm mieści się ich 15-20. Mają kolor ciemnego miodu. Rurki maj długość do 1 cm. Miąższ jest wyraźnie promieniście włóknisty, barwy blado szaro-ochrowej. Po wyschnięciu blaknie, pod działaniem KOH zmienia barwę na ciemnobrązową[5].
- Cechy mikroskopowe
Strzępki generatywne cienkościenne ze sprzążkami, rzadko rozgałęzione, nieamyloidalne. Mają średnicę (2) 2,3-2,5 (4) μm. Strzępki w miąższu są ułożone promieniście, strzępki w zewnętrznych warstwach owocnika są grubościenne (ścianki o grubości do 2 μm) i lekko amyloidalne. Podstawki grubościenne, z 4 sterygmami. Mają rozmiar 18-23 × 6-7,5 μm. Cystyd brak. Zarodniki cylindryczne, bardzo cienkościenne i nieamyloidalne. Mają rozmiar 6.9-9 × 2,5-3,5 μm[5].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Występuje tylko na półkuli północnej: w Ameryce Północnej, Europie i Azji[6]. W Europie jest szeroko rozprzestrzeniony, ale nie we wszystkich krajach występuje – nie zanotowano go w Anglii i Danii. Częściej występuje w cieplejszych rejonach, na Półwyspie Skandynawskim jest bardzo rzadki[5] Również w Polsce jest nieczęsty[4].
Saprotrof rosnący na martwym drewnie. Najczęściej występuje na topolach i wierzbach, ale notowano jego występowanie także na wielu innych gatunkach drzew liściastych (klon, brzoza, buk, dąb i wiąz). Na drzewach iglastych występuje bardzo rzadko i tylko na Ukrainie odnotowano przypadek występowania na sośnie. Powoduje białą zgniliznę drewna[5].
Gatunki podobne[edytuj | edytuj kod]
Podobnie owłosiony i podobnej barwy jest wrośniak szorstki (Trametes hirsuta), ale ma cieńszy owocnik i drobniejsze pory[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum. [dostęp 2017-09-29]. (ang.).
- ↑ Species Fungorum. [dostęp 2014-08-22]. (ang.).
- ↑ Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ a b Barbara Gumińska, Władysław Wojewoda: Grzyby i ich oznaczanie. Warszawa: PWRiL, 1985. ISBN 83-09-00714-0.
- ↑ a b c d e Mycobank. Trametes trogii. [dostęp 2014-08-22].
- ↑ Discover Life Maps. [dostęp 2014-08-22].