Zamek w Windsorze
51°29′02″N 0°36′16″W/51,483889 -0,604444 nr rej. 1117776
| |
 Zamek Windsor – strona wschodnia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Kraj | |
| Miejscowość | |
| Typ budynku |
zamek królewski |
| Rozpoczęcie budowy | |
| Ukończenie budowy | |
Położenie na mapie Berkshire  | |
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii  | |
Położenie na mapie Anglii  | |
| 51°29′02″N 0°36′16″W/51,483889 -0,604444
| |
| Strona internetowa | |
Zamek królewski w Windsorze (ang. Windsor Castle) – od 1110 r. rezydencja królów angielskich, położona w mieście Windsor (hrabstwo Berkshire w Anglii).
Opis budowli
Składa się z licznych zabudowań otoczonych murami z wieżami i bramami. Zbudowana w latach 1070–1086 przez Wilhelma I Zdobywcę, następnie rozbudowywana przez kolejnych władców; m.in. Edward III wzniósł tu w XIV w. Round Tower (Okrągła Wieża), a Edward IV w XV w. rozpoczął budowę późnogotyckiej kaplicy Św. Jerzego, gdzie nadaje się Order Podwiązki z zachowaniem średniowiecznego ceremoniału – a w jej podziemiach znajdują się groby królewskie.
Razem z Buckingham Palace w Londynie i Pałacem Holyrood w Edynburgu jest jedną z głównych oficjalnych rezydencji brytyjskich monarchów. Królowa Elżbieta II przyjmuje tu oficjalnych i prywatnych gości.
Zamek Windsor jest największym zamieszkiwanym zamkiem na świecie, ma aż 800 m długości i aż 19 baszt. Powierzchnia jego podłóg wynosi ok. 45 000 m².
Mieści cenne zbiory malarstwa, rysunku i wyrobów rzemiosła artystycznego. W 1992 r. część zamku niemal doszczętnie spłonęła. Dla zgromadzenia funduszy potrzebnych do prac budowlanych udostępniono publiczności fragment Pałacu Buckingham. Po odbudowie ponownie został udostępniony publiczności w 1997.
Historia
W czasie wojny domowej (1642–1649) do zamku skierowano setki więźniów wojennych. Został on zdobyty w 1642 i przekształcony w kwaterę główną sił parlamentarnych aż do końca wojny. Najprawdopodobniej zwykli żołnierze przetrzymywani byli w lochach Curfew Tower (Baszta Godziny Policyjnej). Dużą część więźniów stanowili oficerowie wysokiej rangi wojska monarchii lub członkowie lojalnej szlachty. Więźniowie byli rozmieszczani w różnych basztach oraz pomieszczeniach zamku, a większa cześć spędziła miesiące lub lata w Windsorze: "czas wystarczający by wyryć na ścianach swe nazwiska i herby". Niektóre z tych śladów zachowały się w pokoju znajdującym się nad Bramą, błędnie zwaną Normandzką. Najznamienitszym więźniem w zamku Windsor był król Karol I, przetrzymywany na zamku przez kilka dni w 1647 oraz w styczniu roku następnego. W końcu po jego egzekucji, ciało króla znalazło się w Windsorze i pogrzebane zostało bez żadnych ceremonii w Kaplicy Świętego Jerzego, w krypcie Henryka VIII i królowej Jane Seymour.
Linki zewnętrzne
