Hortensja ogrodowa

Hortensja ogrodowa
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	astropodobne
Rząd	dereniowce
Rodzina	hortensjowate
Rodzaj	hortensja
Gatunek	hortensja ogrodowa
	Nazwa systematyczna
	Hydrangea macrophylla (Thunb.) Ser.; A. P. de Candolle, Prodr. 4:15. 1830
Synonimy
	H. opuloides C. Koch.;
	H. opuloides C. Koch.;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Hortensja ogrodowa (Hydrangea macrophylla) – gatunek krzewu z rodziny hortensjowatych. Typowa forma pochodzi z wschodniej i południowej Azji (Chiny, Japonia, Korea, Indochiny)^[3]. Jest powszechnie uprawiana w licznych krajach świata, jednakże w uprawie rzadko spotyka się typową, dziko rosnąca formę. Zazwyczaj uprawiane są kultywary i mieszańce z hortensją kosmatą (Hydrangea aspera)^[4].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Łodyga: Osiąga wysokość do 1,5 metra.
Liście: Owalne, gęsto rozmieszczone na łodydze, najczęściej ciemnozielone, u niektórych odmian z jasnymi przebarwieniami.
Kwiaty: Białe, liczne odcienie różowego i niebieskiego zebrane w najczęściej kuliste, wypukłe i gęste baldachogrona o średnicy 15-25 centymetrów; u niektórych odmian kwiatostany płaskie, dość luźne, z małymi kwiatami płodnymi w środku i kwiatami płonnymi na zewnątrz. U większości uprawianych kultywarów kwiatostany składają się wyłącznie z kwiatów płonnych.

Liście hortensji ogrodowej
Kwiatostany

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Roślina ozdobna: uprawiana jest zarówno jako roślina ogrodowa, jak i roślina doniczkowa. Sadzona w ogrodzie kwitnie od końca czerwca do początku mrozów.

Uprawa[edytuj | edytuj kod]

Charakteryzuje się umiarkowaną odpornością na mróz. Najlepiej rośnie i kwitnie w klimacie morskim o dużej wilgotności i średnim nasłonecznieniu. Może być uprawiana w strefie klimatycznej 6-10^[4]. Kwitnie na pędach zeszłorocznych, dlatego należy chronić je podczas silniejszych mrozów oraz zachować ostrożność przy obcinaniu. Gleba powinna być żyzna, raczej próchniczna, o kwaśnym odczynie. Dla niektórych odmian kolor kwiatów zależy od pH gleby i obecności soli glinu. Czerwonawe odcienie występują przy bardziej zasadowym odczynie podłoża, a w odczynie kwaśnym i w obecności soli glinu kwiaty barwią się na niebiesko^[5]. Przez czerwiec-lipiec należy ją co 10 dni nawozić płynnymi, rozcieńczonymi nawozami wieloskładnikowymi z przewagą nawozów azotowych. Pod koniec lipca powinny przeważać nawozy fosforowe i potasowe. Na początku września należy zaprzestać nawożenia i ograniczyć podlewanie, by pędy zdążyły zdrewnieć przed zimą. Rozmnaża się ją z sadzonek wykonanych z bocznych pędów, przy temperaturze 18-20 °C.

Zmienność[edytuj | edytuj kod]

Podgatunki^[3]

H. macrophylla (Thunb.) Ser. subsp. chungii (Rehder) E. M. McClint.
H. macrophylla (Thunb.) Ser. subsp. serrata (Thunb.) Makino
H. macrophylla (Thunb.) Ser. subsp. macrophylla (hortensja kulista)
H. macrophylla (Thunb.) Ser. subsp. stylosa (Hook. f. & Thomson) E. M. McClint.

Niektóre kultywary

'Bouquet Rose' – o dużych, różowych kwiatach
"Mariesil Perfecta' – odmiana niska o lilaróżowych oraz niebieskich kwiatach.
'Masja' – o czerwonych kwiatach.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-02-28] (ang.).
↑ ^a ^b Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-01-25].
↑ ^a ^b GeoffreyG. Burnie GeoffreyG. i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134 .
↑ Łukasz Skop: Niebieska hortensja ogrodowa – jak zmienić kolor kwiatów?. www.bezogrodek.com, 2015-11-24. [dostęp 2017-04-27].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Maciej Mynett, Magdalena Tomżyńska: Krzewy i drzewa ozdobne. Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd., 1999. ISBN 83-7073-188-0.
Bolesław Chlebowski, Kazimierz Mynett: Kwiaciarstwo. Warszawa: PWRiL, 1983. ISBN 83-09-00544-X.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-02-28] (ang.).

[grin-3] Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-01-25].

[E-4] GeoffreyG. Burnie GeoffreyG. i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134 .

[5] Łukasz Skop: Niebieska hortensja ogrodowa – jak zmienić kolor kwiatów?. www.bezogrodek.com, 2015-11-24. [dostęp 2017-04-27].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]