41 Armia Ogólnowojskowa

41 Armia Ogólnowojskowa

41-я общевойсковая армия

Historia
Państwo	ZSRR → Rosja
Sformowanie	1942, 1998
Rozformowanie	1943
Działania zbrojne
II wojna światowa, Inwazja Rosji na Ukrainę
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	wojska lądowe
Rodzaj wojsk	piechota, artyleria, wojska pancerne
Odznaczenia

41 Armia Ogólnowojskowa odznaczona Orderem Czerwonego Sztandaru (ros. 41-я общевойсковая Краснознамённая армия) – związek operacyjny Armii Czerwonej z okresu II wojny światowej, dzisiaj w składzie Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej.

41 Armia ZSRR

Została utworzona w maju 1942 na Froncie Kalinińskim, na bazie szeregu grup operacyjnych. Początkowo obejmowała 17 Gwardyjską, 134, 135, 179 i 234 Dywizje Strzeleckie, dwa Samodzielne Gwardyjskie Dywizjony Moździerzowe i szereg innych jednostek.

Do listopada 1942 wojska Armii broniły rubieże na zachód i południowy zachód od miasta Biełyj, a następnie do marca 1943 prowadziły działania przeciwko rżewsko-wiaziemskiej grupie wojsk przeciwnika. W marcu armia uczestniczyła w operacji rżewsko-wiaziemskiej 1943. Na początku kwietnia 1943 dowództwo 41 Armii zostało skierowane do utworzenia Frontu Rezerwowego, a wojska zostały przeniesione do innych armii.

Dowódcy 41 Armii

• generał major Gierman Tarasow (maj - grudzień 1942);
• generał major Iwan Managarow (grudzień 1942 - marzec 1943).

41 Armia Sił Zbrojnych FR

25 lutego 2022 roku 41 Armia uderzyła z terenu Rosji przez Konotop w kierunku na Kijów.

Struktura organizacyjna

W momencie ataku na Ukrainę:

• dowództwo armii
• 35 Gwardyjska Stalingradzko-Kijowska Brygada Zmechanizowana
• 74 Gwardyjska Zwienigrodzko-Berlińska Brygada Zmechanizowana
• 55 Zmotoryzowana Brygada Piechoty Górskiej

Bibliografia

• Andrzej Władysław Tuz: Wojna rosyjsko-ukraińska 2022. W: Mirosław Banasik (red.): Wojna Federacji Rosyjskiej z Zachodem. Warszawa: Difin Spółka z o.o, 2022. ISBN 978-83-8270-129-6.