Alberto Fernández
.jpg) Alberto Ángel Fernández (2021) | |
| Pełne imię i nazwisko |
Alberto Ángel Fernández |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
2 kwietnia 1959 |
| Prezydent Argentyny | |
| Okres |
od 10 grudnia 2019 |
| Przynależność polityczna | |
| Wiceprezydent | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| |
| Odznaczenia | |
 
| |
Alberto Ángel Fernández (ur. 2 kwietnia 1959 w Buenos Aires) – argentyński polityk i prawnik, w latach 2003–2007 szef gabinetu prezydenta Néstora Kirchnera oraz w latach 2007–2008 prezydent Cristiny Fernández de Kirchner. Od 10 grudnia 2019 do 10 grudnia 2023 prezydent Argentyny.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 2 kwietnia 1959 w Buenos Aires, gdzie tam ukończył prawo na Uniwersytecie w Buenos Aires[1]. Wstąpił do służby publicznej jako doradca Rady Deliberatywnej Buenos Aires i Argentyńskiej Izby Deputowanych. Został Zastępcą Dyrektora ds. Prawnych w Ministerstwie Gospodarki i pełnił jako główny argentyński negocjator podczas Rundy Urugwajskiej GATT[2]. Nominowany przez nowo wybranego Prezydenta Carlos Saúl Menem do pełnienia funkcji Krajowego Kuratora ds. Ubezpieczeń. W latach 1989–1992 był Prezesem Stowarzyszenia Menedżerów Ubezpieczeń Ameryki Łacińskiej i współzałożycielem Międzynarodowego Stowarzyszenia Menedżerów Ubezpieczeń[2]. Pełnił również funkcję doradcy Mercosur i ALADI w zakresie prawa ubezpieczeniowego, a także był zaangażowany w firmy ubezpieczeniowe i służby zdrowia w sektorze prywatnym. Fernández został uznany za jednego z dziesięciu wybitnych młodych ludzi w Argentynie i w 1992 roku został nagrodzony nagrodą Millennium Award jako jeden z narodowych biznesmenów stulecia[3].
25 maja 2003 Néstor Kirchner powołał go na szefa jego gabinetu. Stanowisko te sprawował przez całą prezydenturę Nestora oraz jego żony Cristyny do 23 lipca 2008[4][5]. Nowy system zmiennych podatków od eksportu produktów rolnych doprowadził do konfliktu rządu argentyńskiego w 2008 r. z sektorem rolnym, podczas którego Fernández działał jako główny negocjator rządu. Negocjacje zakończyły się jednak niepowodzeniem, i rozstrzygającym głosowaniu przeciwko ustawie w Senacie Fernández podał się do dymisji.
W maju 2019 został ogłoszony przez Cristię Fernandez de Kirchner kandydatem na urząd Prezydenta Argentyny w wyborach prezydenckich ten natomiast ogłosił ją jako kandydatkę na urząd wiceprezydenta Argentyny[6]. Wyborach tych odnieśli zwycięstwo, wygrywając już w pierwszej turze ze swoim konkurentem Mauricio Macrim, który ubiegał się o reelekcję[7].
10 grudnia 2019 Alberto Fernández został zaprzysiężony na kolejnego prezydenta zaś Cristina de Kirchner na urząd wiceprezydenta Argentyny[8].
Według brytyjskiej gazety The Economist, Fernández jest uważany za "prezydenta bez planu", a jego prezydentura za "słabą administrację"[9][10], nawiązując do jego braku niezależnego podejmowania decyzji. Zamiast tego, jego decyzje są pod silnym wpływem wiceprezydent i byłej prezydent Cristiny Fernández de Kirchner, również liderki koalicji, którą sam Fernández określił jako "stałe źródło konsultacji"[11].
W kwietniu 2023 ogłosił, że nie będzie ubiegał się o reelekcję w wyborach prezydenckich[12]. 10 grudnia tego samego roku zakończył urząd prezydenta Argentyny, przekazując władzę swojemu następcy[13].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Fernández poślubił Marcelę Luchetti, koleżankę z Uniwersytetu w Buenos Aires, studentkę prawa, w 1993[14]. Rozstali się w 2005[15]. Fernández i Luchetti mają jedno dziecko, Tani Fernández Luchetti (ur. 1994)[16] znanego w Argentynie z tego, że jest drag performerem i cosplayerem, który posługuje się pseudonimem scenicznym Dyhzy[17].
Od 2014 roku Fernández jest w związku z dziennikarką i aktorką Fabiolą Yáñez, która od początku prezydentury Fernándeza pełni rolę Pierwszej Damy Argentyny[18]. Para jest właścicielami trzech psów: Dylan[19] (nazwany na cześć Boba Dylana, którego Fernández chwalił i wymieniał jako inspirację[20]) oraz dwa szczeniaki Dylana, Prócer[21] i Kaila[22]. 23 września 2021 jednostka medyczna urzędu prezydenta ogłosiła, że Yáñez spodziewa się swojego pierwszego dziecka[23]. Syn Yáñez i Fernándeza, Francisco Fernández Yáñez, urodził się 11 kwietnia 2022 roku w Sanatorio Otamendi, w Buenos Aires[24][25].
