Wincenty But

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wincenty But
podpułkownik łączności podpułkownik łączności
Data i miejsce urodzenia

10 marca 1890
Wojsław

Data i miejsce śmierci

1940
Charków

Przebieg służby
Lata służby

1913–1940

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

Dowództwa Grupy Obrony Lwowa

Stanowiska

szef łączności

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi (II RP) Medal Niepodległości Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921

Wincenty But (ur. 10 marca 1890 w Wojsławiu, zm. 1940 w Charkowie) – podpułkownik łączności Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 10 marca 1890 w Wojsławiu, w ówczesnym powiecie mieleckim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Jana i Antoniny z Drzyzgów[1][2][3]. W czerwcu 1913 zakończył naukę w ósmej klasie i zdał maturę w c. k. Gimnazjum w Mielcu[4]. Zamierzał studiować agronomię[1]. Był członkiem Polskich Drużyn Strzeleckich. W latach 1913–1918 pełnił służbę w cesarskiej i królewskiej armii[5].

W 1918 został przyjęty do Wojska Polskiego i przydzielony do 1 batalionu telegraficznego[a]. 9 września 1920 roku został zatwierdzony w stopniu kapitana z dniem 1 kwietnia 1920 roku w Korpusie Wojsk Łączności, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej. Pełnił wówczas służbę w 1 batalionie telegraficznym szkolnym[6].

1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w 1 batalionie zapasowym telegraficznym[7]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 25. lokatą w korpusie oficerów łączności[8]. W 1923 roku pełnił obowiązki dowódcy II batalionu telegraficznego 1 pułku łączności w Zegrzu[9]. 8 kwietnia 1924 roku został przydzielony do Departamentu VI Ministerstwa Spraw Wojskowych[10]. 28 sierpnia 1924 roku został przydzielony do 1 pułku łączności[11]. Z dniem 1 października 1924 roku został wyznaczony na stanowisko dowódcy V batalionu 1 płącz[12][13]. 1 grudnia 1924 roku awansował na majora ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924 roku i 6. lokatą w korpusie oficerów łączności[14]. 12 stycznia 1927 roku został wyznaczony na stanowisko kwatermistrza 1 pułku łączności w Zegrzu[15]. W 1928 roku pełnił służbę w Departamencie Inżynierii Ministerstwa Spraw Wojskowych[16]. We wrześniu 1930 roku zastąpił majora Jana Kaczmarka na stanowisku I oficera sztabu w dowództwie 1 Grupy Łączności w Warszawie[17][18]. Z dniem 16 listopada 1932 roku został powołany w charakterze słuchacza na III pięciomiesięczny informacyjny kurs dla oficerów sztabowych łączności przy Ministerstwie Poczt i Telegrafów[19]. W 1934 roku, po likwidacji 1 Grupy Łączności, został wyznaczony na stanowisko zastępcy komendanta Centrum Wyszkolenia Łączności w Zegrzu[20]. Z dniem 1 grudnia 1934 roku został przeniesiony do Kierownictwa Zaopatrzenia Wojsk Łączności w Warszawie[21]. W 1939 roku pełnił służbę w Dowództwie Wojsk Łączności Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie na stanowisku szefa Wydziału Wyszkolenia. Na podpułkownika został awansowany ze starszeństwem z dniem 19 marca 1939 roku i 1. lokatą w korpusie oficerów łączności, grupa techniczna[22].

W czasie kampanii wrześniowej 1939 roku był szefem łączności Dowództwa Grupy Obrony Lwowa[5]. Po kapitulacji załogi Lwowa dostał się do sowieckiej niewoli. Przebywał w obozie w Starobielsku. Wiosną 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Charkowie i pogrzebany w Piatichatkach. Od 17 czerwca 2000 roku spoczywa na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie[5].

5 października 2007 roku Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień pułkownika[23]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 roku, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”[24].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Autorzy „Księgi Cmentarnej (...)” podali, że w 1918 został przydzielony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Mielec, lecz takowej nie było[5]. W Mielcu rezydował oficer ewidencyjny na powiat mielecki, który należał do składu osobowego Powiatowej Komendy Uzupełnień Rzeszów.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Sprawozdanie 1913 ↓, s. 83.
  2. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-12-15].
  3. ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 54, tu podano, że urodził się w Stawinie.
  4. ↑ Sprawozdanie 1913 ↓, s. 83, 94.
  5. ↑ a b c d Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 54.
  6. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 36 z 22 września 1920 roku, s. 895.
  7. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 359, 575.
  8. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 256.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 957, 968.
  10. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 35 z 8 kwietnia 1924 roku, s. 192.
  11. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 86 z 28 sierpnia 1924 roku, s. 493.
  12. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 116 z 31 października 1924 roku, s. 649.
  13. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 874, 885.
  14. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 131 z 17 grudnia 1924 roku, s. 737.
  15. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 12 stycznia 1927 roku, s. 6.
  16. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 611, 621.
  17. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 20 września 1930 roku, s. 301.
  18. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 268, 503.
  19. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 444.
  20. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 286.
  21. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 273.
  22. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 273, 437.
  23. ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 roku w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
  24. ↑ „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Portal polskiej Policji. [dostęp 2023-09-15].
  25. ↑ M.P. z 1936 r. nr 66, poz. 131.
  26. ↑ M.P. z 1931 r. nr 251, poz. 335.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wincenty_But&oldid=72232590”