Wojak żółtogardły
| Sturnella neglecta[1] | |||
| Audubon, 1844 | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
wojak żółtogardły | ||
| Podgatunki | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
 Pora występowania Przebywa stale Gniazduje Zimuje | |||
Wojak żółtogardły[3] (Sturnella neglecta) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny kacykowatych (Icteridae), zamieszkujący Amerykę Północną. Nie jest zagrożony. W locie wykonuje kilka gwałtownych uderzeń skrzydłami, po których następuje krótki ślizg; widoczne wyraźnie białe skrajne sterówki.
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Blisko spokrewniony z wojakiem obrożnym (S. magna)[4]. Autorzy Handbook of the Birds of the World uznawali wojaka żółtogardłego za gatunek monotypowy[4], ale Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny (IOC) wyróżnia dwa podgatunki[5]:
- S. n. neglecta Audubon, 1844 – południowo-zachodnia i południowo-środkowa Kanada przez zachodnie USA (oprócz Wybrzeża Północno-Zachodniego) po środkowy Meksyk
- S. n. confluenta Rathbun, 1917 – wybrzeża południowo-zachodniej Kanady i północno-zachodnich USA (południowo-zachodnia Kolumbia Brytyjska do Oregonu)
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała 21–26 cm. Wierzch ciała i boki brązowopłowe, w czarne kreski i plamki. Na głowie widoczne paski. Gardło, pierś i brzuch żółte; na piersi widoczny czarny rysunek. Brew żółta. Dziób długi, stożkowaty.
Zasięg, środowisko[edytuj | edytuj kod]
Prerie, łąki i tereny bardziej suche niż biotopy wojaka obrożnego; na zachód od środkowej i południowo-środkowej części Ameryki Północnej. W zimie wycofuje się na południe.
Status[edytuj | edytuj kod]
IUCN uznaje wojaka żółtogardłego za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku[2]. Organizacja Partners in Flight szacuje liczebność populacji na około 85 milionów dorosłych osobników[6]. Trend populacji oceniany jest jako spadkowy[2]; szacuje się, że w latach 1966–2015 liczebność tego ptaka spadła o 48%[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Sturnella neglecta, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c BirdLife International, Sturnella neglecta, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2015-4 [dostęp 2016-01-03] (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Sturnellinae Chenu & des Murs, 1853 - wojaki (wersja: 2020-01-11). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-01-06].
- ↑ a b Western Meadowlark (Sturnella neglecta). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Oropendolas, orioles, blackbirds. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2021-01-06]. (ang.).
- ↑ a b Western Meadowlark Life History. [w:] All About Birds [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. [dostęp 2021-01-06]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Wiesław Dudziński, Marek Keller, Andrew Gosler: Atlas ptaków świata. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Multico, 2000. ISBN 83-7073-059-0.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).