Fernández jest Honorowym Profesorem Uniwersytetu Tsinghua[26] oraz kibicem drużyny piłkarskiej Argentinos Juniors[27].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Who is Alberto Fernández? A look at the man leading the race to be Argentina’s next president. euronews.com. [dostęp 2019-12-11].
- ↑ a b Clase Magistral. web.archive.org. [dostęp 2019-12-11].
- ↑ EL PASADO MENEMISTA DE UN GOBIERNO QUE ACUSA A LA OPOSICION DE SER MENEMISTA. web.archive.org. [dostęp 2019-12-11].
- ↑ Alberto Fernández habría vuelto con su esposa. web.archive.org. [dostęp 2019-12-11].
- ↑ Alberto Fernández y Vilma Ibarra más juntos que nunca. perfil.com. [dostęp 2019-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-10-28)].
- ↑ Alberto Fernández presidente, Cristina Kirchner vice: el video en el que la senadora anuncia la fórmula. lanacion.com.ar, 2019-05-18. [dostęp 2019-12-11].
- ↑ Radość i śpiewy na ulicach. Argentyna wybrała nowego prezydenta. tvn24.pl. [dostęp 2019-10-28].
- ↑ Cristina Fernández de Kirchner no será una vicepresidenta decorativa para los argentinos. panamaamerica.com.pa. [dostęp 2019-12-11].
- ↑ The Economist analizó el fenómeno de los presidentes débiles, que llegaron al poder gracias al auspicio de líderes más fuertes que ellos. infobae.com, 15 listopada 2020. [dostęp 2023-08-25].
- ↑ El fuerte editorial de The Economist sobre Alberto Fernández: “Es un presidente sin plan”. infobae.com, 3 grudnia 2020. [dostęp 2023-08-25].
- ↑ Alberto Fernández indicó que le consulta constantemente a Cristina. primeraedicion.com.ar, 12 stycznia 2020. [dostęp 2023-08-25].
- ↑ Alberto Fernández se bajó de la candidatura presidencial y no irá por la reelección. lanacion.com.ar, 21 kwietnia 2023. [dostęp 2023-04-24].
- ↑ El momento en que Alberto Fernández le puso la banda y le entregó el bastón a Javier Milei. ambito.com. [dostęp 2023-12-10]. (hiszp.).
- ↑ Silvia Mercado, Alberto Fernández cumple 61 años: 61 fotos de su vida, infobae, 2 kwietnia 2020 [dostęp 2022-11-16] (hiszp.).
- ↑ Marcela Luchetti, la primera mujer de Alberto Fernández y madre de Estanislao, Perfil, 15 grudnia 2019 [dostęp 2022-11-16] (hiszp.).
- ↑ Dyhzy cambió su nombre a Tani Fernández Luchetti y ya tiene el DNI no binario: “Estoy muy feliz”, Todo Noticias, 12 sierpnia 2021 [dostęp 2022-11-16] (hiszp.).
- ↑ Argentina's next president says he is 'proud' of his drag queen son, Topics [dostęp 2022-11-16] (ang.).
- ↑ Fabiola Yáñez, la novia de Alberto Fernández: "Él no quería ser candidato", Perfil, 24 maja 2019 [dostęp 2022-11-16] (hiszp.).
- ↑ Dylan, el Collie "nacional y popular" de Alberto Fernández que es furor en las redes sociales, infobae, 11 sierpnia 2019 [dostęp 2022-11-16] (hiszp.).
- ↑ Dylan o Perón, una entrevista con Alberto Fernández | PRESENTE RSE, web.archive.org, 10 sierpnia 2021 [dostęp 2022-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-08-10].
- ↑ Alberto Fernández presentó a su nuevo perro Prócer, el hijo de Dylan, Clarín, 20 listopada 2019 [dostęp 2022-11-16] (hiszp.).
- ↑ Alberto Fernández presentó en las redes sociales a la nueva hija de su perro Dylan, infobae, 16 czerwca 2020 [dostęp 2022-11-16] (hiszp.).
- ↑ TÉLAM, Fabiola Yañez está embarazada de diez semanas, www.telam.com.ar [dostęp 2022-11-16] (hiszp.).
- ↑ Nació Francisco, el hijo de Fabiola Yañez y Alberto Fernández, LA NACION, 11 kwietnia 2022 [dostęp 2022-11-16] (hiszp.).
- ↑ Alberto Fernández y Fabiola Yañez presentaron a su hijo Francisco: “Es un oasis en un tiempo tan difícil”, infobae, 14 kwietnia 2022 [dostęp 2022-11-16] (hiszp.).
- ↑ Facebook, Tsinghua University, 4 lutego 2022.
- ↑ Eduardo Anguitay, Daniel Cecchini, Argentinos Juniors, el club que enloquece a Alberto Fernández: anarquistas, cracks y la oscura presencia de un represor, infobae, 16 maja 2020 [dostęp 2022-11-16] (hiszp.).
