Wagotonia
Wagotonia (vagus (łac.) błąkający się, chwiejny i tónos (gr.) naprężenie) (syn. parasympatykotonia) – stan wzmożonego napięcia nerwu błędnego bądź szerzej układu przywspółczulnego, wyrażający się stałym zwiększeniem wpływu napięcia nerwu błędnego na unerwiane narządy człowieka.
Objawy[edytuj | edytuj kod]
- zwolnienie tętna
- zwężenie źrenic
- niskie ciśnienie tętnicze
- skłonność do stanów skurczowych jelit
- obniżenie napięcia życiowego
- obniżone zużycie tlenu
- obniżona podstawowa przemiana materii
- niski poziom glukozy
- limfocytoza
- eozynofilia
- stosunek K/ Ca powyżej 2
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Antoni Prusiński: Podstawy neurologii klinicznej. Warszawa: PZWL, 1977, s. 66.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]