William Heneage Ogilvie
| Data i miejsce urodzenia |
14 lipca 1887 |
|---|---|
| Data śmierci |
15 kwietnia 1971 |
| Zawód, zajęcie |
lekarz |
| Narodowość |
szkocka |
| Alma Mater |
Uniwersytet Oksfordzki |
| Odznaczenia | |
| |
William Heneage Ogilvie (ur. 14 lipca 1887 w Valparaíso w Chile, zm. 15 kwietnia 1971) – brytyjski lekarz wojskowy, chirurg i ortopeda.
Wczesne lata życia[edytuj | edytuj kod]
William Ogilvie przyszedł na świat w rodzinie brytyjskiego inżyniera z Dundee, który z przyczyn zawodowych mieszkał w Chile.
Wykształcenie[edytuj | edytuj kod]
Ukończył Clifton College w Clifton, a następnie ukończył z wyróżnieniem studia w dziedzinie fizjologii w New College na Uniwersytecie Oksfordzkim. Staż lekarski odbył w Guy's Hospital uzyskując w roku 1920 dyplom lekarza.
Kariera zawodowa[edytuj | edytuj kod]
Przez większość życia zawodowego związany z londyńskim Guy's Hospital.
Jako lekarz wojskowy służył w trzech konfliktach zbrojnych: wojnach bałkańskich, I wojnie światowej i II wojnie światowej. W wojsku dosłużył się stopnia generała dywizji (ang. Major General).
Osiągnięcia zawodowe i naukowe[edytuj | edytuj kod]
Ogilvie miał opinię bardzo sprawnego technicznie operatora. W polu jego zainteresowań leżały przede wszystkim chirurgia przewodu pokarmowego i ortopedia. Służąc podczas II wojny światowej w Afryce jako konsultant stał się znany z narzucanego przez siebie wymogu wykonywania kolostomii u wszystkich rannych z uszkodzeniem jelita grubego. W 1937 opisał jako pierwszy[1] bardzo rzadką powrózkową przepuklinę pachwinową prostą (przedpęcherzową) nazywaną przepukliną Ogilviego[2]. Jako pierwszy opisał w 1948 roku zespół ostrej pseudoniedrożności okrężnicy nazywany do dziś zespołem Ogilviego.
Za swą służbę wojskową został nagrodzony w 1946 roku Orderem Imperium Brytyjskiego[3] oraz tytułem szlacheckim[4].
Był honorowym członkiem między innymi towarzystw chirurgicznych Kanady (Royal College of Surgeons of Canada), Australii (Royal Australasian College of Surgeons) i Stanów Zjednoczonych (American College of Surgeons).
Ogilvie miał opinię utalentowanego eseisty[3]. Był autorem książek dotyczących zagadnień higieny zdrowotnej i chirurgii, w których zawarł wiele aforyzmów swego autorstwa cytowanych chętnie w artykułach medycznych.
Życie rodzinne i prywatne[edytuj | edytuj kod]
Wolny czas poświęcał uprawianiu żeglarstwa, pisaniu i podróżom. Był założycielem lekarskiego klubu podróżniczego Surgical Travelers' Club, a także komandorem oksfordzkiego uniwersyteckiego klubu żeglarskiego Oxford University Sailing Club.
Wybrane prace[edytuj | edytuj kod]
- Recent advances in surgery (1928, 1929)
- Treatment of Fractures in General Practice (1932, 1943)
- Physiology and the Surgeon (1936)
- Forward surgery in modern war (1944)
- Pain and its problems (1950)
- Favourite Prescriptions (wraz z W.A.R. Thomsonem, 1950)
- Early Recognition of Disease (wraz z W.A.R. Thomsonem, 1951)
- Life is Like That (1953)
- Journey's End (1958)
- Hernia (1959)
- No miracles among friends (1960)
- Fifty (1962)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Large i Beiles 1959 ↓, s. 73.
- ↑ Nigam i Nigam ↓, s. 244.
- ↑ a b Ogilvie 1987 ↓.
- ↑ Haubrich 2008 ↓, s. 337.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- William S. Haubrich. Ogilvie of the Ogilvie Syndrome. „Gastroenterology”. 135 (2), 2008. (ang.).
- P.G. Large, M.B. Beiles. Funicular Direct Inguinal Hernia. „South African Medical Journal”. 33 (1), 1959. (ang.).
- Vinod Kumar Nigam, Siddharth Nigam: Essentials Of Abdominal Wall Hernias. I K International Publishing House, 2008. ISBN 978-81-89866-93-8. (ang.).
- Heneage Ogilvie. William Heneage Ogilvie. „Diseases of the Colon & Rectum”. 30 (12), 1987. (ang.).