Čerhov
48°27′50″N 21°38′50″E/48,463889 21,647222 Čerhov – stacja kolejowa | |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Kraj | |||
| Powiat | |||
| Starosta |
Pavol Balogh[1] | ||
| Powierzchnia |
8,53[2] km² | ||
| Wysokość |
129[potrzebny przypis] m n.p.m. | ||
| Populacja (2023) • liczba ludności • gęstość |
|||
| Nr kierunkowy |
056 | ||
| Kod pocztowy |
076 81 | ||
| Tablice rejestracyjne |
TV | ||
Położenie na mapie kraju koszyckiego  | |||
Położenie na mapie Słowacji  | |||
| 48°27′50″N 21°38′50″E/48,463889 21,647222
| |||
| Strona internetowa | |||
Čerhov (węg. Csörgő) – wieś gminna (obec) w południowo-wschodniej Słowacji, w powiecie Trebišov, w winiarskim słowackim regionie Tokaj (ale nie w historycznym Tokaju, którego granice ustalono jeszcze w 1737).
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsza zapiska o wsi pochodzi z roku 1076[5], co czyni ją jedną z najstarszych miejscowości na terenie dzisiejszej Słowacji. Čerhov był własnością różnych rodów szlacheckich; najdłużej, bo od XVI wieku do 1944 należała do węgierskiej rodziny Sennyey (lub Senney), która wybudowała tutaj dworek, otoczony parkiem.
W 1567 Čerhov został zniszczony przez Tatarów i na kilka lat opustoszał. W 1600 znajdowało się w niej tylko dziesięć domów, kościół, plebania oraz szkoła[5]. W XVII wieku do Čerhova dotarła reformacja i świątynia katolicka przez długi czas przestała być używana.
Po raz kolejny wieś się wyludniła (i praktycznie przestała istnieć) po upadku antyhabsburskich powstań na początku XVIII wieku – w 1720 tworzyły ją zaledwie trzy gospodarstwa. Dopiero po 1828, w wyniku zorganizowanej akcji kolonizacyjnej, liczba domów wzrosła do sześćdziesięciu, a mieszkańców do 469 (w 1831 zmniejszyła ją epidemia cholery[6]). Ludność zajmowała się głównie rolnictwem oraz uprawą winorośli, a także rzemiosłem (kowalstwo, bednarstwo, tkactwo). Prawdopodobnie w XVIII wieku dzisiejszy Čerhov dzielił się na dwie osobne wsie – Dolny i Górny (Dolný i Horný Čergov). Dolny należał do wspomnianej rodziny Sennyey, Górny do rodziny Széchényi. Głównym źródłem dochodów właścicieli Górnego Čergova był handel drewnem oraz winem.
Na przełomie XIX i XX wieku rozwinęła się emigracja do Stanów Zjednoczonych – w 1910 na 460 mieszkańców 56 przebywało za oceanem. Spis z tego roku stwierdzał, że większość mieszkańców była narodowości węgierskiej, ale mieszkali tutaj także Słowacy. Po I wojnie światowej Čerhov przyłączono do Czechosłowacji, a w 1938 powrócił do Węgier. Mężczyźni zostali powołani do wojska, 11 z nich zginęło w węgierskich mundurach podczas II wojny światowej[5]. Armia Czerwona zajęła wieś w grudniu 1944.
Po wojnie przywrócono granice przedwojenne. Okres komunistycznej władzy to parcelacja i kolektywizacja, przeprowadzono także pełną elektryfikację wsi, utwardzanie dróg, a w latach 70. wybudowano szkołę podstawową. Remont przeszedł też znacjonalizowany pałac. Obecnie 95% mieszkańców jest narodowości słowackiej.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
- pałac z XIX wieku,
- kościół neoklasycystyczny z 1858.
Transport[edytuj | edytuj kod]
Przez wieś biegnie linia kolejowa z Koszyc do Czernej nad Cisą.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zoznam zvolených starostov a primátorov podľa obcí, miest a mestských častí. Štatistický úrad Slovenskej republiky, 2014. [dostęp 2017-11-18]. (słow.).
- ↑ Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Hustota obyvateľstva - obce. www.statistics.sk. [dostęp 2024-03-28]. Ustawienia: om7014rr_obc: 8,53S_SK, om7014rr_ukaz: Rozloha (Štvorcový meter).
- ↑ Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Počet obyvateľov podľa pohlavia - obce (ročne). www.statistics.sk. [dostęp 2024-03-28]. Ustawienia: om7101rr_obc: AREAS_SK.
- ↑ Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Hustota obyvateľstva - obce. www.statistics.sk. [dostęp 2024-03-28]. Ustawienia: om7014rr_obc: AREAS_SK.
- ↑ a b c Historia wsi.
- ↑ Kronika wsi.
