Włodzimierz Tyszkiewicz

Włodzimierz Ignacy Tyszkiewicz
	pułkownik
Data i miejsce urodzenia	28 stycznia 1880 ; Brody
Data i miejsce śmierci	1953 ; Londyn
	Przebieg służby
Lata służby	1900–1927
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier; Wojsko Polskie
Jednostki	4 Dywizja Piechoty; 25 Pułk Ułanów Wielkopolskich; 10 Brygada Kawalerii
Stanowiska	szef sztabu Dowództwa Okręgu Korpusu Nr X
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa
	Odznaczenia

Włodzimierz Ignacy Woldemar Tyszkiewicz Łohojski herbu Leliwa (ur. 28 stycznia 1880 w Brodach, zm. 1953 w Londynie) – pułkownik dyplomowany kawalerii Wojska Polskiego.

Przebieg służby wojskowej[edytuj | edytuj kod]

Był oficerem cesarskiej i królewskiej armii. Z dniem 1 listopada 1906 w stopniu porucznika 11 pułku ułanów został przydzielony do sztabu generalnego (taki sam przydział otrzymał wówczas Józef Sopotnicki)^[1].

Z dniem 1 listopada 1918 roku został przyjęty do Wojska Polskiego w stopniu majora^[2]. Wiosną 1919 roku został szefem sztabu 4 Dywizji Piechoty. 6 kwietnia 1920 roku został zwolniony na własną prośbę z czynnej służby wojskowej i przeniesiony do rezerwy armii^[3]. 26 stycznia 1921 roku został zatwierdzony w stopniu pułkownika z dniem 1 kwietnia 1920 r.^[4]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu pułkownika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku (w 1924 r. zajmował 1 lokatę) w korpusie oficerów zawodowych kawalerii.

Do października 1922 roku zajmował stanowisko szefa sztabu Dowództwa Okręgu Korpusu Nr X w Przemyślu. Z dniem 10 października 1922 roku został wyznaczony na stanowisko dowódcy 25 pułku Ułanów Wielkopolskich w Prużanie^[5]. Od 15 stycznia 1925 roku pełnił obowiązki dowódcy 5 Samodzielnej Brygady Kawalerii w Krakowie^[6]. W październiku 1925 roku został mianowany dowódcą 10 Brygady Kawalerii w Przemyślu^[7]. Z dniem 31 maja 1927 roku przeniesiony został w stan spoczynku^[8].

Od sierpnia 1940 roku przebywał w Stacji Zbornej Oficerów Rothesay^[9].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Walecznych – dwukrotnie

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Zmiany w armii i flocie. „Słowo Polskie”, s. 3, Nr 494 z 31 października 1906.
↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 2 z 12 stycznia 1919 roku.
↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 14 z 17 kwietnia 1920 roku.
↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 5 z 5 lutego 1921 roku.
↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 33 z 16 września 1922 roku.
↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 7 z 22 stycznia 1925 roku.
↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 106 z 15 października 1925 roku, s. 569.
↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 9 z 17 marca 1927 roku, s. 70.
↑ Dowództwo Stacji Zbornej Oficerów Rothesay, rozkaz dzienny nr 1, 25 sierpnia 1940 roku, s. 2.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Dzienniki Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych.
Roczniki Oficerskie z 1923 i 1924
Rocznik Oficerski Rezerw 1934, Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1934, L.dz. 250/mob. 34
Potomkowie Sejmu Wielkiego, Serwis genealogiczny pod patronatem Stowarzyszenia Potomków Sejmu Wielkiego

[1] Zmiany w armii i flocie. „Słowo Polskie”, s. 3, Nr 494 z 31 października 1906.

[2] Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 2 z 12 stycznia 1919 roku.

[3] Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 14 z 17 kwietnia 1920 roku.

[4] Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 5 z 5 lutego 1921 roku.

[5] Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 33 z 16 września 1922 roku.

[6] Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 7 z 22 stycznia 1925 roku.

[7] Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 106 z 15 października 1925 roku, s. 569.

[8] Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 9 z 17 marca 1927 roku, s. 70.

[9] Dowództwo Stacji Zbornej Oficerów Rothesay, rozkaz dzienny nr 1, 25 sierpnia 1940 roku, s. 2.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]