Aligator chiński (Alligator sinensis) – gatunek gada z rodziny aligatorowatych.
Opis
Grzbiet oliwkowo-brązowy, plamisty. Boki tułowia jasnobrązowe z deseniem ciemnych plam. Młode są czarne z jasnożółtymi paskami, podobnie jak młode aligatora amerykańskiego, które jednak mają więcej pasków. W przeciwieństwie też do niego mają kostne płyty powyżej każdej powieki. Koniec pyska ma też nieznacznie zadarty i bardziej zwężony. Zęby są lepiej przystosowane do miażdżenia mięczaków. Brzuszne płytki są skostniałe przez co ich skóra nie miała znaczenia gospodarczego.
Słodkowodne rzeki i strumienie o spokojnym nurcie oraz jeziora, stawy i bagna. Obszary te znajdują się do 100 m n.p.m. Około 6 do 7 zimnych miesięcy w roku spędzają w norach. Temperatury w norach rzadko spadają poniżej 10 °C.[potrzebny przypis]
Pokarm
Głównie wodne bezkręgowce: skorupiaki, małże, ślimaki oraz ryby. Niekiedy uda im się upolować szczura lub kaczkę.
Behawior
Zimuje na lądzie w wygrzebanych przez siebie norach w pobliżu wody. Polują głównie wieczorem kiedy temperatura jest już odpowiednio wysoka co przypada na okres między kwietniem a październikiem.
Rozmnażanie
Samice osiągają dojrzałość w wieku od 4 do 5 lat. Okres godowy zaczyna się wraz ze wzrostem letnich temperatur. Pomiędzy lipcem a sierpniem samica buduje gniazdo na brzegu powyżej poziomu wody w kształcie kopca z błota i szczątków roślinnych podobne jak aligator amerykański ale mniejsze, do którego składa pomiędzy 10 a 50 jaj. Okres wylęgania trwa ok. 70 dni przy temperaturze wylęgania 30 °C.[potrzebny przypis]
Występowanie
Jedyny przedstawiciel aligatorowatych występujący poza Ameryką. Stosunkowo niewielki obszar około 433 km² nad dolnym biegiem rzeki Jangcy w Chinach. Najwięcej na terenie chińskiej prowincji Anhui. Mniejsze populacje żyją w prowincjach Jiangsu i Zhejiang. Szacuje się, że na wolności żyje obecnie mniej niż 200 osobników.
↑Alligator sinensis. Czerwona księga gatunków zagrożonych (IUCN Red List of Threatened Species) (ang.).
