Wacław Zakrzewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wacław Zakrzewski
Herb
Wyssogota
Data urodzenia

ok. 1740

Data śmierci

22 kwietnia 1813

Ojciec

Maciej Zakrzewski

Matka

Teresa

Żona

Katarzyna Budziszewska

Odznaczenia
Order Orła Białego

Wacław Zakrzewski herbu Wyssogota (ur. około 1740[1], zm. 22 kwietnia 1813 roku) – marszałek Trybunału Głównego Koronnego w 1789, kasztelan nakielski w 1787, podstoli kaliski w latach 1778-1787.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Syn Macieja i Teresy z Zakrzewskich. W 1761, po śmierci ojca, objął, wraz z siostrą (Dorotą Wielowieyską), majątki ksiąskie: Książek, Kiełczyn, Radoszkowo, Świączyń oraz Zakrzewo. W 1774, w dowód uznania za zaangażowanie w sprawy publiczne, otrzymał Order Orła Białego i tytuł szambelana królewskiego. Wprowadzał liczne regulacje prawne w różnych dziedzinach życia Książa, m.in. zreformował tam ustrój miejski w duchu oświeceniowym[1].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Żonaty z Katarzyną Budziszewską, córką stolnika przemyskiego - Jana. Zmarł bezpotomnie[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Zygmunt Borys, Zygmunt Zakrzewski herbu Wyskota (1740-1813), w: Śremski Notatnik Historyczny, nr 5/2010, s.20, ISSN 1899-4237

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Urzędnicy Wielkopolscy XV-XVIII wieku. Spisy". Oprac. Adam Bieniaszewski. 1987, s. 107, 238.
  • Złota księga szlachty polskiej, r. XVIII, Poznań 1896, s. 132.