Wanda Czarnecka-Minkiewicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wanda Czarnecka-Minkiewicz
Danka
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1921
Białystok

Data śmierci

grudzień 2001

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Brązowy Krzyż Zasługi z Mieczami

Wanda Czarnecka-Minkiewicz, pseud. Danka (ur. 1921 w Białymstoku[1], zm. 2001) – sanitariuszka, członek Armii Krajowej i powojennej konspiracji antykomunistycznej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W konspiracji przeszła szkolenie z zakresu pomocy sanitarnej[1]. Żona Lucjana, dowódcy 6 Wileńskiej Brygady WiN. W 1948 skazana na 12 lat więzienia, które opuściła w 1956. W czasie wojny została odznaczona Brązowym Krzyżem Zasługi z Mieczami, a pośmiertnie w 2007 – Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[2].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Była żoną Lucjana Minkiewicza.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Fakt.pl, Zobacz Polki, których bało się NKWD [online], 19 marca 2016 [dostęp 2018-09-30] (pol.).
  2. M.P. z 2007 r. nr 57, poz. 642.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]