Przejdź do zawartości

Alexis Sánchez

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alexis Sánchez
Ilustracja
Alexis Sánchez podczas Pucharu Konfederacji 2017
Pełne imię i nazwisko

Alexis Alejandro Sánchez Sánchez

Data i miejsce urodzenia

19 grudnia 1988
Tocopilla

Wzrost

168 cm

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

Inter Mediolan

Kariera juniorska
Lata Klub
2004–2005 CD Cobreloa
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2005–2006 CD Cobreloa 47 (12)
2006–2011 Udinese Calcio 95 (20)
2006–2007 Colo-Colo (wyp.) 32 (5)
2007–2008 River Plate (wyp.) 23 (4)
2011–2014 FC Barcelona 88 (39)
2014–2018 Arsenal 122 (60)
2018–2020 Manchester United 32 (3)
2019–2020 Inter Mediolan (wyp.) 22 (4)
2020–2022 Inter Mediolan 57 (12)
2022–2023 Olympique Marsylia 35 (14)
2023–2024 Inter Mediolan 23 (2)
2024– Udinese Calcio 0 (0)
W sumie: 576 (175)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2006–2008  Chile U-20 18 (4)
2006–  Chile 166 (51)
W sumie: 184 (55)
  1. Aktualne na: 4 października 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 30 czerwca 2024.
Dorobek medalowy
Puchar Konfederacji
srebro Rosja 2017
Copa América
złoto Chile 2015
złoto Stany Zjednoczone 2016

Alexis Alejandro Sánchez Sánchez (ur. 19 grudnia 1988 w Tocopilli) – chilijski piłkarz, występujący na pozycji napastnika we włoskim klubie Udinese Calcio oraz w reprezentacji Chile.

Od 2006 występuje w reprezentacji Chile, której jest rekordzistą pod względem liczby występów oraz liczby bramek. Złoty medalista Copa América 2015 i 2016, uczestnik Mistrzostw Świata 2010, 2014 i Copa América 2011, 2019. Srebrny medalista Pucharu Konfederacji 2017.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Jego pierwszym klubem była CD Cobreloa. W 2005, mając 17 lat, został członkiem pierwszego zespołu. Jego talent obserwowali wysłannicy włoskiego Udinese Calcio, które w maju 2006 kupiło go za kwotę 3 milionów dolarów. Przed rozpoczęciem sezonu we Włoszech został jednak wypożyczony do CSD Colo-Colo. Rok później trafił na wypożyczenie do argentyńskiego River Plate.

W sezonie 2010/2011 stał się kluczowym zawodnikiem Udinese, które zakończyło sezon na czwartym miejscu w Serie A.

W lipcu 2011 został piłkarzem Barcelony. Kwota transferu wyniosła 37,5 miliona euro (26 milionów + 11,5 zmiennych). W Barcelonie występował z numerem 9, który otrzymał po odejściu Bojana Krkicia do AS Roma[1].

W lipcu 2014 podpisał kontrakt z Arsenalem[2].

W barwach londyńskiego klubu zadebiutował 2 sierpnia 2014 w meczu w ramach Emirates Cup przeciwko SL Benfica. Pierwszą bramkę zdobył w meczu eliminacji Ligi Mistrzów przeciwko tureckiemu Besiktasowi.

22 stycznia 2018 podpisał 4,5-letni kontrakt z Manchesterem United. W nowym klubie zadebiutował 26 stycznia 2018 w wygranym 0:4 meczu IV rundy Pucharu Anglii przeciwko Yeovil Town, w 72. minucie spotkania został zmieniony przez Jesse'ego Lingarda. W tym samym spotkaniu zaliczył również asystę przy bramce Andera Herrery. Swoją pierwszą bramkę dla Manchesteru United strzelił 3 lutego 2018 w wygranym 2:0 meczu przeciwko Huddersfield Town.

29 sierpnia 2019 udał się na roczne wypożyczenie do Interu Mediolan.

6 sierpnia 2020 definitywnie przeszedł do Interu Mediolan na zasadzie wolnego transferu, podpisując kontrakt na trzy lata[3]. 14 września zadebiutował w barwach Interu, rozgrywając mecz przeciwko Udinese (1:0). Pierwsza dwa trafienia zanotował dwa tygodnie później, strzelając w wygranym 3:1 starciu z Sampdorią[4].

