Wojciech Browarny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wojciech Browarny
Ilustracja
Wojciech Browarny w 2023
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

2 października 1970
Oleśnica

profesor nadzwyczajny
Specjalność: historia literatury
Alma Mater

Uniwersytet Wrocławski

Doktorat

2000 r.

Habilitacja

2014 r.

Nauczyciel akademicki
Uczelnia/

Uniwersytet Wrocławski, Instytut Filologii Polskiej, Zakład Literatury Polskiej XX i XXI wieku

Wojciech Jan Browarny (ur. 2 października 1970 w Oleśnicy) – śląski historyk literatury, krytyk literacki, regionalista, profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Wrocławskiego. Uważa się za Ślązaka i deklaruje wyłącznie narodowość śląską[1]. Pracuje w Instytucie Filologii Polskiej UWr. Kieruje Zakładem Literatury Polskiej XX i XXI wieku[2] oraz Pracownią Badań Regionalnych[3]. Zajmuje się współczesną polską prozą, kulturą literacką na Śląsku po 1945 roku, antropologicznymi problemami nowoczesności oraz związkami kultury i historii z przyrodą.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Działalność naukowa[edytuj | edytuj kod]

W 1996 ukończył filologię polską na Uniwersytecie Wrocławskim. Studiował również inżynierię środowiska na Politechnice Wrocławskiej. W latach 1996–1999 kierował działem krytyki pisma literacko-artystycznego „Dykcja”. Doktoryzował się na UWr w 2000, a habilitował tamże w 2014.

Jako recenzent współpracuje z miesięcznikami „Nowe Książki” i „Odra”.

Jest przewodniczącym Uniwersyteckiego Komitetu ds. Opieki nad Grobami Osób Zasłużonych dla UWr[4]. Należał do koła wrocławskiego Stowarzyszenia Osób Narodowości Śląskiej.

W kadencjach 2020–2023 oraz 2024-2027 został wybrany i powołany na członka Komitetu Nauk o Literaturze Polskiej Akademii Nauk. Od 2022 jest członkiem jury Literackiej Nagrody Europy Środkowej „Angelus”[5] i kapituły Lubuskiego Wawrzynu Literackiego[6].

Działalność polityczna[edytuj | edytuj kod]

Jest członkiem partii Razem. Z jej ramienia kandydował w okręgu wrocławskim do Sejmu w wyborach parlamentarnych w 2015 i uzyskał 931 głosów[7]. Od listopada 2015 należał do rady okręgu wrocławskiego ugrupowania, a w czerwcu 2016 został wybrany do rady województwa dolnośląskiego partii. W wyborach samorządowych w 2018 kandydował na radnego Wrocławia z listy komitetu Wrocław dla Wszystkich, który nie uzyskał mandatów[8], podobnie jak koalicja Lewica Razem, z ramienia której był kandydatem w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2019[9].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Ma żonę i dwoje dzieci. Mieszka we Wrocławiu[10].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

Publikacje indywidualne[edytuj | edytuj kod]

  • Opowieści niedyskretne. Formy autorefleksyjne w prozie polskiej lat dziewięćdziesiątych (Wrocław 2002).
  • Fikcja i wspólnota. Szkice o tożsamości w literaturze współczesnej (Wrocław 2008).
  • Tadeusz Różewicz i nowoczesna tożsamość (Kraków 2013).
  • Tadeusz Różewicz and Modern Identity in Poland since the Second World War (tłum. P. Zazula, Wrocław 2019)[11].
  • Historie odzyskane. Literackie dziedzictwo Wrocławia i Dolnego Śląska (Wrocław 2019).
  • Tadeusz Różewicz, Wybór prozy. Wstęp i opracowanie Wojciech Browarny, BN I 338 (Wrocław 2021).
  • W drodze. Wrocław śladami Tadeusza Różewicza (Wrocław 2021)[12].
  • Anatomia nowoczesnego regionu. O związkach środowiska, kultury i pamięci (Wrocław 2023).

Publikacje zespołowe[edytuj | edytuj kod]

  • Przekraczanie granic. O twórczości Tadeusza Różewicza, red. W. Browarny, J. Orska, A. Poprawa (Kraków 2007).
  • Herbert (nie)oswojony, red. W. Browarny, J. Orska, A. Poprawa (Wrocław 2008).
  • Zaraz wracam. Antologia, red. W. Browarny, M. Hamkało, M. Mizuro (Wrocław 2008).
  • Białoszewski przed dziennikiem, red. W. Browarny, A. Poprawa (Kraków 2010).
  • Po Miłoszu, red. M. Bielecki, W. Browarny, J. Orska (Kraków 2011).
  • Rozkład jazdy. 20 lat literatury Dolnego Śląska po 1989 roku, red. J. Bierut, W. Browarny, G. Czekański (Wrocław 2012).
  • Opcja niemiecka. O problemach z tożsamością i historią w literaturze polskiej i niemieckiej po 1989 roku, red. W. Browarny, M. Wolting (Kraków 2014).
  • Wałbrzych i literatura. Historia kultury literackiej i współczesność, red. S. Bielawska, W. Browarny (Wałbrzych 2014).
  • Centra – peryferie w literaturze polskiej XX i XXI wieku, red. W. Browarny, D. Lisak-Gębala, E. Rybicka (Kraków 2015).
  • Broszura krajoznawczej „Odznaki Dolnośląskiej”, praca zbiorowa, autorzy haseł: W. Browarny, M. Guz, H. Jaroszewicz (Kotórz Mały 2015).
  • Kultura ziemi kłodzkiej – tradycje i współczesność, red. E. Białek, W. Browarny, M. Ruchniewicz (Wrocław 2016).
  • „Die schönen Überbleibsel nach dem Ende der Welt”. Sudeten, literarisch. „Piękne resztki po końcu świata”. Sudety literackie. „Krásné relikty po konci svĕta”. Sudety literárně, Hgg./Red./Vyd. J. Bernig, W. Browarny, C. Prunitsch (Dresden 2017).
  • Nauka chodzenia. Teksty programowe późnej awangardy, red. W. Browarny, P. Mackiewicz, J. Orska (Kraków 2018).
  • Młody Śląsk. Dzieci, młodzież i literatura regionu, red. E. Białek, D. Michułka, W. Browarny (Wrocław 2023).
  • Polonistyka światowa: archiwa i współczesność, t. 2: Literatura polska w historiach i kulturach, red. W. Browarny, O. Taranek-Wolańska (Wrocław 2023).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Wojciech Browarny: śląskość jako tożsamość (post)narodowa.
  2. ↑ Zakład Literatury Polskiej XX i XXI wieku. [dostęp 2022-05-23].
  3. ↑ Pracownia Badań Regionalnych.
  4. ↑ Rozmowa o Uniwersyteckim komitecie ds. opieki nad grobami osób zasłużonych dla UWr..
  5. ↑ Literacka Nagroda Europy Środkowej „Angelus”. [dostęp 2022-05-23].
  6. ↑ Lubuski Wawrzyn Literacki. [dostęp 2023-01-11].
  7. ↑ Serwis PKW – Wybory 2015.
  8. ↑ Serwis PKW – Wybory 2018.
  9. ↑ Serwis PKW – Wybory 2019.
  10. ↑ Wojciech Browarny – Partia Razem. [dostęp 2017-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-12)].
  11. ↑ Tadeusz Różewicz and Modern Identity in Poland since the Second World War w Google Books.
  12. ↑ W drodze. Wrocław śladami Tadeusza Różewicza.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wojciech_Browarny&oldid=72475094”