Wacław Borkowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wacław Rajmund Borkowski
Pełne imię i nazwisko

Wacław Rajmund Dunin-Borkowski

Data i miejsce urodzenia

31 sierpnia 1875
Warszawa

Data śmierci

26 sierpnia 1944

Zawód, zajęcie

sędzia

Miejsce zamieszkania

Warszawa

Narodowość

polska

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Medal Brązowy za Długoletnią Służbę
Grób Wacława Borkowskiego na cmentarzu Powązkowskim

Wacław Rajmund Borkowski (ur. 31 sierpnia 1875 w Warszawie[1], zm. 26 sierpnia 1944) – polski prawnik, sędzia i prezes Najwyższego Trybunału Administracyjnego w II Rzeczypospolitej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 31 sierpnia 1875 w Warszawie, w rodzinie Władysława Aleksandra Dunin-Borkowskiego h. Łabędź (1835–1895), i Zofii Weroniki z Krauzów[2]. Ukończył III Gimnazjum w Warszawie i studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim[1]. Był zastępcą przewodniczącego Głównej Komisji Wyborczej do Sejmu Ustawodawczego w okręgu warszawskim, a także wiceprezesem Komisji Szacunkowej Głównej przy Głównym Urzędzie Likwidacyjnym[1]. W okresie II Rzeczypospolitej był sędzią Sądu Okręgowego w Warszawie, po czym w styczniu 1920 Naczelnik Państwa mianował go sędzią Sądu Apelacyjnego w Warszawie[3]. Sprawując tę funkcję 30 sierpnia 1922 został powołany na przewodniczącego Okręgowej Komisji Wyborczej Okręgu nr 1 (miasto stołeczne Warszawa) przed wyborami parlamentarnymi w Polsce w 1922[4]. Został sędzią i jednym z prezesów[5] Najwyższego Trybunału Administracyjnego. Sprawując to stanowisko był członkiem Trybunału Kompetencyjnego[6].

Zamieszkiwał w kamienicy przy ulicy Kapucyńskiej 3 w Warszawie (w tym samym budynku mieszkał inny sędzia NTA, Jan Jarmołowicz)[7].

Zmarł 26 sierpnia 1944[5]. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 24-2-27)[5].

Od 19 października 1901 jego żoną była Zofia z Holmbergów (zm. 1959), z którą miał córkę Zofię (po mężu Dąbrowską)[5].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1939, s. 24. [dostęp 2021-07-02].
  2. Wacław Rajmund Dunin-Borkowski h. Łabędź [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2021-07-02].
  3. Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Sprawiedliwości”, s. 9, Nr 1 z 22 stycznia 1920. Ministerstwo Sprawiedliwości. 
  4. Obwieszczenie. „Dziennik Komisariatu Rządu na M. St. Warszawę”, s. 1, Nr 196 (528) z 1 września 1922. 
  5. a b c d Cmentarz Stare Powązki: WACŁAW RAJMUND BORKOWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2017-02-28].
  6. Członkowie Trybunału Kompetencyjnego. audiovis.nac.gov.pl. [dostęp 2015-03-29].
  7. Jerzy S. Majewski: Prawnicze zagłębie na Kapucyńskiej. Gazeta Wyborcza, 2010-04-23. [dostęp 2015-03-29].
  8. M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410 „za zasługi na polu pracy w sądownictwie”.
  9. M.P. z 1933 r. nr 259, poz. 278 „za zasługi na polu organizacji i administracji sądownictwa”.