9 sierpnia 2022 przeszedł do Olympique Marsylia, z którym podpisał dwuletni kontrakt, z opcją przedłużenia o kolejne lata[5]. We francuskim klubie zadebiutował 14 sierpnia w zremisowanym 1:1 meczu Ligue 1 z Brest[6]. 28 sierpnia w wygranym 3:0 meczu 4. kolejki przeciwko Nice, strzelił swoje pierwsze dwie bramki w Ligue 1[7]. 11 lutego 2023 skompletował dublet w wygranym 2:0 meczu Ligue 1 z Clermont Foot 63[8]. Dublet zanotował również 19 marca w meczu z Stade de Reims (2:1)[9].

26 sierpnia 2023 powrócił do Interu Mediolan, podpisując jednoroczny kontrakt[10]. Pierwsze trafienie po powrocie zanotował 24 października w rozgrywkach Ligi Mistrzów UEFA w wygranym 2:1 meczu z Red Bullem Salzburg[11].

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Ma za sobą grę w reprezentacji Chile do lat 20. 27 kwietnia 2006 zadebiutował w seniorskiej reprezentacji Chile, w meczu przeciwko Nowej Zelandii[12]. Pierwszą bramkę dla drużyny narodowej strzelił w, rozgrywanym 7 września 2007, meczu przeciwko reprezentacji Szwajcarii (1:2)[13]. 22 czerwca 2017, strzelając gola reprezentacji Niemiec w meczu Pucharu Konfederacji 2017, został najskuteczniejszym strzelcem w historii reprezentacji Chile z 38 golami, bijąc rekord ustanowiony przez Marcelo Salasa, który wynosił 37 bramek[14].

Statystyki

[edytuj | edytuj kod]

Klubowe

[edytuj | edytuj kod]
(aktualne na 22 stycznia 2024)
Klub Sezon Liga Liga Puchar kraju Puchar ligi Europa[a] Inne[b] Suma
Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki
CD Cobreloa 2005 Primera División 35 3 3 0 38 3
2006 12 9 12 9
Ogólnie 47 12 0 0 0 0 3 0 0 0 50 12
Colo-Colo (wyp.) 2006 Primera División 18 4 9 1 27 5
2007 14 1 7 3 21 4
Ogólnie 32 5 0 0 0 0 16 4 0 0 48 9
River Plate (wyp.) 2007/2008 Primera División 23 4 8 0 31 4
Ogólnie 23 4 0 0 0 0 8 0 0 0 31 4
Udinese Calcio 2008/2009 Serie A 32 3 2 0 9 0 43 3
2009/2010 32 5 4 1 36 6
2010/2011 31 12 2 0 33 12
Ogólnie 95 20 8 1 0 0 9 0 0 0 112 21
FC Barcelona 2011/2012 Primera División 25 12 7 1 6 2 3 0 41 15
2012/2013 29 8 6 2 9 1 2 0 46 11
2013/2014 34 19 9 2 9 0 2 0 54 21
Ogólnie 88 39 22 5 0 0 24 3 7 0 141 47
Arsenal 2014/2015 Premier League 35 16 6 4 1 1 9 4 1 0 52 25
2015/2016 30 13 3 1 1 0 7 3 0 0 41 17
2016/2017 38 24 5 3 0 0 8 3 51 30
2017/2018 19 7 0 0 2 0 1 1 0 0 22 8
Ogólnie 122 60 14 8 4 1 25 11 1 0 166 80
Manchester United 2017/2018 Premier League 12 2 4 1 0 0 2 0 0 0 18 3
2018/2019 20 1 3 1 0 0 4 0 27 2
Ogólnie 32 3 7 2 0 0 6 0 0 0 45 5
Inter Mediolan (wyp.) 2019/2020 Serie A 22 4 4 0 4 0 32 4
Inter Mediolan 2020/2021 30 7 3 0 5 0 38 7
2021/2022 27 5 5 2 6 1 1 1 39 9
Ogólnie 79 16 12 2 0 0 17 1 1 1 109 20
Olympique Marsylia 2022/2023 Ligue 1 35 14 4 2 5 2 44 18
Ogólnie 35 14 4 2 0 0 5 2 0 0 44 18
Inter Mediolan 2023/2024 Serie A 8 0 0 0 6 2 2 0 16 2
Ogólnie 8 0 0 0 0 0 6 2 2 0 16 2
Ogólnie w karierze 561 173 67 20 4 1 120 23 11 1 763 218

