Wilżyna bezbronna

Wilżyna bezbronna
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	różopodobne
Rząd	bobowce
Rodzina	bobowate
Podrodzina	bobowate właściwe
Rodzaj	wilżyna
Gatunek	wilżyna bezbronna
	Nazwa systematyczna
	Ononis arvensis L.; Syst. Nat., ed. 10. 2: 1159 (1759)
Synonimy
	Anonis arvensis (L.) Lam.; Bonaga arvensis (L.) Medik.; Ononis repens subsp. arvensis (L.) Greuter; Ononis spinosa var. arvensis (L.) Fiori; Ononis spinosa subsp. arvensis (L.) Greuter & Burdet;
	Anonis arvensis (L.) Lam.; Bonaga arvensis (L.) Medik.; Ononis repens subsp. arvensis (L.) Greuter; Ononis spinosa var. arvensis (L.) Fiori; Ononis spinosa subsp. arvensis (L.) Greuter & Burdet;
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Hasło w Wikisłowniku

Wilżyna bezbronna (Ononis arvensis L.) – gatunek rośliny wieloletniej z rodziny bobowatych. Występuje w środkowej i wschodniej Europie (od Norwegii, Danii, Niemiec i Włoch na wschód) oraz w zachodniej i środkowej Azji sięgając po zachodnie Chiny^[3]. W Polsce jest gatunkiem rozpowszechnionym na znacznej części niżu i w niższych położeniach górskich, brak go lub jest tylko zawlekany na zachodzie i północnym wschodzie^[4].

Morfologia

Pokrój: Cała roślina jest owłosiona i gruczołowata. Dorasta do ok. 80 cm.
Łodyga: Wzniesiona lub podnosząca się. Na pędach zwykle brak cierni.
Liście: Z listkami podłużnie eliptycznymi, na wierzchołkach zwykle ostre. W dotyku lepkie. Przylistki jajowate, o długości ok. 1 cm.
Kwiaty: Motylkowe, wyrastające w kątach liści, górne groniasto skupione. Korona kwiatu różowa, łódeczka dzióbkowato zaostrzona. Kielich pokryty długimi włoskami i ogruczolony.

Biologia i ekologia

Bylina lub półkrzew o nieprzyjemnym zapachu. Rośnie na łąkach, miedzach i przydrożach. Kwitnie od lipca do września. Kwiaty przystosowane są do zapylania przez pszczoły samotnice, zbierające pyłek na brzuszną stronę odwłoka.

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Fabales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-02-26] (ang.).
↑ ^a ^b ^c Ononis arvensis L., [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2024-01-29] .
↑ Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, AdamA. Zając, MariaM. Zając (red.), Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 381, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957 .

Bibliografia

Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Fabales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-02-26] (ang.).

[powo-3] Ononis arvensis L., [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2024-01-29] .

[4] Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, AdamA. Zając, MariaM. Zając (red.), Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 381, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957 .

[1]

[2]

[3]

[4]