49 Pułk Śmigłowców Bojowych

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
49 Pułk Śmigłowców Bojowych
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1967

Rozformowanie

31 grudnia 2011

Tradycje
Święto

29 maja[1]

Nadanie sztandaru

14 października 1969 i 15 czerwca 1996

Dowódcy
Pierwszy

ppłk Henryk Bajor

Ostatni

płk dypl. pil. Adam Trzeciak

Działania zbrojne
Operacja Dunaj, PKW Irak, PKW Afganistan
Organizacja
Dyslokacja

Pruszcz Gdański

Rodzaj sił zbrojnych

Wojska Lądowe

Rodzaj wojsk

Lotnictwo Wojsk Lądowych

Mi-2T z 49 pśb na lotnisku Krzesiny

49 Pułk Śmigłowców Bojowych (49 pśb) – oddział lotnictwa Wojsk Lądowych.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W wykonaniu wcześniejszych decyzji o powołaniu w polskich siłach zbrojnych jednostki śmigłowców bojowych, pod koniec 1967 na bazie rozformowanego 25 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego w Pruszczu Gdańskim (wyposażonego w samoloty Lim-5) przystąpiono do formowania 49 Pułku Śmigłowców[a]. Pierwszym dowódcą w okresie formowania był ostatni dowódca 25 plm ppłk Henryk Bajor, lecz 19 lutego 1968 zastąpił go ppłk Jerzy Knyszewski.

Pod koniec lutego 1968 jednostka otrzymała pierwsze śmigłowce Mi-2 i od marca przystąpiono do szkolenia personelu. 2 maja 1968 oficjalnie zakończono proces formowania 49 Pułku Śmigłowców, składającego się z pięciu eskadr. W czerwcu śmigłowce jednostki wzięły udział w pierwszych ćwiczeniach wojsk lądowych. Pomiędzy sierpniem a październikiem 1968 pułk, wzmocniony przez dalsze jednostki śmigłowcowe, zabezpieczał pod względem łącznikowym i transportowym działania 2 Armii Wojska Polskiego, biorącej udział w interwencji Układu Warszawskiego w Czechosłowacji. Pułk bazował w tym okresie w Hradcu Kralove. We wrześniu 1969 pułk brał udział w międzynarodowych manewrach Układu Warszawskiego Odra-Nysa 69. 14 października 1969 pułk otrzymał sztandar.

1 lipca 1971 pułk przeniesiono w struktury Lotnictwa Wojsk Lądowych, jako 49 Pułk Lotnictwa Wojsk Lądowych. W 1972 szkolono w pułku oficerów wojsk NRD. W 1973 w składzie pułku pojawiły się uzbrojone wersje śmigłowców Mi-2. W 1973, 1975 i 1977 załogi pułku zwyciężyły w II, III i IV Centralnych Taktyczno-Bojowych Zawodach Rozpoznania Powietrznego, zdobywając puchar przechodni. W 1976 pułk brał udział m.in. w międzynarodowych manewrach Układu Warszawskiego Tarcza 76 w Drawsku. W 1977 po raz pierwszy prowadzono strzelanie pociskami przeciwpancernymi 9M14 Malutka ze śmigłowców Mi-2URP. W 1978 pułkowi podporządkowano samodzielne eskadry i klucze śmigłowców wojsk lądowych.

16 grudnia 1981 w skład pułku włączono Klucz Śmigłowców Szturmowych, wyposażony w śmigłowce Mi-24D (utworzony 1 stycznia 1979 w 37 Pułku Śmigłowców Transportowych). Pułk jednocześnie zmienił nazwę na ostateczną 49 Pułk Śmigłowców Bojowych. Liczba śmigłowców Mi-24 powoli rosła, do 16 w 1985. W 1987 pułk wziął udział w dużych międzynarodowych manewrach UW pk. „Opal 87”, a w 1988 zdobył sztandar przechodni dla najlepszej pod względem wyszkolenia jednostki Północnej Grupy Wojsk Układu Warszawskiego.

Mi-24, śmigłowiec szturmowy

Na początku lat 90. XX w. pułk zreorganizowano, likwidując część eskadr i kluczy stacjonujących poza macierzystą bazą. 24 października 1995 pułk przeszedł ze struktur 4 Korpusu Lotniczego do Lotnictwa Wojsk Lądowych. 15 czerwca 1996 otrzymał nowy sztandar.

