Alfons Mańka

Alfons Mańka OMI
	Sługa Boży
Kraj działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	21 października 1917 ; Lisowice
Data i miejsce śmierci	21 stycznia 1941 ; Mauthausen-Gusen
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Inkardynacja	Zgromadzenie Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej
Śluby zakonne	8 września 1938

Alfons Mańka OMI (ur. 21 października 1917 w Lisowicach, zm. 21 stycznia 1941 w Mauthausen-Gusen) – polski kleryk nowicjusz ze Zgromadzenia Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej, ofiara niemieckiego terroru w okresie II wojny światowej, Sługa Boży Kościoła katolickiego, męczennik^[1]^[2].

Pochodził z wielodzietnej rodziny kolejarskiej Piotra i Karoliny z d. Sojki i urodził się 21 października 1917 roku w Lisowicach^[3]. W 1934 roku wstąpił do Małego Seminarium Oblatów w Lublińcu i po zdaniu matury w 1937 roku rozpoczął nowicjat w klasztorze oblatów w Markowicach^[3]^[2]. W tym okresie jego wychowawcą był superior klasztoru, mistrz nowicjuszy ksiądz Józef Cebula^[3]. Pierwszą profesję zakonną złożył 8 września 1938 roku^[3]^[2]. Ukończywszy nowicjat rozpoczął studia filozoficzne w Krobi^[3]^[2]. Po wybuchu II wojny światowej kontynuował studia przygotowujące do realizacji powołania^[3]. Przebieg jego formacji duchowej ilustruje pozostawiony dziennik Recapitulatio diei, prowadzony w okresie od 15 września 1937 do 23 sierpnia 1938^[3].

W czasie okupacji niemieckiej ziem polskich 4 maja 1940 roku uwięziony został przez Gestapo, wraz z piętnastu innymi współbraćmi i przewieziony do obozu przejściowego w Szczeglinie, skąd 9 maja trafił do niemieckiego obozu koncentracyjnego Dachau^[3]^[2]. Zarejestrowany pod numerem 9348 przebył tzw. kwarantannę od 9 maja do 2 sierpnia 1940 roku^[3]. Przetransportowany został do obozu koncentracyjnego Gusen I, gdzie otrzymał numer obozowy 6665^[3] i skierowany do pracy w kamieniołomach^[2]. Zmarł z wycieńczenia w styczniu^[a] 1941 roku^[3].

Padł ofiarą niemieckiego programu Intelligenzaktion, mającego na celu eksterminację inteligencji polskiej^[2].

Jest jednym z 122 Sług Bożych wobec których 17 września 2003 rozpoczął się proces beatyfikacyjny drugiej grupy polskich męczenników z okresu II wojny światowej^[4]^[5].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

↑ Podawana jest różna dzienna data śmierci. Jan Kochel za U J. Pilelorz, Martyrologium Polskich Oblatów 1939-1945, s. 118 podaje 22 stycznia.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ MARTYRS KILLED IN ODIUM FIDEI BY THE NAZIS DURING THE SECOND WORLD WAR (III), poz. 43. [dostęp 2015-07-18]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g „BIAŁA KSIĘGA” Martyrologium duchowieństwa — Polska XX w. (lata 1914 – 1989) dane osobowe. Rzymskokatolicka Parafia pod wezwaniem św. Zygmunta w Słomczynie. [dostęp 2015-07-18].
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k Jan Kochel: Rozważania tematyczne: ŚWIADKOWIE PRAWDY Z TEJ ZIEMI Br. Alfons Mańka OMI († 1941) - Lisowice - Mauthausen/Gusen. Szkoła Słowa Bożego, 2014-07-04. [dostęp 2015-07-18].
↑ Słudzy Boży w procesie beatyfikacyjnym drugiej grupy męczenników z okresu II wojny światowej. [dostęp 2015-07-18].
↑ Proces beatyfikacyjny. [dostęp 2015-07-18].

[uwaga1-4] Podawana jest różna dzienna data śmierci. Jan Kochel za U J. Pilelorz, Martyrologium Polskich Oblatów 1939-1945, s. 118 podaje 22 stycznia.

[NEW-1] MARTYRS KILLED IN ODIUM FIDEI BY THE NAZIS DURING THE SECOND WORLD WAR (III), poz. 43. [dostęp 2015-07-18]. (ang.).

[ZYG-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g „BIAŁA KSIĘGA” Martyrologium duchowieństwa — Polska XX w. (lata 1914 – 1989) dane osobowe. Rzymskokatolicka Parafia pod wezwaniem św. Zygmunta w Słomczynie. [dostęp 2015-07-18].

[ZRO-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k Jan Kochel: Rozważania tematyczne: ŚWIADKOWIE PRAWDY Z TEJ ZIEMI Br. Alfons Mańka OMI († 1941) - Lisowice - Mauthausen/Gusen. Szkoła Słowa Bożego, 2014-07-04. [dostęp 2015-07-18].

[ZRO2-5] Słudzy Boży w procesie beatyfikacyjnym drugiej grupy męczenników z okresu II wojny światowej. [dostęp 2015-07-18].

[ZRO3-6] Proces beatyfikacyjny. [dostęp 2015-07-18].

[1]

[2]

[3]

[a]

[4]

[5]