Ailinginae
11°10′N 166°20′E/11,166667 166,333333 Atol Ailinginae na zdjęciu NASA z 2002 roku | |
| Państwo | |
|---|---|
| Akwen | |
| Powierzchnia |
2,8 km² |
| Populacja • liczba ludności |
|
Położenie na mapie Wysp Marshalla  | |
Położenie na mapie Oceanii  | |
| 11°10′N 166°20′E/11,166667 166,333333
| |
Ailinginae (j. marsz: Aelōñin-ae, co oznacza „wyspa prądów”[1]) – niezamieszkany atol na Wyspach Marshalla. Należy do łańcucha Ralik Chain na Oceanie Spokojnym.
Atol został odkryty przez Álvara de Saavedra Ceróna w 1528[2] lub Otto von Kotzebue[3] w październiku 1825[4].
Ailinginae ucierpiało w wyniku eksplozji termojądrowej na atolu Bikini przeprowadzonej przez Stany Zjednoczone w ramach prób atomowych pod kryptonimem „Castle Bravo” w marcu 1954 roku. W wyniku operacji nastąpił opad radioaktywny, który zagrażał ówczesnym mieszkańcom Ailinginae. Zarządzono całkowitą ewakuację osób przebywających na atolu, jednak była ona spóźniona o kilka dni i wielu mieszkańców doświadczyło choroby popromiennej[5].
Geografia i przyroda[edytuj | edytuj kod]
Ailinginae leży 13 km na południowy zachód od atolu Rongelap i stanowi północny kraniec łańcucha Ralik Chain. Wymiary atolu to 27 km długości i 9 km szerokości. Składa się z 25 wysp, z czego większa część położona jest we wschodniej i południowej części, o łącznej powierzchni 2,8 km². Trzy największe to Ribinouri, Mogiri i Knox. Całkowita powierzchnia laguny wynosi 105,96 km²[6]. Wyspy porastają lasy, zarośla i trawy ze stanowiskami rzewni (Casuarina). We wschodniej części Ailinginae istnieją dwa głębokie wejścia do laguny: Mogiri Pass i Eniibukku Pass. Stronę północną Ailinginae stanowi prawie w całości szeroka na 1,5 km zanurzona rafa koralowa[7]. W przeszłości atol określano nazwami: Knox, Korsakoff, Radagola, Radokala, Remski-Korsakoff i Rimski-Korsakow[6].
W 1967 r. stwierdzono występowanie na Ailinginae 14 gatunków ptaków, w tym 4 lęgowych (Sterna fuscata, Thalasseus bergii, Anous stolidus i Anous tenuirostris) i 6 potencjalnie lęgowych[8]. Na atolu spotkać można następujące gatunki roślin: Eleusine indica i Ipomoea violacea[9].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Marshallese-English Dictionary – Place Name Index. Marshallese-English Dictionary. [dostęp 2016-08-02]. (ang.).
- ↑ Max Quanchi, John Robson: Historical Dictionary of the Discovery and Exploration of the Pacific Islands. Lanham, Maryland; Toronto; Oxford: The Scarecrow Press, Inc., 2005, s. XX. ISBN 0-8108-5395-7.
- ↑ William T. Bringham: An Index to the Islands of the Pacific Ocean. Honolulu: Bishop Museum Press, 1900, s. 160.
- ↑ Kenneth O. Emery, J.I. Tracy, H.S. Ladd: Geology of Bikini and Nearby Atolls. Waszyngton: United States Goverement Printing Office, 1954, s. 4.
- ↑ April L. Brown: No Promised Land: The Shared Legacy of the Castle Bravo Nuclear Test. Arms Control Association, 2014-03-04. [dostęp 2016-07-27]. (ang.).
- ↑ a b Atoll Information--Ailinginae Atoll (Marshall Islands). marshalls digital micronesia, 1998-05. [dostęp 2016-07-27]. (ang.).
- ↑ Marshall Islands – Ailinginae. the island encyklopedia. [dostęp 2016-07-27]. (ang.).
- ↑ A. Binion Amerson Jr.: Atoll Research Bulletin No. 127: Ornitology of the Marshall and Gilbert Islands. Waszyngton, U.S.A.: The Smithsonian Institute, 1969, s. 136–142.
- ↑ Plant Threats to Pacific Ecosystems: Ailinginae (Ailiginae) Atoll. Hawaiian Ecosystems at Risk project. [dostęp 2016-08-02]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Dirk HR Spennemann (ed.), Historic Maps of the German Marshall Islands--Map of Ailinginae Atoll 1893. marshalls digital micronesia. [dostęp 2016-07-27]. (ang.).
| Ratak Chain („Wschód Słońca”, Wschodnie) | |
|---|---|
| Ralik Chain („Zachód Słońca”, Zachodnie) |