W latach 2005–2008 żołnierze pułku brali udział w misji wojskowej w Iraku (IV, V i VIII zmiana), a w latach 2007–2008 w misji w Afganistanie (III zmiana).

Na potrzeby afgańskiej misji piloci pułku w lutym 2008 rozpoczęli ćwiczenia w lotach nocnych[2]. Podczas jednego z lotów ćwiczebnych, 27 lutego 2009 doszło do katastrofy, w której zginął pilot por. Robert Wagner.

Z dniem 31 grudnia 2011 Pułk został rozformowany, a z dniem 1 stycznia 2012 rozpoczęła funkcjonowanie 49 Baza Lotnicza w składzie 1 Brygady Lotnictwa Wojsk Lądowych.

Odznaki[edytuj | edytuj kod]

Odznaka pułkowa

Odznaka o wymiarach 45×38 mm ma kształt stylizowanego przekroju poprzecznego okrętu skrzyżowanego z konturem płatu wirnika śmigłowca. Pod dnem okrętu biało-czerwona emaliowana szachownica lotnicza. U góry, na tle trzech łopat wirnika nośnego, nałożony herb Pruszcza Gdańskiego. W płaszczyźnie przekroju kadłuba okrętu liczba 49, a po bokach stylizowane fragmenty śmigłowca i inicjały jednostki PSB. Odznakę zaprojektował Stanisław Niewiadomski[1].

Odznaka 2 eskadry

Odznakę w barwie oksydowanej stali stanowi ażurowe koło, w które wkomponowana jest płaskorzeźba trzmiela trzymającego miecz i tarczę z herbem Pruszcza Gdańskiego. Nad trzmielem dwa płaty wirnika śmigłowca oraz cyfra 2[1].

Odznaka 3 eskadry

Odznaka o wymiarach 33×35 mm posiada kształt kwadratowej tarczy z emaliowaną biało-czerwoną szachownicą lotnicza i czarną cyfrą 3 w dolnym narożniku. Na tarczę nałożona jest srebrzysta płaskorzeźba śmigłowca bojowego, w którą wkomponowano okrągłą tarczę ze srebrnym skorpionem na błękitnym tle. Skorpion trzyma w kleszczach herb Gdańska. Nad skorpionem kontur wznoszącej się do góry rakiety[1].

Wyposażenie[edytuj | edytuj kod]

Dowódcy[edytuj | edytuj kod]

  • ppłk pil. Henryk Bajor (listopad 1967 – 19 lutego 1968)
  • płk dypl. pil. Jerzy Knyszewski (19 lutego 1968 – 5 września 1972)
  • ppłk dypl. pil. Aleksander Szeluk (5 września 1972 – 14 maja 1976)
  • płk dypl. pil. Józef Gomółka (14 maja 1976 – 10 grudnia 1983)
  • płk dypl. pil. Waldemar Szlachta (10 grudnia 1983 – 20 czerwca 1990)
  • płk dypl. pil. Zbigniew Nawrocki (20 czerwca 1990 – 14 czerwca 1996)
  • płk dypl. pil. Jerzy Świs (14 czerwca 1996 – 1999)
  • płk dypl. pil. Dariusz Wroński (1999–2006)
  • płk dypl. pil. Adam Trzeciak (2007–2011) do chwili przeformowania w 49 Bazę Lotniczą w 1 Brygadzie Lotnictwa Wojsk Lądowych)
  • płk dypl. pil. Piotr Saniuk (2012–) pierwszy dowódca 49 Bazy Lotniczej 1 BLWL

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Na podstawie zarządzenie Szefa Sztabu Generalnego nr 0168/ORG z 8 listopada 1967 i zarządzenia Szefa Sztabu Lotnictwa Operacyjnego nr 055/ORG z 22 listopada 1967

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Zdzisław Sawicki [i inni]: Mundur i odznaki Wojska Polskiego. Czas przemian. s. 156.
  2. Loty nocne w Inowrocławiu. LotniczaPolska.pl, 20 lutego 2008.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Zdzisław Sawicki, Jerzy Waszkiewicz, Adam Wielochowski: Mundur i odznaki Wojska Polskiego. Czas przemian. Warszawa: Bellona, 1997. ISBN 83-11-08588-9.
  • Miłosz Rusiecki: 49 Pułk Śmigłowców Bojowych w: Lotnictwo Wojskowe nr 3/1999
  • Strona pułku. 49psb.pow.mil.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-27)].