Abraham Zebi Idelsohn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Abraham Zebi Idelsohn
Ilustracja
Abraham Zebi Idelsohn, 1912
Data i miejsce urodzenia

13 lipca 1882
Feliksberg (ob. Jūrkalne)

Pochodzenie

żydowskie

Data i miejsce śmierci

14 sierpnia 1938
Johannesburg

Gatunki

muzyka żydowska

Zawód

etnomuzykolog

Abraham Zebi Idelsohn, hebr. ‏אַבְרָהָם צְבִי אידלסון‎ (ur. 13 lipca 1882 w Feliksbergu koło Lipawy, zm. 14 sierpnia 1938 w Johannesburgu[1][2]) – żydowski etnomuzykolog.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Początkowo był kantorem w synagodze w Lipawie[1][2]. Następnie podjął studia muzyczne w Królewcu, Berlinie i Lipsku[1][2], do grona jego nauczycieli należeli Salomon Jadassohn (harmonia), Stephan Krehl (kontrapunkt), Heinrich Zöllner (kompozycja) oraz Hermann Kretzschmar (teoria)[2]. Od 1903 do 1905 roku pełnił funkcję kantora synagogi w Ratyzbonie[1][2]. W katach 1906–1921 przebywał w Jerozolimie, gdzie w 1910 roku założył instytut muzyki hebrajskiej, a 1919 roku żydowską szkołę muzyczną[1][2]. W 1924 roku podjął posadę wykładowcy na Hebrew Union College w Cincinnati, z której musiał zrezygnować w 1934 roku w związku z udarem mózgu[2].

Zajmował się badaniami nad ludową i liturgiczną muzyką żydowską, opisał śpiewy Żydów zamieszkałych w Iraku, Persji, Bucharze, Afganistanie, Dagestanie, Kurdystanie, Turcji, Egipcie, Tunezji, Algierii i Maroku[1]. Sformułował tezę o pochodzeniu muzyki bizantyjskiej i chorału gregoriańskiego ze starożytnej żydowskiej muzyki religijnej[1]. Sklasyfikował pieśni według grup motywicznych, formuł melodycznych i skal[1]. Jako jeden z pierwszych etnomuzykologów rejestrował nagrania przy pomocy fonografu[1].

Wydał zbiory muzyki żydowskiej Tzelilé ha-Aretz (Berlin 1922) i Jewish Song Book for the Synagogue, Home and School (Cincinnati 1928)[1][2]. Skomponował m.in. dramat muzyczny Jephtah (1922), pieśni oraz utwory liturgiczne[2].

Ważniejsze prace[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])

  • Hebräisch-Orientalischer Melodienschatz (10 tomów, Lipsk 1914–1932)
  • Phonographierte Gesänge und Aussprachsproben des Hebräischen der jemenitischen, persischen und syrischen Juden (Wiedeń 1917)
  • Manual of Musical Illustations on Jewish Music (Cincinnati 1926)
  • The Ceremonies of Judaism (Cincinnati 1929)
  • Jewish Music in its Historical Development (Nowy Jork 1929)
  • Jewish Liturgy and Its Development (Nowy Jork 1932)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 4. Część biograficzna hij. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1993, s. 344–345. ISBN 83-224-0453-0.
  2. a b c d e f g h i j Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1658. ISBN 978-0-02-865528-4.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]