Aleksander Abłamowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksander Abłamowicz
Data i miejsce urodzenia

12 maja 1932
Białystok

Data śmierci

29 stycznia 2011

profesor nauk humanistycznych
Specjalność: filologia romańska
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Profesura

24 stycznia 1997[1]

Doktor honoris causa
Université de Picardie – 1996
Uczelnia

Uniwersytet Jagielloński
Uniwersytet Śląski w Katowicach
Uniwersytet Ostrawski

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Kawaler Orderu Palm Akademickich (Francja)

Aleksander Leopold Abłamowicz (ur. 12 maja 1932 w Białymstoku, zm. 29 stycznia 2011) – profesor, doktor habilitowany nauk humanistycznych (filologii romańskiej), literaturoznawca.

Działalność naukowa[edytuj | edytuj kod]

W 1945 r. przeprowadził się do Bytomia, gdzie w 1950 r. ukończył I Liceum Ogólnokształcące im. Jana Smolenia[2]. Następnie ukończył filologię romańską na Uniwersytecie Jagiellońskim i przez pewien czas uczył języka francuskiego w LO im. Smolenia w Bytomiu. W 1966 r. po obronie rozprawy doktorskiej rozpoczął pracę naukową na Uniwersytecie Jagiellońskim.

Od 1973 r. związany z Uniwersytetem Śląskim, gdzie współtworzył śląską romanistykę.

Pełnił tam następujące funkcje:

  • wicedyrektor Instytutu Filologii Obcych (1973-1978),
  • kierownik Zakładu Filologii Romańskiej (1973-1978),
  • twórca i kierownik Zakładu Literatur Romańskich (1973-2002),
  • dyrektor Instytutu Filologii Romańskiej (1978-2002),
  • prodziekan Wydziału Filologicznego (1976-1980)
  • dziekan Wydziału Filologicznego (1981-1984)

Jednocześnie w latach 1993-2010 był wykładowcą Uniwersytetu Ostrawskiego, gdzie współtworzył Katedrę Romanistyki na tamtejszym Wydziale Filozoficznym.

Był również organizatorem i pierwszym dyrektorem Ośrodka Alliance française w Katowicach (1974-1975).

Wykładał na uniwersytetach we Francji, Portugalii, Grecji, Kanadzie, Niemczech, Hiszpanii, USA i Czechach.

24 stycznia 1997 Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej wręczył mu nominację profesorską.

Pochowany na cmentarzu przy ul. Kraszewskiego w Bytomiu, s. 5, rz. 7 gr. 109[3].

Specjalizacja naukowa i osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Jego specjalizacja naukowa obejmuje: literaturoznawstwo romańskie, a w szczególności:

Był autorem trzech monografii, ponad stu artykułów naukowych i redaktorem dwudziestu prac zbiorowych, członkiem wielu prestiżowych gremiów naukowych, między innymi Międzynarodowego Towarzystwa Literatury Porównawczej oraz UPELF (stowarzyszenia romanistyk).

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]