Wagotonia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Wagotonia (vagus (łac.) błąkający się, chwiejny i tónos (gr.) naprężenie) (syn. parasympatykotonia) – stan wzmożonego napięcia nerwu błędnego bądź szerzej układu przywspółczulnego, wyrażający się stałym zwiększeniem wpływu napięcia nerwu błędnego na unerwiane narządy człowieka.

Objawy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Antoni Prusiński: Podstawy neurologii klinicznej. Warszawa: PZWL, 1977, s. 66.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]