Adam Kowalczyk (1894–1940)

Adam Kowalczyk
	kapitan administracji
Data i miejsce urodzenia	11 października 1894 ; Nowa Wieś
Data i miejsce śmierci	1940 ; Katyń
	Przebieg służby
Lata służby	1914–1940
Siły zbrojne	Armia Cesarstwa Niemieckiego; Wojsko Polskie
Formacja	Armia Wielkopolska
Jednostki	56 Pułk Piechoty Wielkopolskiej; 62 Pułk Piechoty; 61 Pułk Piechoty; Batalion KOP „Podświle”; 3 Pułk Piechoty KOP
Stanowiska	kwatermistrz batalionu; kwatermistrz pułku
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa; powstanie wielkopolskie; wojna polsko-bolszewicka; II wojna światowa; kampania wrześniowa
	Odznaczenia

Adam Kowalczyk^[1] (ur. 11 października 1894 w Nowej Wsi, w powiecie szamotulskim, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – kapitan administracji (piechoty) Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Jana i Józefy z Białków^[2]. W latach 1914–1918 walczył w szeregach armii niemieckiej. Walczył w Powstaniu Wielkopolskim w szeregach Obrony Obywatelskiej. W 1919 roku wstąpił do Wojska Polskiego. Został przydzielony do 56 pułku piechoty Wielkopolskiej, a następnie do 62 i 61 pp. Walczył w wojnie z bolszewikami.

Od 16 marca 1921 roku do 22 maja 1922 roku był słuchaczem dziesięciomiesięcznego kursu dla oficerów młodszych mianowanych za waleczność, a nie posiadających odpowiedniego cenzusu naukowego (klasa XII) w Wielkopolskiej Szkole Podchorążych Piechoty w Bydgoszczy^[3]. W międzyczasie (3 maja 1922 roku) został zweryfikowany w stopniu podporucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 32. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a jego oddziałem macierzystym był 56 pułk piechoty^[4].

Został awansowany do stopnia porucznika ze starszeństwem z dniem 1 sierpnia 1920 roku w korpusie oficerów piechoty. Do jesieni 1930 roku pełnił służbę w 56 pułku piechoty Wielkopolskiej w Krotoszynie^[5]^[6]^[7]. 2 kwietnia 1929 roku awansowany na kapitana ze starszeństwem z 1 stycznia 1929 roku i 45. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[8]. 20 września 1930 roku został przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza^[9]^[10]. Pełnił służbę w batalionie KOP „Podświle” na stanowiskach: adiutanta, a od 1934 dowódcy 1 kompanii, a następnie kwatermistrza batalionu. W sierpniu 1939 roku został kwatermistrzem 3 pułku piechoty KOP.

W 1939 roku wzięty do niewoli radzieckiej, osadzony w Kozielsku. Został zamordowany wiosną 1940 w lesie katyńskim. Figuruje na liście wywózkowej LW 052/4 z 27.04.1940 r., poz. 74.

Adam Kowalczyk był żonaty z Melanią, z którą miał dwie córki: Danutę i Janinę^[11].

5 października 2007 roku Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie do stopnia majora^[12]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 roku, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 4633^[13]
Krzyż Walecznych – czterokrotnie
Srebrny Krzyż Zasługi – 1938 rok „za zasługi w służbie ochrony pogranicza”^[14]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 284, 448, 932. W ewidencji Wojska Polskiego figurował jako „Adam I Kowalczyk”, w celu odróżnienia od innego oficera noszącego to samo nazwisko i imię, a konkretnie Adama II Kowalczyka (ur. 22 grudnia 1896 roku), porucznika 62 pp, a następnie 3 plot w Poznaniu.
↑ Polak (red.) 1991 ↓, s. 76.
↑ Załuska 1924 ↓, s. 111, 115.
↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 122.
↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 284, 448.
↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 260, 390.
↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 70, 245.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 3 kwietnia 1929 roku, s. 107.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 20 września 1930 roku, s. 307.
↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 70, 907.
↑ Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 294.
↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 roku w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
↑ Siuda 1928 ↓, s. 47.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 listopada 1938 roku, s. 48.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
Banaszek Kazimierz; Roman Wanda Krystyna; Sawicki Zdzisław: Kawalerowie Orderu Virtuti Militari w mogiłach katyńskich. Kapituła Orderu Wojennego Virtuti Militari, 2000. ISBN 83-87893-79-X.
Stanisław Siuda: Zarys historii wojennej 56-go Pułku Piechoty Wielkopolskiej. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1928, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.
Jan Załuska: Wielkopolska Szkoła Podchorążych Piechoty. Szkic historyczny z 55-ma ilustracjami. Bydgoszcz: Zakłady Graficzne Instytutu Wydawniczego „Biblioteka Polska”, 1924.
Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.

[CITEREFRocznik_Oficerski1923284,_448,_932._W_ewidencji_Wojska_Polskiego_figurował_jako_„Adam_I_Kowalczyk”,_w_celu_odróżnienia_od_innego_oficera_noszącego_to_samo_nazwisko_i_imię,_a_konkretnie_Adama_II_Kowalczyka_(ur._22_grudnia_1896_roku),_porucznika_62_pp,_a_następnie_3_plot_w_Poznaniu-1] Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 284, 448, 932. W ewidencji Wojska Polskiego figurował jako „Adam I Kowalczyk”, w celu odróżnienia od innego oficera noszącego to samo nazwisko i imię, a konkretnie Adama II Kowalczyka (ur. 22 grudnia 1896 roku), porucznika 62 pp, a następnie 3 plot w Poznaniu.

[CITEREFPolak_(red.)199176-2] Polak (red.) 1991 ↓, s. 76.

[CITEREFZałuska1924111,_115-3] Załuska 1924 ↓, s. 111, 115.

[CITEREFLista_starszeństwa1922122-4] Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 122.

[CITEREFRocznik_Oficerski1923284,_448-5] Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 284, 448.

[CITEREFRocznik_Oficerski1924260,_390-6] Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 260, 390.

[CITEREFRocznik_Oficerski192870,_245-7] Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 70, 245.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_8_z_3_kwietnia_1929_roku,_s._107-8] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 3 kwietnia 1929 roku, s. 107.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_14_z_20_września_1930_roku,_s._307-9] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 20 września 1930 roku, s. 307.

[CITEREFRocznik_Oficerski193270,_907-10] Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 70, 907.

[CITEREFKsięga_Cmentarna_Katynia2000294-11] Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 294.

[12] Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 roku w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.

[CITEREFSiuda192847-13] Siuda 1928 ↓, s. 47.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_3_z_11_listopada_1938_roku,_s._48-14] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 listopada 1938 roku, s. 48.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]