Zdzisław Pietrasik

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zdzisław Pietrasik
Ilustracja
Zdzisław Pietrasik (pierwszy z prawej)
Data i miejsce urodzenia

20 listopada 1947
Sadówka

Data i miejsce śmierci

25 kwietnia 2017
Warszawa

Zawód, zajęcie

dziennikarz

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

Zdzisław Pietrasik (ur. 20 listopada 1947 w Sadówce, zm. 25 kwietnia 2017 w Warszawie[1][2]) – polski krytyk filmowy i teatralny, dziennikarz, publicysta, szef działu kulturalnego tygodnika „Polityka”.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Adama i Ludwiki[1]. Absolwent filologii polskiej na Uniwersytecie Łódzkim oraz studiów dziennikarskich na Uniwersytecie Warszawskim.

Publikował m.in. w „itd” i „Kulturze”, a następnie w „Polityce”, gdzie od wielu lat kierował działem kulturalnym. Zajmował się głównie krytyką filmową i relacjonowaniem wydarzeń z dziedziny kinematografii. Był także autorem artykułów na temat teatru oraz wydarzeń społeczno-kulturalnych.

Był pomysłodawcą nagrody kulturalnej Paszport „Polityki”, wręczanej od 1993[3].

Należał do Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (od 1973) oraz Stowarzyszenia Filmowców Polskich (od 1997).

Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera M, rząd 6, miejsce 6)[4].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Zdzisław Pietrasik. rejestry-notarialne.pl. [dostęp 2023-11-28].
  2. Nie żyje Zdzisław Pietrasik. sfp.org.pl, 26 kwietnia 2017. [dostęp 2017-05-26].
  3. Urszula Schwarzenberg-Czerny. Po raz 25. wręczyliśmy Paszporty POLITYKI. „Polityka”. Nr 3/2018 (3144), s. 80, 16 stycznia 2018. [dostęp 2020-05-30]. 
  4. Zdzisław Pietrasik. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2017-07-29].
  5. Prezydent odznaczył ludzi kultury. prezydent.pl, 17 stycznia 2011. [dostęp 2017-04-09].
  6. Medal Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. mkidn.gov.pl. [dostęp 2022-04-04].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Kto jest kim w Polsce, edycja IV (zespół redakcyjny Beata Cynkier i inni), Warszawa 2001, s. 737.