Przejdź do zawartości

Ślepowrony (powiat ostrowski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ślepowrony
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Powiat

ostrowski

Gmina

Nur

Wysokość

110 m n.p.m.

Liczba ludności (2011)

79[2][3]

Strefa numeracyjna

86

Kod pocztowy

07-322[4]

Tablice rejestracyjne

WOR

SIMC

0402891

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Ślepowrony”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Ślepowrony”
Położenie na mapie gminy Nur
Mapa konturowa gminy Nur, blisko dolnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Ślepowrony”
Ziemia52°37′11″N 22°25′01″E/52,619722 22,416944[1]

Ślepowronywieś w Polsce, położona w województwie mazowieckim, w powiecie ostrowskim, w gminie Nur[5][6].

Wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie nurskim ziemi nurskiej województwa mazowieckiego[7]. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa łomżyńskiego.

Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Jana Apostoła w Nurze[8].

Integralne części wsi

[edytuj | edytuj kod]
Integralne części wsi Ślepowrony[5][6]
SIMC Nazwa Rodzaj
0402900 Bochny część wsi
0402916 Cempory część wsi
0402922 Łaz część wsi
0402939 Nagórne część wsi

Historia wsi

[edytuj | edytuj kod]

Założone w pierwszej połowie wieku XV przez rycerzy herbu Ślepowron przybyłych z Ziemi ciechanowskiej.

W 1578 r. wieś o powierzchni 7 włók własnością: Mateusza, Franciszka i Jana z bracią. W XVII w. wymienieni: Adam, Stefan, Jędrzej, Józef, Jan i Wojciech Ślepowrońscy z Ziemi nurskiej[9].

W II połowie XVIII w. arendarzami tutejszej karczmy, należącej do spadkobierców Kacpra Obryckiego byli m.in.:

  • 1718 - Major Dawidowicz
  • 1784 - Abraham Abramowicz[10]

Spis właścicieli ziemskich z końca XVIII w. wymienia części wsi i ich dziedziców:

  • Ślepowrony Bochny: Obrycki, Ślepowroński, Zawistowski
  • Ślepowrony Compory: Ślepowroński, Woytkowski
  • Ślepowrony Janowięta: Zakrzewski, Bogucki
  • Ślepowrony Nagórne: Drewnowski, Obrycki, Ślepowrońscy, Wiński, Wyganowski, Zawistowski

W roku 1827:

  • Ślepowrony Bochny liczyły 5 domów i 31 mieszkańców
  • Ślepowrony Compory, 5 domów i 29 mieszkańców
  • Ślepowrony Nagórne, 9 domów i 83 mieszkańców
  • Ślepowrony Janowięta nie zostały wykazane[11]

W pierwszej połowie XIX w. Obryccy wyprzedali Ossolińskim swoje działy znajdujące się w Bochnach i Nagórnych. Ziemia ta została włączona do dóbr Obryte. W wymienionych przysiółkach zamieszkali włościanie. W połowie XIX w. powstał we wsi mały folwark Kółko będący również częścią dóbr Obryte. W Comporach i Janowiętach w tym czasie mieszkała zarówno drobna szlachta jak i chłopi.

Po roku 1864, w wyniku uwłaszczenia, ziemia użytkowana przez chłopów przeszłą na ich własność. Dodatkowo w Nagórnych powstały 2 gospodarstwa na 17 morgach ziemi[12], w Bochnach oddano chłopom 16, w Kółku 29 morgów.[13] Pod koniec XIX w. Compory były wsią włościańsko-szlachecką. Żyły tu 3 rodziny drobnej szlachty.[12]

W roku 1891 w poszczególnych częściach wsi:

  • Ślepowrony Bochny - 2 gospodarstwa drobnoszlacheckie
  • Ślepowrony Compory - 4 gospodarstwa drobnoszlacheckie
  • Ślepowrony Nagórne - 8 gospodarstw chłopskich i 5 drobnoszlacheckich
  • Ślepowrony Janowięta - 2 gospodarzy (jeden posiadał dwór)[14]

Spis powszechny z roku 1921 wymienia Ślepowrony:

  • Bochny - 5 domów i 27 mieszkańców
  • Cempory - 11 domów i 63 mieszkańców
  • Nagórne - 14 domów i 81 mieszkańców

W 1935 r. Kółko liczyło 5 domów.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 136965
  2. Wieś Ślepowrony w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2017-11-27], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  3. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2019-10-22].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1262 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  7. Mazowsze w drugiej połowie XVI wieku ; Cz.1, Mapa, plany, Warszawa 1973, k. 3.
  8. Opis parafii na stronie diecezji
  9. Herbarz Polski Kaspra Niesieckiego, Lipsk, 1841, tom. VIII, str. 399
  10. Spis Żydów, karczmarzy ziemi nurskiej i okolic w XVIII wieku [w:] https://web.archive.org/web/20150816000633/http://www.wojciccy.net/spiszydow.htm
  11. Tabella Miast, Wsi, Osad Królestwa Polskiego z wyrażeniem ich położenia i ludności, Warszawa, 1827, tom. II, str. 179
  12. a b Ślepowrony (2), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 761.
  13. Obrytte (2), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 353.
  14. M. Dajnowicz, Drobna szlachta ziemi łomżyńskiej na przełomie XIX i XX wieku, Łomżyńskie Towarzystwo Naukowe, Łomża, 2002, str. 234

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]