Alchimowicz (herb szlachecki)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alchimowicz
Ilustracja
Typ herbu

szlachecki

Pierwsza wzmianka

1863

Alchimowiczpolski herb szlachecki, odmiana herbu Pobóg.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

Opis zgodnie z klasycznymi regułami blazonowania[1]:

W polu błękitnym podkowa srebrna z sercem czerwonym, na którym zaćwieczone pół strzały srebrnej, między ocelami.

Klejnot: Trzy pióra strusie.

Labry: Błękitne, podbite srebrem.

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Zapisy w księgach szlachty guberni mińskiej 1863 rok[2][3][4].

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Alchimowicz[5].

Rodzina brzesko-litewska, pochodzi od Piotra z Montowtów Alchimowicza, który w 1597 otrzymał od króla Zygmunta III wieś Stolpy w woj. brzeskim[6].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. S. J. Starykoń-Kasprzycki red.: Polska encyklopedja szlachecka. T. II. Warszawa: Instytut Kultury Historycznej, 1935, s. 12.
  2. S.J. Starykoń-Kasprzycki, Michał Dmowski: Polska encyklopedja szlachecka. T. IV. Warszawa: Drukarnia braci Drapczyńskich, 1936, s. 95.
  3. Seweryn hr. Uruski: Rodzina • Herbarz szlachty polskiej. T. I. Warszawa: Gebethner i Wolff, 1904, s. 23.
  4. Siarhiej Rybčonak: Herboŭnik biełaruskaj šlachty. T. 1. Miensk: НГАБ, 2002, s. 161-162. ISBN 985-6099-83-8. (biał.). (pol.)
  5. Adam Boniecki: Herbarz Polski uzupełnienia i sprostowania do Części 1. T. 1. Warszawa: Gebethner i Wolf, 1901, s. 28.
  6. Stefan Starykoń Kasprzycki: Almanach Szlachecki. Genealogia Polskich Rodzin Szlacheckich. T. 1 z.1. Warszawa: 1939, s. 62.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]