Władimir Czuczełow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Władimir Czuczełow
Ilustracja
Władimir Czuczełow (2010)
Data urodzenia

28 września 1969

Obywatelstwo

ZSRR
Rosja
Belgia

Tytuł szachowy

arcymistrz (1995)

Ranking FIDE

2554

Ranking krajowy FIDE

niesklasyfikowany na liście aktywnych

Władimir Czuczełow, ros. Владимир Чучелов (ur. 28 września 1969) – belgijski szachista i trener szachowy (FIDE Senior Trainer od 2010) pochodzenia rosyjskiego, arcymistrz od 1995 roku.

Kariera szachowa[edytuj | edytuj kod]

Pierwszym znaczącym sukcesem Czuczełowa było zwycięstwo w turnieju HSK w Hamburgu w roku 1991. W 1992 zwyciężył (wspólnie z Roberto Cifuentesem Paradą) w otwartych mistrzostwach Holandii, triumfował w Gifhornie oraz podzielił I m. w Dreźnie. W 1994 r. podzielił I m. (wspólnie z Anthony Milesem, Giennadijem Kuźminem i Markiem Hebdenem) w Cappelle-la-Grande. W 1995 podzielił II m. (za Wiktorem Korcznojem, wspólnie m.in. z Władimirem Małaniukiem, Christopherem Lutzem, Igorem Glekiem i Lubomirem Ftaćnikiem) w openie rozegranym w Hamburgu, w 1997 zwyciężył (wspólnie z Konstantinem Lernerem, Stanisławem Sawczenko i Jurijem Kruppą) w turnieju Berliner Sommer, w 1996 nalazł się wśród sześciu zwycięzców turnieju w Dreźnie, w 1999 zwyciężył w Bethune (wspólnie z Władimirem Ochotnikiem), zajął II m. (za Erikiem van den Doelem) w Deizisau[1], oraz podzielił II m. we Vlissingen (za Albertem Davidem, wspólnie m.in. z Michaiłem Gurewiczem, Rafaelem Waganianem i Władimirem Bakłanem). W 2000 podzielił I m. (wspólnie m.in. z Christopherem Lutzem, Igorem Glekiem, Lwem Gutmanem i Erikiem Lobronem) w Bad Zwesten oraz zdobył w Gandawie złoty medal w mistrzostwach Belgii, a w 2001 w finale mistrzostw kraju w Charleroi wywalczył medal brązowy. W tym samym roku podzielił I m. (wspólnie z Einarem Gauselem) w Cappelle-la-Grande.

Na arenie międzynarodowej barwy Belgii reprezentuje od 1994 roku. Najwyższy ranking w karierze osiągnął 1 lipca 2003 r., z wynikiem 2608 punktów zajmował wówczas 94. miejsce na światowej liście FIDE, jednocześnie zajmując 2. miejsce (za Michaiłem Gurewiczem) wśród belgijskich szachistów[2].

W czasie swojej kariery był trenerem m.in. reprezentacji Holandii oraz Anisza Giri i Fabiano Caruany[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]