Reprezentacyjne

[edytuj | edytuj kod]
(aktualne na 22 listopada 2023)
Reprezentacja Rok Mecze Bramki
Chile 2006 5 0
2007 4 1
2008 9 2
2009 9 5
2010 7 4
2011 11 2
2012 8 0
2013 11 8
2014 13 4
2015 14 5
2016 15 5
2017 13 3
2018 5 2
2019 8 2
2020 4 2
2021 8 2
2022 8 3
2023 8 1
Łącznie 160 51

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Colo-Colo

[edytuj | edytuj kod]

River Plate

[edytuj | edytuj kod]

FC Barcelona

[edytuj | edytuj kod]

Arsenal

[edytuj | edytuj kod]

Inter Mediolan

[edytuj | edytuj kod]

Wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Rekordy

[edytuj | edytuj kod]
  • Najskuteczniejszy zawodnik w historii reprezentacji Chile: 51 goli
  • Najwięcej występów w historii reprezentacji Chile: 160 meczów[c]
  1. Uwzględniono:
    Liga Mistrzów UEFA – 74 (17)
    Liga Europy UEFA – 6 (1)
    Puchar UEFA – 9 (0)
    kwalifikacje do Ligi Mistrzów UEFA – 2 (1)
  2. Uwzględniono:
    Klubowe mistrzostwa świata – 1 (0)
    Superpuchar Europy UEFA – 1 (0)
    Superpuchar Hiszpanii – 5 (0)
    Superpuchar Włoch – 3 (1)
    Tarcza Wspólnoty – 1 (0).
  3. Ex aequoGary Medel.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Patryk Gęsicki: Bosonogi talent – Alexis Sánchez. [dostęp 2012-03-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-25)]. (pol.).
  2. Alexis Sanchez agrees to join Arsenal. arsenal.com. [dostęp 2014-07-11]. (ang.).
  3. Alexis Sanchez in Nerazzurri colours until 2023! [online], Inter Official Site [dostęp 2020-08-06].
  4. Alexis Sánchez mocnym uderzeniem zadebiutował w pierwszym składzie Interu Mediolan [online], Transfery.info, 28 września 2019 [dostęp 2023-11-30] (pol.).
  5. Bienvenue sur Mars, Alexis Sánchez ! - OM [online], om.fr [dostęp 2023-04-06] (fr.).
  6. Ligue 1: remis marsylczyków w Bretanii | Poinformowani.pl [online], sport.poinformowani.pl, 14 sierpnia 2022 [dostęp 2023-04-06] (pol.).
  7. Ligue 1: efektowna wygrana Marsylii | Poinformowani.pl [online], sport.poinformowani.pl, 28 sierpnia 2022 [dostęp 2023-04-06] (pol.).
  8. Sánchez double gives Marseille win at Clermont [online], Ligue1 COM [dostęp 2023-06-06] (ang.).
  9. Sanchez double brings Still run to end [online], Ligue1 COM [dostęp 2023-06-06] (ang.).
  10. Alexis Sánchez is a new Inter player | Inter.it [online], www.inter.it [dostęp 2023-11-30] (ang.).
  11. Milowy krok do awansu. Rzut karny zdecydował [online], sport.interia.pl [dostęp 2023-11-30] (pol.).
  12. Chile 4-1 New Zealand - April 25, 2006 / Friendlies 2006 [online], footballdatabase.eu [dostęp 2023-04-06].
  13. Switzerland 2-1 Chile - September 07, 2007 / Friendlies 2007 [online], footballdatabase.eu [dostęp 2023-04-06].
  14. Puchar Konfederacji FIFA: Remis w meczu na szczycie grupy B - Polsat Sport [online], polsatsport.pl, 22 czerwca 2017 [dostęp 2023-05-25] (pol.).
  15. Wirtualna Polska Media, Copa America: Eduardo Vargas królem strzelców, Alexis Sanchez ze złotą piłką [online], sportowefakty.wp.pl, 27 czerwca 2016 [dostęp 2023-04-06] (pol.).
  16. Vitality Player of Season - the winner.. [online], Vitality Player of Season - the winner.. [dostęp 2023-04-06] (ang.).
  17. Joe Mewis, Alexis Sanchez wins Player of the Year at the Facebook Football Awards [online], mirror, 26 maja 2015 [dostęp 2023-04-06] (ang.).
  18. Kapil Sathe, Alexis Sanchez: Statistics and Facts [online], sportskeeda.com [dostęp 2023-04-06] (ang.).
  19. Alexis Sanchez claims PFA Fans' Player of the Month as winners announced [online], Sky Sports [dostęp 2023-04-06] (ang.).
  20. Hazard named Player of the Year, „BBC Sport” [dostęp 2023-04-06] (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]