Pobóg II
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pobóg II – polski herb szlachecki, odmiana herbu Pobóg.
Opis herbu[edytuj | edytuj kod]
Opis zgodnie z klasycznymi regułami blazonowania:
W polu błękitnym podkowa srebrna, z zaćwieczonym na barku krzyżem kawalerskim, złotym.
Nad hełmem w klejnocie trzy pióra strusie.
Labry błękitne, podbite srebrem.
Herbowni[edytuj | edytuj kod]
Brzuchański, Nieroszyński, Petelczyc, Szukszta, Staniszewski[potrzebny przypis].
Znani herbowni[edytuj | edytuj kod]
- Brzuchański albo Brzuchański herbu własnego.
- Nieroszyński:
- Mikołaj, podsędek rzeczycki, pułkownik królewski, elektor 1632 z województwem mińskiem, bronił Bychowa za Jana-Kazimierza od Moskwy i Kozaków.
- Petelczyc:
- Sebastyan-Stanisław, cześnik oszmiański 1662.
- Szukszta:
- Piotr, ciwun Ejragolski, sędzia ziemski żmudski, poseł na konwokacyą 1632.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Kasper Niesiecki: Korona Polska przy Złotey Wolnosci starozytnemi Rycerstwa Polskiego y W.X. Litewskiego Kleynotami.
- Seweryn Uruski: Rodzina: herbarz szlachty polskiej .
- Juliusz Ostrowski: Księga Herbowa Rodów Polskich.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Herb Pobog II z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
A
B
C – F
G – J
K
L – M
N – P
R – Ś
T – Ż
Herby | |
---|---|
Elementy herbu | |
Oznaki godności | |
Inne | |
Działy heraldyki |
Ukryta kategoria: