Łączyno
54°16′06″N 18°00′11″E/54,268333 18,003056| wieś | |
.jpg)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2014) |
367 |
| Strefa numeracyjna |
58 |
| Kod pocztowy |
83-323[2] |
| Tablice rejestracyjne |
GKA |
| SIMC |
0173858 |
Położenie na mapie gminy Stężyca  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu kartuskiego  | |
| 54°16′06″N 18°00′11″E/54,268333 18,003056[1]
| |
Łączyno (kaszub. Łątczëno) – wieś w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie kartuskim, w gminie Stężyca[3][4].
Wieś leży na obszarze Kaszubskiego Parku Krajobrazowego, w bliskim sąsiedztwie Jeziora Raduńskiego Dolnego (zatoka jeziora zwana Jeziorem Łączyńskim).
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0173864 | Łączyński Młyn | część wsi (do 2023 r.) |
| 0173870 | Wygoda Łączyńska | część wsi (do 2022[5]) |
Łączyno 31 grudnia 2014 r. miało 367 stałych mieszkańców, z których 288 osób mieszka w głównej części miejscowości[6]. Wieś jest siedzibą sołectwa Łączyno, w którego skład wchodzą również Wygoda Łączyńska i Łączyński Młyn.
Przez Łączyno prowadzi turystyczny Szlak Wzgórz Szymbarskich. Po drugiej stronie przesmyku stanowiącego Bramę Kaszubską i dzielącego oba jeziora Raduńskie znajduje się stacja limnologiczna Uniwersytetu Gdańskiego, zaś przesmykiem przebiega trasa drogi wojewódzkiej nr 228. W kierunku północnym od wsi znajduje się półwysep Hel – na wysokości 32,2 m nad taflą jeziora, długości 1,6 km i szerokości 200 m, oddzielający zatokę Jezioro Łączyńskie od Jeziora Raduńskiego Dolnego.
Wieś szlachecka położona była w II połowie XVI wieku w powiecie mirachowskim województwa pomorskiego[7]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 72149
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 692 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ a b GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 20 grudnia 2022 r. w sprawie ustalenia, zmiany i zniesienia urzędowych nazw niektórych miejscowości oraz obiektów fizjograficznych (Dz.U. z 2022 r. poz. 2783)
- ↑ Liczba ludności Gminy Stężyca - pobyt stały na dzień 31.12.2014r.. UG Stężyca. [dostęp 2012-02-06].
- ↑ Prusy Królewskie w drugiej połowie XVI wieku : suplement. Cz. 1, Mapy, plany, Warszawa 2021, k. 1.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Łączyn, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 631.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- Siedziba gminy: Stężyca
| Wsie |
|
|---|---|
| Kolonie | |
| Osady | |
| Część wsi | |
| Części kolonii | |
| Zniesiona wieś |
