Aga Mikolaj
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Typ głosu | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Strona internetowa | |
Aga Mikolaj (właśc. Agnieszka Beata Mikołajczyk, ur. 7 marca 1971 w Kutnie, zm. 11 listopada 2021)[1][2] – polska śpiewaczka operowa i operetkowa (sopran).
Edukacja[edytuj | edytuj kod]
Ukończyła II Liceum Ogólnokształcące im. Jana Kasprowicza w Kutnie oraz Państwową Szkołę Muzyczną I stopnia w Kutnie. Uczyła się w klasie śpiewu u Józefa Śledzickiego. W latach 1990–1996 studiowała na Akademii Muzycznej im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu w klasie śpiewu u prof. Antoniny Kaweckiej. Naukę kontynuowała w Hochschule für Musik und Darstellende Kunst w Wiedniu[1][3]. Wzięła udział w kursach mistrzowskich m.in. z Renatą Scotto i z Elisabeth Schwarzkopf[2].
Kariera[edytuj | edytuj kod]
Rozpoczęła karierę w Teatrze Wielkim w Poznaniu i śpiewała tam w latach 1995–2002. Następnie była związana związana z Bayerische Staatsoper w Monachium. Występowała także na innych scenach operowych m.in w: La Scali (Mediolan), Staatsoper (Berlin), Teatrze "Bolszoj" (Moskwa), Semperoper (Drezno), Opéra de Bastille (Paryż), New National Theatre (Tokio), Opéra de Monte Carlo (Monako), Deutsche Oper (Berlin), Aalto-Theater (Essen), Volksoper (Wiedeń), Národní divadlo (Praga i w Teatrze Wielkim (Warszawa)[4][5][6].
Role operowe[edytuj | edytuj kod]
Śpiewała partie: Hrabiny (Wesele Figara), Paminy (Czarodziejski Flet), Racheli (Żydówka)[7], Elwiry (Don Giovanni), Micaëli (Carmen), Gretel (Hänsel und Gretel), Kobiety-kwiat (Parsifal), Ännchen (Wolny strzelec), Drusilli (Koronacja Poppei), Marceliny (Fidelio), Eurydyki (Orfeusz i Eurydyka), Najady (Ariadna na Naksos), Almireny (Rinaldo), Musetty (Cyganeria), Fiordiligi (Così fan tutte), Evy (Śpiewacy norymberscy), Alice Ford (Falstaff) i Tatiany (Eugeniusz Oniegin)[3][4].
Role operetkowe[edytuj | edytuj kod]
Śpiewała partię: Rosalindy (Zemsta Nietoperza). Do jej programu koncertowego należały również dzieła operetkowe: Księżniczka Czardasza, Baron Cygański i Wiedeńska Krew[2].
Nagrody[edytuj | edytuj kod]
- Nagroda Specjalna w Konkursie im. Ady Sari w Nowym Sączu (1995)
- Nagroda Publiczności i Nagroda G. F. Händla na 41. Międzynarodowym Konkursie Wokalnym w Hertogenbosch (1996)
- II Nagroda i Nagroda Verdiego na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Alfredo Krausa w Las Palmas (1999)
- wyróżnienie „TZ Rose“ za kreację Mikaeli (2011)[2]
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Jej mężem był austriacki dyrygent Karl Sollak[6].
Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c W Kutnie powstanie skwer Agnieszki Mikołajczyk [online], Panorama Kutna, 27 września 2022 [dostęp 2023-04-07].
- ↑ a b c d Żegnamy Agę Mikolaj [online], Akademia Muzyczna im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu [dostęp 2023-04-07].
- ↑ a b Zmarła sopranistka Aga Mikolaj. [online], Portal Polskiego Radia [dostęp 2023-04-07].
- ↑ a b Aga Mikolaj [online], Filharmonia Poznańska im. Tadeusza Szeligowskiego. [dostęp 2023-04-07].
- ↑ Danuta Wojtaszczyk, Niemcy opłakują zmarłą na Covid-19 Agę Mikołaj [online], Polski Obserwator, 17 listopada 2021 [dostęp 2023-04-07].
- ↑ a b Mateusz Ciupka, Aga Mikolaj (1971-2021) [online], Ruch Muzyczny, 12 listopada 2021 [dostęp 2023-04-03].
- ↑ Aleksandra Toczko, O tolerancji i miłości czyli Żydówka J.F.F. Halevy'ego [online], Trubadur.pl [dostęp 2023-10-24].
- ↑ Uchwala nr LVII/524/22 Rady Miasta Kutno z dnia 27 września 2022 r. w sprawie nadania nazwy dla istniejącego skweru w mieście Kutnie [online], Dziennik Urzędowy Województwa Łódzkiego, 18 października 2022 [dostęp 2023-04-07].
- ↑ W Kutnie powstał skwer im. Agnieszki Mikołajczyk [online], Panorama Kutna, 3 października 2023 [dostęp 2023-10-18].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Aga Mikolaj [w:] Filharmonia Poznańska im. Tadeusza Szeligowskiego [online] [dostęp 2023-04-07]
- Aga Mikolaj (1971–2021) [w"] Ruch Muzyczny [online] [dostęp 2023-04-07]