Waligóra i Wyrwidąb

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Waligóra i Wyrwidąb – ilustracja M. A. Andriollego do książki Kazimierza Władysława Wójcickiego "Klechdy, starożytne podania i powieści ludowe", 1876

Waligóra i Wyrwidąb – dwaj bracia bliźniacy o niezwykle wielkiej sile. Bohaterowie baśni personifikujący swoim działaniem braterską zgodę i przykład obopólnych korzyści wynikających ze współpracy.

Według jednej z nich ich matka po urodzeniu bliźniąt w lesie zmarła. Jednym z bliźniaków, Waligórą, zaopiekowała się wilczyca. Miał on taką siłę, że potrafił swoim ciosem powalić górę. Drugiego, Wyrwidęba, wykarmiła niedźwiedzica. Miał on taką siłę, że potrafił z łatwością wyrywać dęby. Bracia działając wspólnie pokonali smoka pustoszącego pewne królestwo za co wdzięczny król oddał każdemu z nich po połowie królestwa i po jednej ze swych dwóch córek za żonę.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]